Του Μάνου Χατζηγιάννη

Προφανώς δεν έχει αντιληφθεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πως το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα δεν είναι δίλημμα “Ιησούν ή Βαραβάν”, αλλά Φαρισαίοι υπάρχουν σίγουρα…

Σαν σήμερα το 1991 πραγματοποιήθηκε η ενθρόνισή του μέσα σε κλίμα πανηγυρικό και γεμάτο προσδοκίες για ολόκληρη την Χριστιανοσύνη. Πως φτάσαμε 27 χρόνια μετά σε τέτοια απογοήτευση, σε σημείο να αμφισβητείτειται εξαιτίας του προώπου ο ίδιος ο θεσμός;

Το γινάτι του κ. Βαρθολομαίου δεν αφορά στους Ρώσους, αλλά στο πως βλέπει ο ίδιος τα πράγματα. Με τις πράξεις του ο “πρώτος μεταξύ ίσων” προσβάλλει ανερυθρίαστα την συνοδικότητα.

Όταν μέχρι και ο “αδελφός” του , Πάπας Φραγκίσκος, εδώ και δύο χρόνια έχει στραφεί στην συνοδικότητα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την στάση του στο ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα προσβάλλει τον ακροτελεύτιο λίθο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το συνοδικό σύστημα.

Ακριβώς επειδή στην εκκλησία μας δεν υπάρχει «ενός ανδρός αρχή» οι αποφάσεις λαμβάνονται απο κοινού!

Η συντριπτική πλειονότητα των αυτοκέφαλων Εκκλησιών έχουν ζητήσει διάλογο για το ουκρανικό είτε με την μορφή μιας Πανορθόδοξης Συνόδου είτε με διμερείς συνομιλίες μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας.

Μέχρι στιγμής, καμία δεν έχει εγκρίνει τις ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουκρανία, πολλώ δε μάλλον καμία Εκκλησία δεν θεωρεί τους Φιλάρετο ή Μακάριο ως κανονικό τμήμα του ορθόδοξου κλήρου.

Μέχρι ώρας λοιπόν η γεωγραφία των αντιδράσεων των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών έχει ως εξής:

Συνοδικές δηλώσεις:

– Αντιόχεια (από την Ιερά Σύνοδο, που καλεί για πανορθόδοξη σύναξη)

– Γεωργία (από την Ιερά Σύνοδο ζητώντας διμερή συνάντηση)

– Ρουμανία (από την Ιερά Σύνοδο, ζητώντας διμερή συνάντηση Οικουμενικού Πατριάρχη-Πατριάρχη Μόσχας)

– Πολωνία (από την Ιερά Σύνοδο καλώντας τους σχισματικούς να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στο UOC-MP)

Μεμονωμένες δηλώσεις:

– Αλεξάνδρεια (από τον πατριάρχη της στην Πολωνία, που ζητά ειρήνη και υποστηρίζει την κανονική τάξη)

– Αντιόχεια & Σερβία (κοινή δήλωση, ζητώντας την επιστροφή στη συνεννόηση και ασκεί κριτική της μονομερούς διαμάχης)

– Ιερουσαλήμ (από τον πατριάρχη της το 2017, εκφράζοντας την υποστήριξή του στον UOC-MP, αλλά και πρόσφατα από Ιεράρχες του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων)

– Σερβία (από τον πατριάρχη της, μέχρι και με επιστολή, αντιτιθέμενη στην μονομερή προσέγγιση και την αποκατάσταση των σχισματικών)

– Βουλγαρία (από τον πατριάρχη της δηλώνοντας ότι η εκκλησία του δεν έχει ακόμη επίσημη θέση, αλλά οσονούπω θα τεθεί στην επόμενη συνεδρίαση της Βουλγαρικής Συνόδου)

– Κύπρος (από τον αρχιεπίσκοπο του, με προσφορά διαμεσολάβησης στη διαμάχη)

– Πολωνία (από το μητροπολίτη της από κοινού με τον Αλεξανδρινό προκαθήμενο, ζητώντας ειρήνη και κανονική τάξη)

– Τσεχια και Σλοβακία (από την μητροπολίτη με έκκληση για συναίνεση)

Ατομικές δηλώσεις επισκόπων:

– Ιερουσαλήμ (από έναν από τους επισκόπους του, ζητώντας μια διμερή συνάντηση μεταξύ Οικουμενικού Πατριάρχη-Πατριάρχη Μόσχας – από έναν άλλο επίσκοπο αναγνώριση μόνο του Μητροπολίτη Ονούφριου)

– Βουλγαρία (δήλωση 3 επισκόπων)

– Ελλάδα (από τους Μητροπολίτες Κυθήρων Σεραφείμ, Πειραιώς Σεραφείμ, Καλαβρύτων Αμβρόσιο)

Όλες οι παραπάνω τοποθετήσεις είτε συνοδικές είτε μεμονωμένες πως είναι δυνατόν να αγνοούνται εσκεμμένα από τον “πρώτο”;

Σε λίγες ημέρες θα συνεδριάσει εκ νέου η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού θρόνου. Νέες αποφάσεις για το ουκρανικό είναι απίθανο να έχουμε μιας και όσο δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους οι σχισματικοί το Φανάρι δεν έχει που να δώσει τον Τόμο της αυτοκεφαλίας.

Ας ευχηθούμε τουλάχιστον πως σήμερα ημέρα της ενθρόνισής του ο Πατριάρχης μας θα λάβει την φώτιση που απαιτείται για να αντιμετωπίσει σωστά την ολέθρια κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με ευθύνη δική του αλλά ασφαλώς και της Μόσχας!