Σχεδόν 160.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε μια ακόμη διαμαρτυρία υπέρ του συλληφθέντος δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, στην πόλη το βράδυ της Τετάρτης.

Αυτή ήταν η τέταρτη συνεχόμενη συγκέντρωση διαμαρτυριών που το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), ανακοίνωσε ότι θα διοργανώνει κάθε Τετάρτη σε διαφορετικό δήμο της χώρας.

Η τελευταία διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Μπεγιαζίτ, όπου βρίσκεται το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, το μεγαλύτερο και παλαιότερο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Τουρκίας.

Η συγκέντρωση διοργανώθηκε κατά της ακύρωσης του πτυχίου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του Ιμάμογλου με το σύνθημα «Πάρε το δίπλωμά σου και έλα».

Η κυβέρνηση νομιμοποιεί 30.000 μετανάστες για να καλύψει τις κενές θέσεις εργασίας στο τουρισμό

Πολλοί πολίτες, φοιτητές και νέοι συμμετείχαν στην εκδήλωση, ανέφερε η Mediacorp.

Η διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε υπό ισχυρό αστυνομικό αποκλεισμό. Μέσα ενημέρωσης προσκείμενα στην αντιπολίτευση ανέφεραν ότι οι αρχές έσβησαν τα φώτα του δρόμου για να αποτρέψουν τη συγκέντρωση ανθρώπων.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε υπό το φως δεκάδων χιλιάδων κινητών τηλεφώνων. Οι συμμετέχοντες στη συγκέντρωση ενημερώθηκαν ότι είχε ληφθεί μήνυμα για πιθανή βομβιστική επίθεση κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας, αλλά η ειδοποίηση αργότερα αποδείχθηκε ψευδής, πρόσθεσαν τα μέσα ενημέρωσης.

 Ο ηγέτης του CHP, Οζγκούρ Οζέλ, δήλωσε ότι περίπου 160.000 άνθρωποι παρακολούθησαν τη συγκέντρωση και ότι έχουν συγκεντρωθεί 14.800.000 υπογραφές στο αίτημα που απαιτεί την άμεση απελευθέρωση του Ιμάμογλου και τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών πριν από αυτές που έχουν προγραμματιστεί για το 2028.

Ανατριχιαστική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την Τουρκία! Η ΕΕ της κλείνει την πόρτα στην ένταξη – Σκοτεινές αναφορές για την Ελλάδα

Τι αναφέρει ο Ρώσος ειδικός Στάνισλαβ Ταράσοφ για τον Ερντογάν

Οι διαμαρτυρίες στην Τουρκία, ίσως για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της, έχουν γίνει παρατεταμένες.
Σύμφωνα με το MetroPoll, το επίπεδο υποστήριξης του Οζέλ μεταξύ όλων των ψηφοφόρων φτάνει το 55% με φόντο την πτώση της δημοτικότητας του Ερντογάν από 48,7 σε 43,9%.

Ο Ρώσος ειδικός αναφέρει : "Αυτά δεν είναι ακόμη καταλυτικά νικηφόρας στοιχεία για την αντιπολίτευση, αλλά περιορίζουν τις κατασταλτικές ικανότητες των αρχών και δυσκολεύουν την ψήφιση μιας τροποποίησης του συντάγματος που θα επέτρεπε στον Ερντογάν να θέσει ξανά υποψηφιότητα για πρόεδρος. Επομένως, αυτό που συμβαίνει τώρα στην Τουρκία δεν είναι ένα συνηθισμένο γεγονός, που συνδέεται, όπως λένε στην κορυφή, με την «καταπολέμηση της διαφθοράς».

Το πρόβλημα είναι ότι τα τρέχοντα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα του Ερντογάν συνδέονται με την πραγματική οικονομική κρίση, με τον υψηλό πληθωρισμό.

Παραδοσιακά, το κυβερνών κόμμα έβρισκε πάντα μια διέξοδο από τέτοιες καταστάσεις μέσω της εξωτερικής πολιτικής.

Όμως, όπως σημειώνει η εφημερίδα Sabah, «ο μέσος πολίτης δεν εμπνέεται πλέον από τις θέσεις ότι η Τουρκία γράφει ιστορία στη Λιβύη, τη Σομαλία, την Αιθιοπία, το Καραμπάχ και το Κατάρ, και πρόσφατα έχει ξαναχτίσει το παιχνίδι στη Συρία, και βλέπει τον εαυτό του ως χώρα που κατέχει στρατηγική θέση στο σταυροδρόμι των παγκόσμιων επικοινωνιών».

 Οι πολιτικές εντάσεις αυξάνονται στη χώρα, η οποία έχει αρχίσει να υπονομεύει τη θέση της ως πιθανού ηγέτη του τουρκικού κόσμου.

