"Κεραυνός εν αιθρία" για τον Ερντογάν, ο οποίος πίστευε ότι η ΕΕ δεν θα αντιδρούσε δυναμικά στην φυλάκιση του Ιμάμογλου.
Γερμανικό Stop στην εξαγωγή Eurofighter Typhoon στην Τουρκία
Το "ηχηρό χαστούκι" στον "Σουλτάνο" έχει Γερμανική σφραγίδα και προέλευση, αφού σύμφωνα με , που επικαλείται την γερμανική εφημερίδα Handelsblat, "στις 17 Απριλίου 2025 η γερμανική κυβέρνηση υπό την ηγεσία ενός υπηρεσιακού συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, εμπόδισε την εξαγωγή περίπου τριών δωδεκάδων μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon στην Τουρκία", το οποίο επισημαίνει μεταξύ άλλων:
Το Βερολίνο επικαλέστηκε την κράτηση του Ιμαμόγλου, ενός εξέχοντος αντιπάλου του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που κατηγορείται για διαφθορά,σε αυτό που η τουρκική αντιπολίτευση αποκαλεί συνωμοσία με πολιτικά κίνητρα, ως βασικό παράγοντα για το βέτο.
Γερμανοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν τις ενέργειες του Ερντογάν «επίθεση στην τουρκική δημοκρατία», υποστηρίζοντας ότι η έγκριση της συμφωνίας όπλων θα ήταν ακατάλληλη υπό αυτές τις συνθήκες.
Αυτή η απόφαση, η οποία ανατρέπει την προηγούμενη πρόοδο προς την πώληση, όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό της Τουρκίας, αλλά επίσης πιέζει την ενότητα της κοινοπραξίας Eurofighter και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της Άγκυρας στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Eurofighter Typhoon-Χαρακτηριστικά-Δυνατότητες
Το Eurofighter Typhoon, ένα δικινητήριο μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ευρωπαϊκής αεροδιαστημικής μηχανικής, σχεδιασμένος να ανταγωνίζεται τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη του κόσμου.
Αναπτύχθηκε από μια κοινοπραξία της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας και της Ισπανίας μέσω εταιρειών όπως η Airbus, η BAE Systems και η Leonardo, το Typhoon είναι ένα μαχητικό 4,5 γενιάς γνωστό για την ευελιξία του και τα προηγμένα αεροηλεκτρονικά του.
Με τελική ταχύτητα 2 Mach, ακτίνα μάχης πάνω από 1.800 μίλια και δυνατότητα μεταφοράς διαφορετικού ωφέλιμου φορτίου - συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων αέρος-αέρος Meteor, πέραν οπτικού βεληνεκούς και των κατευθυνόμενων βομβών ακριβείας Paveway IV , το Typhoon διαπρέπει στην εξασφάλιση αεροπορικής υπεροχής.
Το ενεργό ηλεκτρονικά σαρωμένο ραντάρ συστοιχίας AESA και το υπέρυθρο σύστημα αναζήτησης και παρακολούθησης παρέχουν ανώτερη επίγνωση της κατάστασης, καθιστώντας το μια τρομερή πλατφόρμα για σύγχρονο πόλεμο.
Ανατρέπονται οι τουρκικοί σχεδιασμοί
Για την Τουρκία, η απόκτηση του Typhoon θεωρήθηκε ως ένα κρίσιμο βήμα για την ενίσχυση της γηρασμένης αεροπορίας της, ιδιαίτερα μετά τον αποκλεισμό από το πρόγραμμα F-35 υπό την ηγεσία των ΗΠΑ λόγω της αγοράς ρωσικών συστημάτων αεράμυνας S-400 το 2019.
Η τουρκική αεροπορία, μια από τις μεγαλύτερες στο ΝΑΤΟ, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε έναν στόλο με περισσότερα από 200 F-16 Fighting Falcons, πολλά από τα οποία είναι ηλικίας δεκαετιών και απαιτούν εκσυγχρονισμό ή αντικατάσταση.
