Του Χρήστου Μυτιλινιού
Το μόνο σίγουρο για το ζήτημα των στρατιωτικών μας στον Έβρο, είναι ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο… Από την αρχή όλο αυτό το δεν στέκεται καλά και αυτόνομα. Οι μισές πληροφορίες λένε άλλα και οι άλλες μισές άλλα. Έχει δοθεί μια τεράστια έκταση στο θέμα και λογικό, όμως είναι πραγματικά έτσι; Είναι όντως το ζήτημα εν τοις πράγμασι τόσο υψηλού κινδύνου; Είναι όντως μια κίνηση αυτόνομη των Τούρκων; Θα μπορούσε όντως στην προκειμένη περίπτωση η Τουρκία να ανοίξει τέτοια μέτωπα, την περίοδο που γκρεμίζεται καθημερινά στα ανατολικά της; Αποδίδει η γειτονική χώρα στους στρατιωτικούς μας την κατηγορία της κατασκοπείας. Πώς; Με τις στολές; Είναι κοινώς ανόητη η κατηγορία. Μήπως είναι μια ενέργεια που έγινε πράξη έπειτα από συνεννόηση των μυστικών υπηρεσιών για να διατηρηθεί αυτή η «ισορροπία τρόμου»; Μήπως έγινε όντως αυτή η συνεννόηση προκειμένου να επιστραφούν και οι 8 στην Τουρκία ως αντάλλαγμα; Αν τελικά έγινε όντως συνεννόηση, είναι και οι στρατιωτικοί στο «κόλπο»; Είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε φουσκώνουμε από το Εθνικό μας φρόνημα είτε όχι, ο παρονομαστής είναι κοινός. Ένας καθημερινός διασυρμός της χώρας. Κάθε κίνηση, κάθε εξέλιξη, ακόμα κι αν είναι μελετημένη από την κυβέρνηση, οδηγεί σε συνεχή εξευτελισμό σε διεθνές επίπεδο. Δεν βλέπαμε τέτοια πράγματα να συμβαίνουν στη χώρα με καμία από τις «κακές» προηγούμενες κυβερνήσεις. Και ο λαοπρόβλητος Πρωθυπουργός με την Εθνοσωτήριο κυβέρνησή του, καθημερινά παραδίδουν τη χώρα βορά στις ορέξεις εκείνων που θέλουν να την εξευτελίζουν. Ένα στοπ, ένα τέρμα, κάπως αυτός ο εφιάλτης πρέπει να τελειώσει. Δεν είναι δυνατόν να προσβάλεται έτσι βάναυσα και καθημερινά η ιστορία αυτού του τόπου.
Πηγή: meaculpa.gr
