Γνωρίζετε ότι η υπερβολική ινσουλίνη είναι δυνατόν να προκαλέσει τη δημιουργία νέου λίπους στο σώμα; Και όμως αυτό συμβαίνει όταν καταναλώνουμε υπερβολική ποσότητα γλυκών και για μία παρατεταμένη περίοδο. Μάλιστα αν αυτό συμβαίνει με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι το συκώτι μπορεί να διαχειριστεί, τότε αυτό το λίπος συσσωρεύεται στο συκώτι. Η κύρια αιτία αυτού του φαινομένου είναι η υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων κυρίως γλυκών. Τα επίπεδα της γλυκόζης και της ινσουλίνης αυξάνονται γρήγορα και το συκώτι διαχειρίζεται αυτό το πλεόνασμα γλυκόζης με τη δημιουργία νέου λίπους μέσω de novo λιπογένεσης. Αποτέλεσμα; Λιπώδες ήπαρ.

Αυτά αποκαλύπτει μεταξύ άλλων η κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος, Ελένη Παπαγιαννίδου μιλώντας στο iatropedia.gr.

Και συνεχίζει η ειδικός κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου σε όλους μας:

Προσοχή! Πρόκειται για μία παγίδα ιδιαίτερα τις εορταστικές περιόδους. Η υπερβολική κατανάλωση γλυκών και υδατανθράκων μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιου είδους αποτελέσματα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Το πιο συχνό λάθος που κάνουμε είναι ότι περιόδους που συνηθίζουμε να είμαστε πιο κοινωνικοί και έχουμε περισσότερα καλέσματα μας απασχολεί μόνο το θέμα του βάρους και όχι η ζημιά που θα κάνουμε στο συκώτι μας (το οποίο δεν είναι ορατό) αλλά είναι πολύ πιο σοβαρό από άποψη υγείας.

Τα αποτελέσματα έρευνας είναι εντυπωσιακά ως προς τις συνέπειες αυτού του συχνού λάθους. Υπέρβαροι εθελοντές σιτίστηκαν με επιπλέον 1000 θερμίδες καθημερινά από γλυκά και σνακς εκτός από την συνηθισμένη κατανάλωση τους. Αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικά πολύ, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μόνο 2 μικρές συσκευασίες καραμέλες, 1 ποτήρι χυμό και 2 κουτάκια Coca Cola την ημέρα.

Μετά από μόλις 3 εβδομάδες το σωματικό βάρος αυξήθηκε κατά ένα μόνο 2%. Ωστόσο, το λίπος στο ήπαρ αυξήθηκε δυσανάλογα κατά 27%! Ο ρυθμός της de novo λιπογένεσης αυξήθηκε επίσης 27%. Αυτή η συσσώρευση λίπους στο συκώτι δεν ήταν καθόλου αθώα. Οι δείκτες ηπατικής βλάβης αυξήθηκαν κατά 30%.

Ευτυχώς όμως όλα αυτά αντιστρέφονται. Όταν οι εθελοντές επέστρεψαν σε μια διατροφή χαμηλών υδατανθράκων, το βάρος, το λίπος στο συκώτι και οι δείκτες της ηπατικής βλάβης αντιστράφηκαν πλήρως. Μια μικρή μείωση της τάξης του 4% του σωματικού τους βάρους μείωσε το λίπος στο ήπαρ κατά 25%.

Το λιπώδες ήπαρ είναι μια πλήρως αναστρέψιμη κατάσταση. Η μείωση των επίπεδων ινσουλίνης επαναφέρει το συκώτι στο φυσιολογικό. Η υπερινσουλιναιμία οδηγεί de novo λιπογένεση, η οποία αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη του λιπώδες ήπατος, καθιστώντας τους υδατάνθρακες πολύ πιο επικίνδυνους από το ίδιο το λίπος. Η υψηλή πρόσληψη υδατανθράκων μπορεί να αυξήσει την de novo λιπογένεση κατά 10 φορές, ενώ η υψηλή πρόσληψη λίπους με αντίστοιχα χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων, δεν αλλάζει αισθητά την παραγωγή λίπους στο συκώτι.

Τα άτομα με λιπώδες ήπαρ προσλαμβάνουν 3 φορές περισσότερο λίπος από την de novo λιπογένεση σε σύγκριση με τα άτομα με φυσιολογικό ήπαρ. Φαίνεται πως ο κύριος ένοχος για το λιπώδες ήπαρ είναι η φρουκτόζη και όχι η γλυκόζη. Ωστόσο, η υπερκατανάλωση υδατανθράκων επειδή αυξάνει υπερβολικά τα επίπεδα της ινσουλίνης παρέχει το κατάλληλο υπόστρωμα για να αποκτήσουμε λιπώδες ήπαρ μέσα σε μόλις 3 εβδομάδες!