Λίγο πριν τη μία τα ξημερώματα της Πέμπτης άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, δίπλα στα εγγόνια του και στα παιδιά του, ο εφοπλιστής Αλέξανδρος Γουλανδρής.

Ο θάνατος της πολυαγαπημενής του συζύγου Μαριέττας το περασμένο Πάσχα, είχε επιβαρύνει την υγεία του και σήμερα τα ξημερώματα, λίγες ώρες και αφού είχε γυρίσει από νοσοκομείο, απεβίωσε.

Ο Αλέξανδρος Γουλανδρής «φεύγοντας» άφησε παρακαταθήκη στους κληρονόμους του να συνεχίζουν το τελευταίο μεγάλο του project που ήταν να «αναστήσει» το θρυλικό Αβέρωφ. Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που ήδη βρίσκεται σε εφαρμογή μιας και το πλοίο βρίσκεται στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά για εργασίες συντήρησης και επισκευής.

«Χορηγός» είναι η αρχαία ελληνική λέξη που την τιμά και με το παραπάνω ο «Μέγας» Αλέξανδρος, όπως τον αποκαλούσαν όσοι είχαν γνωρίσει τον Αλέξανδρο Γουλανδρή.

Γιος του Νικόλαου Ι. Γουλανδρή, που με τα αδέρφια του Γιάννη και Λεωνίδα, συνέχισαν την οικογενειακή παράδοση στη ναυτιλία, ενώ η αδερφή τους Άννα συνέδεσε το όνομά της με τον αείμνηστο Δημήτρη Χορν.

Ο Αλέξανδρος Γουλανδρής διανύοντας την όγδοη δεκαετία της ζωής του, παρέμενε  ένας απλός προσιτός άνθρωπος, ο οποίος μοίραζε  τη ζωή του μεταξύ Αθήνας- Πόρτο Χέλι.

Το όνομά του Αλέξανδρου Γουλανδρή δεν συνηθίζεται να φιλοξενείται στις κοσμικές στήλες των ιλουστρασιόν περιοδικών, ούτε πολλές φωτογραφίες του έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Άνθρωπος πράος, που κοιτούσε μονάχα την οικογένειά του και τις επιχειρήσεις του. Πάθος του η θάλασσα, η τέχνη και η φιλανθρωπία.

Αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες προσέφερε χρήματα εκεί που πίσετευε πως θα πιάσουν τόπο προσφέροντας στο συνάνθρωπό του από τα πολλά που η ζωή του είχε χαρίσει απλόχερα. Ακόμη και όταν η μοίρα ήθελε να χάσει τη μια από τις τρεις του κόρες, τη Βιολαντώ, εκείνος και η σύζυγός του δεν το έβαλαν κάτω. Μεγάλωσαν με τις αξίες και τις αρχές που και εκείνος είχε λάβει από την οικογένειά του τις άλλες δυο κόρες του την Μαρία-Λούλα και την Αλεξάνδρα.

Το 1957 ο πατέρας του Νικόλαος Γουλανδρής, απεβίωσε αφήνοντας συνεχιστές του έργου του τους γιους του Γιάννη, τους δίδυμους Αλέξανδρο και Λεωνίδα και την Άννα. Ο Αλέξανδρος Γουλανδρής ήταν ο τελευταίος που είχε μείνει στη ζωή, από τα αδέρφια του και μαζί με τους κληρονόμους και τη νέα γενιά συνέχιζε την ιστορία της οικογένειας.

Ο όμιλος που φέρει το όνομα του Νικόλαου Γουλανδρή – NJ Goulandris Group- πρωτοστατεί στην ελληνική ναυτιλία, ενώ σημαντικά είναι και τα βήματα ακόμη μιας εταιρείας του ομίλου της andriaki shipping με πέντε πετρελαιοφόρα και άλλα τέσσερα να αναμένονται. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τα πλοία του ομίλου είναι πετρελαιοφόρα με ελληνική σημαία.

Εκτός από τα επιχειρηματικά του επιτεύγματα στο χώρο της ναυτιλίας -σήμερα ο όμιλος αριθμεί δεκάδες πετρελαιοφόρα και καράβια μεταφοράς ξηρού φορτίου- σημαντικό είναι και το φιλανθρωπικό του έργο, άγνωστο σε πολλούς.

Το 1994 με δωρεά του ζεύγους Αλέκου και Μαριέττας Γουλανδρή εις μνήμην της κόρης τους Βιολαντώ ανακατασκευάστηκε ο φάρος Τουρλίτης στην Άνδρο, στην αρχική του μορφή και από τότε λειτουργεί.

Δωρεές σε ιδρύματα και συλλόγους και όχι μονάχα της Άνδρου ο Αλέξανδρος Γουλανδρής προσέφερε πάντα με χαρά. Και αυτές οι ενέργειές του, ήταν που έκαναν κάποιους ανθρώπους να τον φωνάζουν «Μέγα Αλέξανδρο». Για το μεγαλείο ψυχής που έδειχνε απέναντι στο συνάνθρωπό του, ειδικά στις δύσκολα οικονομικές στιγμές της χώρας.

Σημαντική ήταν η παρουσία του και στον κόσμο της τέχνης. Δεκάδες πίνακες και διάφορα άλλα έργα κοσμούν τα σπίτια της οικογένειας σε Αθήνα, Πόρτο Χέλι και Ελβετία. Το όνομά του είχε γραφτεί πριν από τρία χρόνια στην New York Post όταν σε δημοπρασία του οίκου Sotheby’s, πουλήθηκε το εξαίσιο γλυπτό του Αλμπέρτο Τζιακομέτι, «το «Άρμα». Ο συντάκτης του άρθρου είχε γράψει πως το εντυπωσιακό έργο είχε περάσει στα χέρια του Έλληνα εφοπλιστή το 1972. Το χάλκινο γλυπτό που φιλοτεχνήθηκε το 1950 από τον Τζακομέτι είχε αγοραστεί, σύμφωνα με το ξένο δημοσίευμα, έναντι 375.000 δολαρίων.

Η κηδεία του θα γίνει την επόμενη εβδομάδα στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας όπου θα θαφτεί δίπλα στην αγαπημένη του Μαριέττα.