«Στις 17 Μαρτίου του 1996 είχα υπηρεσία σε σκάφος του λιμενικού με αποστολή να περιφρουρήσουμε τα Ίμια. Κοντά στις 03:00 το πρωί είχαμε συναγερμό και κατάσταση εμπλοκής».

Με αυτά τα λόγια περιγράφει στον Alpha, ο Κώστας Χατζηδάκης, απόστρατος αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων, την εμπειρία του ως ο άνθρωπος που επιφορτίστηκε με το χρέος να πάρει την ελληνική σημαία πάνω από τη βραχονησίδα εκείνη τη μέρα.

Και συνέχισε: «Δόθηκε σήμα σε μένα και έναν συνάδελφο που βρισκόμασταν σε ένα φουσκωτάκι να δώσουμε στίγμα τι συμβαίνει στο νησί. Όταν δώσαμε το σήμα μας ανατέθηκε να πάρουμε ό,τι υπήρχε πάνω στο νησί έτσι ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων».

Στη συνέχεια ο κ. Χατζηδάκης περιέγραψε τη διαδικασία που έφερε εις πέρας την αποστολή του, αναφέροντας πως έφτασε στο νησί «μισοκολυμπώντας» καθώς και οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ άσχημες εκείνη την ώρα στην περιοχή και πάνω έκαναν πτήσεις τουρκικά F-16. Όταν ο βατραχάνθρωπος ανέβηκε στο νησί εμποδίστηκε, όπως αναφέρει, από όλα τα τουρκικά πολεμικά μέσα που ήταν εκεί. «Η ακταιωρός προσπάθησε να διεμβολίσει το φουσκωτάκι, ενώ το ελικόπτερο είχε ανοιχτή την πόρτα με τον πολυβολητή να με απειλεί».

Ενδιαφέρον έχει και η μαρτυρία του για το τι ακολούθησε μετά το επεισόδιο στα Ίμια όταν βρέθηκε ενώπιον του διοικητή του και κάποιον ανδρών με πολιτικά και του ζητήθηκε να καταστρέψει τη σημαία. «Εγώ δεν το έκανα και την κράτησα στο σπίτι μου» σχολίασε σχετικά ο απόστρατος αξιωματικός.