Αυτή είναι η ζωή στο χωριό Tash-Bashat στην περιοχή Naryn του Κιργιστάν, περίπου 345 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας Μπισκέκ.

Λόγω του πολύ βαρύ χειμώνα οι αγροτικές εργασίες είναι αδύνατες με αποτέλεσμα οι χωρικοί να έχουν μετατραπεί σε χρυσοθήρες στον παρακείμενο ποταμό.

Ο χρυσός είναι το κύριο ορυκτό που εξορύσσεται στο Κιργιστάν. Το ορυχείο Kutmor στην περιοχή Issyk-Kul παράγει μέχρι 18 τόνους χρυσού ετησίως και αποτελεί το 8% του ΑΕΠ του Κιργιστάν.

Ωστόσο στο χωριό Tash-Bashat δεν υπάρχει ορυχείο. Η πηγή για το χρυσό είναι τα παγωμένα νερά του ποταμού Naryn.

Το τμήμα του ποταμού που ρέει μέσα από το χωριό είναι πλούσιο σε χρυσό, αλλά μόνο οι χωρικοί επιτρέπεται ασχοληθούν με την εξόρυξή του.

Κάθε μέρα από το Δεκέμβριο μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου οι χωρικοί βουτούν στα παγωμένα νερά, υπομένοντας θερμοκρασίες -40 Κελσίου.

Μόλις πέφτουν στο νερό, οι χωρικοί πρέπει να σκάψουν μέσα στην παγωμένη κοίτη του ποταμού για να μπορέσουν να βρουν χρυσό.

«Το καλοκαίρι δεν μπορούμε να βγάλουμε χρυσό γιατί έχουν λιώσει τα χιόνια και ο ποταμός δεν είναι προσβάσιμος», αναφέρει σχετικά ένας κάτοικος στο AJ+.

Μετά από ώρες αναζήτησης ανακαλύπτουν επιτέλους μερικά ψήγματα χρυσού. Είναι μόνο μια μικρό ποσότητα σήμερα – μόνο μισό γραμμάριο, ωστόσο μερικές ημέρες δεν βρίσκουν τίποτα.

Σήμερα 1 γραμμάριο χρυσού πωλείται 26 δολάρια, αλλά το ποσό αυτό ποικίλλει ανάλογα με τις παγκόσμιες τιμές.

«Σήμερα πήγαμε να βρούμε χρυσό και βρήκαμε μόνο μισό γραμμάριο. Με τη βοήθεια του Θεού, θα πάμε για περισσότερο χρυσό αύριο, θα προσθέσουμε λίγο περισσότερο και στη συνέχεια όλοι μαζί θα πάμε στην πόλη της Naryn να το πουλήσουμε», λέει ο Atabayev.

Καθ ‘όλη τη διάρκεια της σεζόν οι τρεις χωρικοί ανακαλύπτουν χρυσό αξίας περίπου 1.000 δολαρίων.