Η απώλεια πρόσβασης στο F-35, ένα μαχητικό stealth σχεδιασμένο για δικτυοκεντρικό πόλεμο, άφησε ένα σημαντικό κενό στην ικανότητα της Άγκυρας να διατηρήσει την αεροπορική υπεροχή σε αμφισβητούμενες περιοχές όπως το Αιγαίο, όπου οι εντάσεις με την Ελλάδα συνεχίζονται και η Μαύρη Θάλασσα, όπου η στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας παραμένει ανησυχητικό.
Το Eurofighter ήταν έτοιμο να καλύψει αυτό το κενό, προσφέροντας προηγμένες δυνατότητες για την αντιμετώπιση απειλών από σύγχρονους αντιπάλους.
Τα F-16 του, αν και εξακολουθούν να είναι ισχυρά, δεν διαθέτουν τους αισθητήρες αιχμής και τα χαρακτηριστικά stealth των μαχητικών πέμπτης γενιάς όπως το F-35 ή το ρωσικό Su-57.
Η αναβάθμιση του στόλου των F-16 με νέα αεροηλεκτρονικά και όπλα, όπως έκανε η Τουρκία τα τελευταία χρόνια, μπορεί μόνο να επεκτείνει τη βιωσιμότητά τους μέχρι στιγμής.
Το τουρκικό KAAN
Η Άγκυρα αναπτύσσει το δικό της μαχητικό πέμπτης γενιάς, το TF-X ,που ονομάζεται τώρα Kaan,, υπό την Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία TUSAŞ.
Το Kaan στοχεύει να ανταγωνιστεί προηγμένες πλατφόρμες όπως το F-35, με χαρακτηριστικά stealth, ικανότητα υπερκρουαζιέρας και ιθαγενή αεροηλεκτρονικά.
Ωστόσο, το πρόγραμμα απέχει χρόνια από την επιχειρησιακή ετοιμότητα, με τις προβλέψεις να προτείνουν ανάπτυξη όχι νωρίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Οι τεχνικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης κινητήρων και της ενσωμάτωσης πολύπλοκων συστημάτων, έχουν επιβραδύνει την πρόοδο και η περιορισμένη εμπειρία της Τουρκίας στην κατασκευή προηγμένων μαχητικών εγείρει αμφιβολίες σχετικά με την τήρηση αυτών των χρονοδιαγραμμάτων.
Η στήριξη στο Kaan ως βραχυπρόθεσμη λύση δεν είναι ρεαλιστική, αφήνοντας την Τουρκία ευάλωτη σε μια περιοχή όπου η αεροπορική δύναμη είναι κρίσιμη.
Άλλοι πιθανοί προμηθευτές, όπως η Ρωσία με το Su-57 ή η Κίνα με το J-20, είναι απίθανες επιλογές λόγω της ένταξης της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και της ασυμβατότητας των μη δυτικών συστημάτων με τα πρότυπα της συμμαχίας.
Η Ελλάδα έχει αεροπορική υπεροχή έναντι της Τουρκίας
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η Ελλάδα κυριαρχεί αεροπορικά σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο έναντι της Τουρκίας.
Στο Αιγαίο, όπου η Αθήνα αναβαθμίζει την αεροπορία της με γαλλικά αεροσκάφη Rafale και αμερικανικά F-35, η αδυναμία της Τουρκίας να εκσυγχρονιστεί, ανατρέπει τα μέχρι πριν λίγα χρόνια δεδομένα.
Το ελληνικό Rafale, ένα μαχητικό 4,5 γενιάς συγκρίσιμο με το Typhoon, διαθέτει προηγμένα ραντάρ και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, δίνοντας στην Αθήνα προβάδισμα σε πιθανές αντιπαραθέσεις.
Το F-35, με τη σύντηξη stealth και αισθητήρων, διευρύνει περαιτέρω αυτό το χάσμα.
Χωρίς ένα σύγχρονο μαχητικό, η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να υλοποιήσει τους επεκτατικούς της στόχους σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Τελεία και παύλα