Πρόσφατα, σημειώθηκε η πρώτη σοβαρή αποτυχία προς αυτή την κατεύθυνση. Τα μέλη του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών (OTG) από την Κεντρική Ασία στην πρώτη σύνοδο κορυφής Κεντρικής Ασίας-ΕΕ στη Σαμαρκάνδη εξέφρασαν ανοιχτά την προτίμησή τους για την ανάπτυξη σχέσεων με αυτόν τον οργανισμό και αγνόησαν την «κοινή τουρκική ατζέντα».

Αυτό εκφράστηκε όχι μόνο στον συνολικό όγκο συνεργασίας με την ΕΕ που συμφώνησαν, ο οποίος υπερέβη σημαντικά όλα τα προγράμματα της Τουρκίας, αλλά και στη συμφωνία τους να αναγνωρίσουν την πλήρη κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Τελική Διακήρυξη της συνάντησης.

Όπως σημείωσε σχετικά η εφημερίδα Yeni Şafak, «αυτό είναι το πρώτο καμπανάκι που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής του νεοοθωμανισμού».

Παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με Τούρκους ειδικούς, «η σοβαρή οικονομική κρίση ήταν ο κύριος λόγος για την ήττα του κυβερνώντος συνασπισμού στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, όταν όχι μόνο δεν κατάφερε να ανακτήσει τον έλεγχο της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης, αλλά έχασε και από το αντιπολιτευόμενο CHP για πρώτη φορά σε συνολικό αριθμό ψήφων.

Ταυτόχρονα, ο εθνο-αυτονομιστικός παράγοντας εντός του πυρήνα του τουρκικού κόσμου έχει επίσης αρχίσει να παίζει σημαντικό ρόλο: στην ίδια την Τουρκία, οι Κούρδοι από μόνοι τους αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού - περισσότερο από 23%, σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού. Έτσι, η εμφάνιση του Οζέλ στην πολιτική σκηνή δεν είναι τυχαία'.

Το ιδεολογικό κενό που αναδύεται στη χώρα γεμίζεται με έναν «νέο Κεμαλισμό» και η αντιπολίτευση έχει αρχίσει να αισθάνεται ισχυρή και να συμπεριφέρεται ανάλογα.

Ο νέος επικεφαλής των Κεμαλιστών, Οζέλ, ταξιδεύει σε όλη τη χώρα, λέγοντας ποια πορεία θα ακολουθήσει η Τουρκία «μετά την αποχώρηση του Ερντογάν».

 Αλλά ο Ερντογάν είναι ένας έμπειρος μαχητής και θα αγωνιστεί. Έχει αρχίσει να κινητοποιεί την κεντροδεξιά σε όλη τη χώρα, ενώ ο Οζέλ δεν έχει ακόμη εδραιώσει την ηγεσία του εντός του CHP.

Ο Μανσούρ Γιαβάς λειτουργεί ήδη ως εφεδρία. Επιπλέον, σε κάθε περίπτωση, οι Κεμαλικοί δεν θα μπορέσουν να πάρουν το 70% των εδρών στο κοινοβούλιο.

 Εάν το δικαστήριο εκδώσει ετυμηγορία ενοχής στην υπόθεση Ιμάμογλου, τότε η τουρκική πολιτική ίντριγκα θα περιοριστεί στο σενάριο του Ερντογάν, που λέει ότι θα  πολεμήσει μετά τον Οζέλ.

Στη συνέχεια, όπως προειδοποιούν Τούρκοι αναλυτές, ο Ερντογάν θα κερδίσει. Παρ' όλα αυτά, η πτώση της υποστήριξης είναι ένα ανησυχητικό σημάδι για τις τουρκικές αρχές, ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι η χώρα ενδεχομένως θα διεξαγάγει πρόωρες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές.

Ο Ερντογάν με την πολιτική του έχει χωρίσει την χώρα στα δύο από το 2016 και μετά, και αυτό το βρίσκει τώρα μπροστά του.

Η φυλάκιση του Ιμάμογλου, και χιλιάδων άλλων Τούρκων πολιτών, σε συνδυασμό  με την διαλυμένη οικονομία, την αδύναμη λίρα, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μίγμα στην τουρκική κοινωνία.

Μπορεί όπως αναφέρουν ειδικοί, η Τουρκία να μην έχει κουλτούρα λαϊκών εξεγέρσεων, αλλά αυτήν την περίοδο, αυτό ακριβώς βλέπουμε να ξετυλίγεται μπροστά μας στην χώρα αυτή, με απροσδιόριστες συνέπειες τόσο εντός όσο και εκτός χώρας.