Οι πίνακες ανυπολόγιστης αξίας που είχαν κλαπεί από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012 ύστερα από μία θρασύτατη διάρρηξη, εντοπίστηκαν κρυμμένοι σε ρεματιά στην Αττική. Το «Γυναικείο κεφάλι», εκλάπη, θάφτηκε, σωριάστηκε στο πάτωμα - Τι ξέρουμε όμως για το έργο που πέρασε πολλά από τότε που χαρίστηκε στην Ελλάδα;
Ο πίνακας, διαστάσεων 56×40 εκ., που φιλοτέχνησε το 1939 ο Ισπανός ζωγράφος απεικονίζει την μεγάλη του αγάπη και μούσα του, Ντόρα Μαρ. Με αυτή τη γυναίκα ο Πικάσο έζησε έναν τρελό έρωτα που κράτησε 9 χρόνια και είχε τραγικό φινάλε.
Αξίζει να αναφέρουμε εδώ δε, πως αυτός ο πίνακας έγινε δωρεά με την ενθάρρυνση της Μάαρ το 1949 δωρεά του καλλιτέχνη προς τον Ελληνικό λαό, σαν τιμητική προσφορά για την γενναία αντίσταση του κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.
Ο μεγάλος έρωτας
Ο Πικάσο και η αγαπημένη του ζούσαν τον έρωτά τους μετά τη γνωριμία τους στο παριζιάνικο καφέ Magots Café Les Deux. Όταν γνωρίστηκαν, εκείνος ήταν παντρεμένος, και βρήκε ένα διέξοδο στο βλέμμα της και τη σχέση τους, αν και είχε ήδη και μια άλλη ερωμένη και μάλιστα, και παιδί μαζί της! Οι δυο τους ζουν μια θυελλώδη και έντονη σχέση και εκείνος ζωγραφίζει ασταμάτημα - ώσπου ο Δεύτερος Παγκόσμιος ανατρέπει τη ζωή τους.
Ο Πικάσο και η Ντόρα καταφεύγουν στη Ρουαγιάν ώσπου να περάσει ο πόλεμος. Επιστρέφοντας στο Παρίσι η Ντόρα γίνεται διάσημο μοντέλο. Με χαρακτήρα ιδιαιτέρως κυκλοθυμικό, οι καυγάδες μεταξύ τους ήταν καθημερινοί. Ένα μεγάλο "αγκάθι" στη σχέση τους ήταν πως δεν μπορούσαν να κάνουν παιδί.
Από την άλλη, ο Πικάσο εύκολα έχανε το ενδιαφέρον του για μια γυναίκα - οπότε και αυτή η σχέση "δεν γλίτωσε" τον κακό του χαρακτήρα. Τότε κι εκείνη το 1943 βρίσκει ένα νέο εραστή, ο οποίος ήταν απλώς ένα καταφύγιο σωματικών απολαύσεων - όσο ο Πικάσο τρελαινόταν από τη ζήλεια.
Το 1945 ο άστατος ζωγράφος γνωρίζει στα εγκαίνια μιας έκθεσης ζωγραφικής της Ντόρας τη νεαρή Φρανσουάζ Ζιλό την οποία και ερωτεύεται σφόδρα.
Εκείνη βυθίζεται στη μοναξιά και στην κατάθλιψη. Αναγκάζεται να μπει εσώκλειστη στην κλινική της Αγίας Άννας και όταν επέστρεψε στη ζωή της, δεν μπόρεσε ποτέ να αντικαταστήσει τον άστατο, άπιστο και κτητικό ζωγράφο με άλλον έρωτα.
