Σε μια δήλωση για την κρίση του κορωνοϊου που ήδη προκάλεσε αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προέβη ο βουλευτής Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ, Γιώργος Παπανδρέου, πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Σε γραπτή δήλωσή του που αναρτήθηκε στο Facebook και στην προσωπική του ιστοσελίδα, ο κ. Παπανδρέου καλεί τους Έλληνες «να προτάξουμε την κοινωνική ευθύνη» και στηρίζει την εκστρατεία «Μένουμε Σπίτι», προσθέτοντας:
«Αξιοποιούμε τον χρόνο δημιουργικά, για προβληματισμό και σκέψη. Γιατί την επόμενη μέρα, μετά το τέλος της κρίσης, ο κόσμος θα έχει αλλάξει ριζικά. Ήδη αποδεικνύεται η σημασία της επένδυσης στη δημόσια υγεία, η ανάγκη πρόνοιας για τους πιο ευάλωτους, η αξία ενός αποτελεσματικού επιτελικού κράτους, αλλά και μια νέα, δημοκρατική, συνεργατική και αλληλέγγυα σχέση πολίτη – παγκόσμιας διακυβέρνησης.»
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιώργος Παπανδρέου επιχειρηματολογεί υπέρ μορφών παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Στο συνέδριο του «Economist» στις 29 Απριλίου 2010, ανέφερε πως «χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση, παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση, και την χρειαζόμαστε γρήγορα!».
Σε ομιλία του ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας (εξελέγη με το ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2011) στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέφερε: «Οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας μας προκαλούν στην επεξεργασία ενός συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα ενδυναμώσει τους πολίτες μας ώστε να μετατρέψει τον κόσμο των ελεύθερων αγορών σε ένα κόσμο ελεύθερων ανθρώπων».
Σε άλλη ομιλία του από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, στις 15 Μαρτίου 2011, ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρθηκε και πάλι σε «παγκόσμια διακυβέρνηση»:
«Και αυτό αποτελεί και μεγάλο στοίχημα δημοκρατίας. Και μονάχα ενωμένοι οι λαοί της γης, με αλληλοβοήθεια και αλληλοσυμπαράσταση, με δημοκρατικές διαδικασίες παγκόσμιας διακυβέρνησης, μπορούμε να ξεπεράσουμε και να διασφαλίσουμε την συνέχεια μας μπροστά σε τέτοιες δοκιμασίες και νέες προκλήσεις που έχει η ανθρωπότητα».
Σε άλλη ομιλία του στο TED Global 2013, αφού αποχώρησε από την Πρωθυπουργία της Ελλάδος, μετά την εισαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο και την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στα της ελλαδικής οικονομίας, ο κ. Παπανδρέου παρότρυνε το κοινό να σκεφτεί αυτό που «συνηθίζει να λέει “παγκόσμια εξέλιξη της Δημοκρατίας”». Ο κ. Παπανδρέου είπε πως για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα μιας παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας, πρέπει να παγκοσμιοποιηθεί και η Δημοκρατία.
Μια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση είναι η απευθείας εκλογή, από τους πολίτες της Ευρώπης, του Προέδρου της Ε.Ε., καθώς και πανευρωπαϊκά δημοψηφίσματα. Επίσης, πρότεινε δε και την εξής ιδέα για το θέμα της μετανάστευσης: «Γιατί να μην έχουμε τους πρώτους Ευρωπαίους πολίτες με το να δώσουμε στους μετανάστες Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια και όχι Ελληνική, ή Γερμανική ή Γαλλική;»
Η αξιοποίηση της κρίσης του κορωνοϊού για την ανάπτυξη παγκόσμιων δομών διακυβέρνησης έχει αναφερθεί και από τον γνωστό Σλοβένο φιλόσοφο του πολιτισμού και του «ψυχαναλυτικού μαρξισμού» Slavoj Žižek, σε άρθρο του στις 27 Φεβρουαρίου στο «RT». Ο Žižek έγραψε πως ο κορωνοϊός είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να κτυπηθεί ο καπιταλισμός και να οδηγηθεί η ανθρωπότητα σε μια «επανεφεύρεση του κομμουνισμού».
Με αυτό εννοεί πως με αφορμή τον κορωνοϊό «ένας άλλος - και πολύ πιο ευεργετικός - ιδεολογικός ιός θα εξαπλωθεί και ελπίζουμε πως θα μας μολύνει: τον ιό της σκέψης για μια εναλλακτική κοινωνία, μια κοινωνία πέρα από το έθνος-κράτος, μια κοινωνία που αυτοπραγματώνεται στις μορφές της παγκόσμιας αλληλεγγύης και συνεργασίας.»
«Το πρώτο ασαφές μοντέλο αυτού του παγκόσμιου συντονισμού», σύμφωνα με τον Žižek, «είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, από τον οποίο δεν παίρνουμε τις συνηθισμένες γραφειοκρατικές αρλούμπες αλλά ακριβείς προειδοποιήσεις, που διακηρύσσονται χωρίς πανικό. Οι οργανώσεις αυτές θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη εκτελεστική εξουσία.» Ο Žižek κλείνει αναρωτώμενος αν χρειάζεται «κάποιο είδος ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ δικτύου υγείας;».
Δηλώσεις όπως αυτές του Γιώργου Παπανδρέου και του Slavoj Žižek δίνουν τροφή σε όσους βλέπουν πίσω από την πανδημία του κορωνοϊού, και τις κλιμακωτές επιπτώσεις που προκαλεί, την ανάγκη για υποσκέλιση των εθνικών κυβερνήσεων των κρατών και την επιβολή πιο ισχυρών δομών παγκόσμιου ελέγχου. Προς αυτό κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας ότι η κρίση του κορωνοϊού αποτελεί εργαλείο για την επίτευξη των πιο πάνω στόχων.