Η Μαρίν Λεπέν κατάφερε να φέρει το Εθνικό Μέτωπο (FN) από το περιθώριο στο πολιτικό προσκήνιο και επιδιώκει να εκλεγεί πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας και η πρώτη πρόεδρος της χώρας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από το 2011 που ανέλαβε την προεδρία του FN, έπειτα από σχεδόν 40 χρόνια στη διάρκεια των οποίων πρόεδρός του ήταν ο πατέρας της Ζαν-Μαρί Λεπέν.
Μητέρα τριών παιδιών και δύο φορές χωρισμένη, η Λεπέν προωθεί μια διαφορετική εικόνα του κόμματός της, τασσόμενη κατά των μεταναστών και της ΕΕ, ενώ παράλληλα δεσμεύεται να προστατεύσει τους Γάλλους εργαζόμενους από την παγκοσμιοποίηση αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τη Λεπέν σταθερά ως μία από τους υποψήφιους που πρόκειται να κερδίσουν στον πρώτο γύρο των εκλογών στις 23 Απριλίου και να περάσουν στον δεύτερο στις 7 Μαΐου.
Αυτό θα είναι ένα βήμα πιο πέρα από την πρώτη της απόπειρα το 2012, όταν δεν κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο. Την τελευταία φορά που ακροδεξιός ηγέτης κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών ήταν το 2002, όταν ο πατέρας της ήρθε αντιμέτωπος με τον Ζακ Σιράκ.
Η 48χρονη ακροδεξιά ηγέτιδα δεν διστάζει να έρθει σε αντιπαράθεση με δημοσιογράφους ή αντιπάλους της στη διάρκεια τηλεοπτικών συζητήσεων, καθώς καταφέρεται εναντίον του πολιτικού κατεστημένου.
Τα σχέδιά της να αποχωρήσει η Γαλλία από την ευρωζώνη και να αναγκάσει τη γαλλική κεντρική τράπεζα να χρηματοδοτήσει κρατικές δαπάνες είναι ιδιαίτερα ανορθόδοξα, αν και η ίδια ισχυρίζεται ότι οι οικονομικές της πολιτικές συνάδουν με το πνεύμα κατά της παγκοσμιοποίησης που ώθησε τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και πυροδότησε την ψήφο υπέρ του Brexit.
Η Λεπέν έχει προσπαθήσει να εξευγενίσει την εικόνα του κόμματός της, παρόλο που αυτό την έχει φέρει σε αντιπαράθεση με τον πατέρα της, αποκηρύσσοντας τις δηλώσεις του ότι οι θάλαμοι αερίων των ναζί ήταν «μια λεπτομέρεια» της Ιστορίας. Το 2015 τον διέγραψε από το κόμμα εξαιτίας των απόψεών του.
Ωστόσο και η ίδια προκάλεσε πρόσφατα, όταν νωρίτερα αυτό τον μήνα αρνήθηκε την ευθύνη του γαλλικού κράτους όταν οι Γερμανοί ζήτησαν τη συγκέντρωση 13.000 προς εκτοπισμό Εβραίων από την παρισινή αστυνομία στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Η πρώην δικηγόρος αντιμετωπίζει προβλήματα και με τη δικαιοσύνη καθώς κατηγορείται για κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία φέρεται να χρησιμοποίησε για να πληρώσει δύο βοηθούς της.
Ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα το 1998 όταν εγκατέλειψε τη δικηγορία για να προσφέρει νομικές συμβουλές στο FN, ενώ την ίδια χρονιά εξελέγη για πρώτη φορά περιφερειακός σύμβουλος στη βόρεια Γαλλία. Αργότερα ανέλαβε την ίδια θέση στην περιοχή του Παρισιού. Είναι επίσης ευρωβουλευτής από το 2004.
