Ο «Zastro» μας ταξιδεύει στον κορυφαίο τελικό Κυπέλλου ever. Με παικταράδες, ανατροπές και ιστορίες που έμειναν χαραγμένες στις μνήμες όλων. Γυρίζουμε 25 χρόνια πίσω...
Έχω παρακολουθήσει πάρα πολλούς τελικούς κυπέλλου Ελλάδας από τότε που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό, τους περισσότερους τηλεοπτικά, πολλούς δια ζώσης. Ήμουν εκεί στον πιο έντονο απ’ όλους, τον «τελικό του αιώνα» το 1988 σε εκείνη την ιστορική μάχη Κοσκωτά-Βαρδινογιάννη, έζησα από κοντά το τρομερό 4-1 της Λάρισας στον τελικό με τον ΠΑΟΚ, συμμετείχα τις περισσότερες φορές στη λεγόμενη τότε «γιορτή».
Από ποδοσφαιρικής και όχι μόνο άποψης, ο τελικός που αποτυπώθηκε περισσότερο απ’ όλους στο μυαλό μου έγινε 25 χρόνια πριν, στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ήταν ένας τελικός που καθ’ ομολογία των ίδιων των πρωταγωνιστών του, δεν μπορούσε να έχει νικητή. Και όντως δεν είχε διότι έληξε ισόπαλος. Βουτώντας στη θάλασσα των αναμνήσεων και κρίνοντας με την ασφάλεια των χρόνων που έχουν παρέλθει από τότε, είναι ο καλύτερος τελικός που έγινε ποτέ, μακριά από δηλητήρια και φαινόμενα που κατέστρεψαν την έξωθεν καλή μαρτυρία του αθλητικού θεάματος στην Ελλάδα. Το περιρρέον σκηνικό τα είχε όλα.
