Ως περιοδοντίτιδα ορίζεται η προχωρημένη ουλίτιδα, η οποία σχετίζεται επίσης με απώλεια του οστού και κατά συνέπεια της στήριξης του δοντιού.
Η περιοδοντική νόσος ξεκινά από απλή ουλίτιδα (φλεγμονή ούλων – αιμορραγία), η οποία στη συνέχεια μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα και σε καταστροφή του φατνιακού οστού, κινητικότητα στα δόντια έως και απώλεια του δοντιού, εάν δεν γίνει έγκαιρα η σωστή διάγνωση και θεραπεία από τον οδοντίατρο.
Με άλλα λόγια, εκτός από την φλεγμονή των ούλων, στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της περιοδοντίτιδας συμπεριλαμβάνεται η μικρότερη ή μεγαλύτερη κινητικότητα των δοντιών και η αλλαγή της σχέσης των δοντιών της επάνω γνάθου με εκείνα της κάτω γνάθου (σύγκλειση).
Η οστική απώλεια την οποία δημιουργεί η περιοδοντική νόσος, είναι συνήθως μη ανατάξιμη.
Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Periodontology συνδέει τους ασθενείς με περιοδοντίτιδα να έχουν τουλάχιστον τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν επιπλοκές εάν ασθενήσουν από την COVID-19.
Άλλοι παράγοντες που επιβαρύνουν την περιοδοντίτιδα είναι οι εξής:
Oρμονικές διαταραχές του οργανισμού (φάρμακα, διαβήτης, θυρεοειδής).
Τα αντισυλληπτικά, η εμμηνόπαυση και εν γένει οι ορμονικές διαταραχές προκαλούν σε μεγάλο ποσοστό δευτερογενείς επιπλοκές στα ούλα, που εμφανίζονται ως ουλίτιδες – περιοδοντίτιδες.
Έλλειψη στοιχείων, όπως ασβέστιο, βιταμίνες A, Β, C, D, σιδήρου, φυλλικού και ασκορβικού οξέος, συμβάλλει στις φλεγμονές των ούλων.
O διαβήτης επηρεάζει τους περιοδοντικούς ιστούς (ιστούς γύρω από το δόντι). Αυτό συμβαίνει επειδή επηρεάζονται τα αιμοφόρα αγγεία και δημιουργούνται διαταραχές στο κυκλοφορικό με αποτέλεσμα την στένωση των αρτηριών και έτσι την μειωμένη τροφοδοσία των ιστών με αίμα. Ως αποτέλεσμα, τα ούλα και το οστούν γίνονται πιο ευπαθή στην φλεγμονή.
Σε ασθενείς με βρογχικό άσθμα, θεωρείται απαραίτητη η άριστη στοματική υγεία για την καλύτερη εξέλιξη του βρογχικού άσθματος και εν γένει των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού.
