Από τη δεκαετία του ’80 που ήταν ο νούμερο ένα τουριστικός προορισμός, εκατοντάδες άνθρωποι επισκέπτονταν τον Όρμο Χανάουμα της Χαβάης. Τα καταγάλανα νερά και τα πολύχρωμα ψάρια ήταν μεγαλύτερο αξιοθέατο και ο κόσμος έκανε ό, τι μπορούσε για να το απολαύσει.
Αυτό που δε γνώριζε κανείς, είναι πως δεν αξιοποιούσε τη θάλασσα αλλά, στην πραγματικότητα, την εκμεταλλευόταν ανελέητα. Σιγά – σιγά τα ψάρια συνήθισαν να τρώνε ψωμί που τους έδιναν οι άνθρωποι και, όταν αντιλαμβάνονταν την παρουσία τους, κολυμπούσαν κοντά τους με την ελπίδα να τα ταΐσουν. Έτσι, πολλά βρήκαν άδικο θάνατο. Οι λουόμενοι τα πατούσαν, τα χτυπούσαν και κατέστρεφαν το φυσικό τους περιβάλλον. Μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας, τα ζώα του βυθού είχαν σχεδόν εξαφανιστεί.
Ήρθε, όμως, ο κορονοϊός κι όλα άλλαξαν.
Τα ταξίδια απαγορεύθηκαν και η οικονομία κατέρρευσε. Ο Χανάουμα, όμως, βρίσκεται στην καλύτερή του κατάσταση. Τα νερά του είναι κρυστάλλινα, με την ορατότητα να έχει αυξηθεί κατά 64%. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει ίχνος αντηλιακού και χημικών ουσιών, πια, στη θάλασσα. Επιπλέον, τα ψάρια και οι θαλάσσιες χελώνες επέστρεψαν. Εθεάθησαν μαλάκια και καρκινοειδή, ενώ γίνονται προσπάθειες οργάνωσης ενός σχεδίου για την προστασία της περιοχής.
Παρατηρώντας τη θετική επίδραση της πανδημίας στον όρμο, οι επιστήμονες αποφάσισαν να λάβουν δράση. Μία ιδέα, είναι να περιοριστεί ο αριθμός των επισκεπτών στους χίλιους την ημέρα. Άλλοι, πρότειναν και την απαγόρευση τοξικών για το περιβάλλον αντηλιακών.
Η φύση «αναπνέει» ελεύθερα εξαιτίας των lockdowns. Ας θυμηθούμε πως τα κανάλια της Βενετίας καθάρισαν, πως η ποιότητα του αέρα βελτιώθηκε σημαντικά. Η κρίση στην υγεία φαίνεται πως βοήθησε τον πλανήτη μας. Όταν, πια, την αντιμετωπίσουμε, ας συνεχίσουμε να αγαπάμε τη Γη μας – και θα ανταμειφθούμε.
