Οι σημαντικές επιπτώσεις που προκαλεί το τεχνητό φως στα έμβια όντα προβληματίζουν τους επιστήμονες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι βλαβερές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του τεχνητού φωτός έχουν αγγίξει τα όρια της «συστημικής διαταραχής».

Όπως ανέφερε ομάδα βιολόγων από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, ο φωτισμός του πλανήτη από τον άνθρωπο αυξάνεται κάθε χρόνο κατά 2%, με το πρόβλημα που δημιουργείται να είναι ανάλογο της κλιματικής αλλαγής.

Μάλιστα, δημοσίευση που έγινε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Ecology and Evolution”, αποκάλυψε ότι τα έμβια όντα έχουν επηρεαστεί από πολλές πλευρές: τα επίπεδα ορμονών, οι κύκλοι αναπαραγωγής, η συμπεριφορά και η ευαλωτότητα απέναντι σε θηρευτές πολλών ειδών, έχουν απορρυθμιστεί, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους επιστήμονες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Προκειμένου να υπολογίσει την έκταση του προβλήματος, η παραπάνω μελέτη συνδυάζει τα συμπεράσματα 126 προηγούμενων μελετών, κάνοντας λόγο για τη μειωμένη γονιμοποίηση εντόμων, τα δέντρα που ανθίζουν νωρίτερα την άνοιξη, τα θαλασσοπούλια που συγκρούονται σε φάρους αλλά και τις χελώνες που κατευθύνονται μακριά από τη θάλασσα προς τα φωτεινά ξενοδοχεία αναζητώντας το φως της αυγής

Σε όλα τα είδη ζώων που εξέτασαν οι μελετητές, διαπιστώθηκαν μειωμένα επίπεδα μελατονίνης, της ορμόνης που ρυθμίζει τους κύκλους ύπνου, ως ένα αποτέλεσμα του τεχνητού φωτός κατά τη διάρκεια της νύχτας. Παράλληλα, σημειώθηκαν σημαντικές μεταβολές στη συμπεριφορά τόσο των νυκτόβιων όσο και των ημερόβιων ζώων.

Για παράδειγμα, τα τρωκτικά, τα οποία αναζητούν τροφή συνήθως τη νύχτα, ήταν ενεργά για μικρότερο χρονικό διάστημα, ενώ τα πτηνά ξεκίνησαν να κελαηδούν και να αναζητούν τροφή νωρίτερα μέσα στη μέρα.

Από την άλλη, τα αποτελέσματα του τεχνητού φωτός δεν ήταν μόνο αρνητικά, καθώς ορισμένα είδη επωφελήθηκαν από το νυχτερινό φως. Μία σειρά από φυτά σημείωσαν πιο γρήγορη ανάπτυξη και ορισμένοι τύποι νυχτερίδων «ευδοκίμησαν».

Ωστόσο, τόνισαν ότι συνολικά, «προκλήθηκε αποδιοργάνωση» ιδιαίτερα για τα έντομα που ελκύονται από τα φώτα των κινούμενων αυτοκινήτων.

«Αυτό που ξεχωρίζει είναι το πόσο διάχυτες είναι οι συνέπειες. Βρέθηκαν παντού: σε μικρόβια, σε ασπόνδυλα, σε ζώα και σε φυτά», σημείωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης καθηγητής Kevin Gaston. «Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τον φωτισμό με τον τρόπο που σκεφτόμαστε άλλες μεγάλες συστημικές πιέσεις όπως η κλιματική αλλαγή», αναφέρει χαρακτηριστικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο καθηγητής πρόσθεσε πως οι σχετικές μελέτες έχουν αυξηθεί μέσα στην τελευταία δεκαετία, καθώς, παράλληλα, αυξάνεται και ο φωτισμός του πλανήτη με τις επιπτώσεις να γίνονται περισσότερο μεγαλύτερες.

Ο Gaston προτρέπει κυβερνήσεις, εταιρείες και πολίτες να μειώσουν τη χρήση του τεχνητού φωτός υπογραμμίζοντας πως θα έπρεπε να το αντιμετωπίζουμε σαν ακόμα έναν ρύπο.

Παράλληλα υποστήριξε πως η λύση του προβλήματος εξοικονομεί χρήματα και δεν κοστίζει περισσότερα. Αν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν λιγότερο φωτισμό αυτό θα συνεπάγεται με χαμηλότερο κόστος, μικρότερη κατανάλωση και χαμηλότερες εκπομπές.

Αλλά απαιτεί αλλαγή του τρόπου σκέψης. «Στην καρδιά του προβλήματος βρίσκεται η βαθιά ανάγκη του ανθρώπου να φωτίσει τη νύχτα. Εξακολουθούμε να φοβόμαστε το σκοτάδι», ανέφερε. «Η ικανότητά μας να μετατρέψουμε τη νύχτα σε κάτι που μοιάζει με μέρα είναι μια επιδίωξη που υπερβαίνει τις ανάγκες μας».