Η προκήρυξη καλεί όλους τους Έλληνες να ξεσηκωθούν και αναφέρεται στους αγώνες που έκαναν οι ευρωπαϊκοί λαοί για να διώξουν τους τυράννους τους. Ακόμη, διαβεβαιώνει έμμεσα ότι η Ρωσία (η «Κραταιά δύναμις» του κειμένου) θα βοηθήσει την Ελληνική Επανάσταση.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828), αξιωματικός του ρωσικού στρατού και υπασπιστής του τσάρου Αλέξανδρου Α’, είχε αναλάβει από τις 12 Απριλίου 1820 την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας, μετά την άρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια. Στα μέσα του ίδιου έτους έλαβε άδεια για λόγους υγείας, προκειμένου να επιδοθεί απερίσπαστος στα νέα του καθήκοντα.

Στις 20 Οκτωβρίου 1820 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη των ηγετών της Εταιρείας στο Ισμαήλιο της Βεσαραβίας (σημερινό Ιζμαίλ Ουκρανίας), όπου αποφασίστηκε η Επανάσταση να αρχίσει πρώτα από τη Μάνη. Όμως, στις 16 Φεβρουαρίου 1821 ο Υψηλάντης αποφάσισε να ξεκινήσει την επανάσταση από τη Μολδοβλαχία, πιστεύοντας ότι υπήρχαν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, επειδή οι ηγεμονίες της περιοχής είχαν πετύχει ένα καθεστώς αυτονομίας, που δεν επέτρεπε την επέμβαση του σουλτάνου, χωρίς τη συγκατάθεση του τσάρου (Συνθήκη του Βουκουρεστίου της 16ης Μαΐου του 1812). Επιπλέον, οι ηγεμόνες ήσαν Φαναριώτες, που θα συντάσσονταν μαζί του.

Ήρωες του 1821 πολύτεκνοι

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Υψηλάντης ξεκίνησε από το Κισνόβιο της Βεσαραβίας (σημερινό Κισινάου Μολδαβίας) και αφού διέβη τον ποταμό Προύθο (Προυτ) μαζί με τους αδελφούς του Γεώργιο και Νικόλαο, έφθασε στο Ιάσιο την επομένη. Εκεί συναντήθηκε με τον ηγεμόνα της Μολδαβίας Μιχαήλ Σούτσο (γνωστό και ως Μιχαήλ Βόδα) κι έλαβε την υποστήριξή του για την έναρξη του αγώνα. Στις 24 Φεβρουαρίου κυκλοφόρησε την προκήρυξη «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» και την ίδια ημέρα υπέβαλε στον τσάρο την παραίτησή του από τον ρωσικό στρατό.

Ως τα μέσα Μαρτίου είχε συγκροτήσει ένοπλο σώμα, αποτελούμενο από 4.000 (οι 2.000 ανήκαν στον «Ιερό Λόχο») και μπήκε θριαμβευτικά στο Βουκουρέστι στις 27 Μαρτίου, δύο ημέρες μετά την έναρξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο. Η είδηση αυτή θορύβησε τον τσάρο, που ήταν επίλεκτο μέλος της «Ιεράς Συμμαχίας». Ο Αλέξανδρος έδωσε την άδεια στα σουλτανικά στρατεύματα να εισέλθουν στη Μολδοβλαχία και να καταστείλουν την εξέγερση, ενώ ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ αναγκάστηκε να αφορίσει τους επαναστάτες, όταν ο σουλτάνος απείλησε με γενική σφαγή του ελληνικού πληθυσμού στην Κωνσταντινούπολη.

Οι προστριβές του Υψηλάντη με τους τοπικούς προκρίτους, το δυσμενές διεθνές περιβάλλον και η προχειρότητα με την οποία εκδηλώθηκε, προδιέθεταν για την αποτυχία της. Μετά την ήττα του Υψηλάντη στη Μάχη του Δραγατσανίου (7 Ιουνίου 1821), η Επανάσταση στη Μολδοβλαχία φυλλορρόησε και παρά τις κάποιες αναλαμπές έσβησε τον Σεπτέμβριο του 1821.