Είναι μια περίεργη παράδοση - με πολύ σκοτεινή ιστορία. Πριν από αιώνες, η βουβωνική πανώλη, αλλιώς γνωστή ως ο Μαύρος Θάνατος, πέρασε από την Ευρώπη, σκοτώνοντας το ένα τρίτο του πληθυσμού της ηπείρου εκείνη την εποχή. Προερχόμενη από την Ασία, η ασθένεια έφτασε στην Ιταλία κατά τα τέλη του Μεσαίωνα και εξαπλώθηκε από εκεί στον βορρά.
Σήμερα γνωρίζουμε, όπως γνώριζαν και οι Ιταλοί τον Μεσαίωνα, ότι ένα ποτό μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην ανακούφιση των προβλημάτων κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Tα «παράθυρα κρασιού», ή το buchette del vino της Τοσκάνης είναι ακριβώς αυτό: μικρά ανοίγματα στους τοίχους των οινοποιείων και των καταστημάτων μέσα από τα οποία οι έμποροι εξυπηρετούσαν τους πελάτες τους κρατώντας την απαιτούμενη κοινωνική απόσταση ασφαλείας. Τα παράθυρα του κρασιού «εγκαινιάστηκαν» για πρώτη φορά γύρω στο 1600 αλλά έμειναν αναξιοποίητα για αιώνες μετά το πέρας της πανώλης, μέχρι την εποχή του κορονοϊού.
«Ο καθένας περιορίζεται στο σπίτι του για δύο μήνες και μέχρι τη στιγμή που η κυβέρνηση θα επιτρέψει ένα σταδιακό άνοιγμα», αναφέρει η ιστοσελίδα του Wine Window Association. «Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ορισμένοι επιχειρηματίες έχουν γυρίσει πίσω το ρολόι και χρησιμοποιούν τα "παράθυρα" για να διανέμουν ποτήρια κρασί, φλιτζάνια καφέ, ποτά, σάντουιτς και παγωτά - όλα χωρίς μικρόβια, χωρίς επαφή!»
Σύμφωνα με τον Matteo Faglia, πρόεδρο του Wine Window Association, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να χτυπήσουν τα μικρά ξύλινα παντζούρια και μετά από λίγο να τους παραδοθούν μπουκάλια με τα καλύτερα κρασιά της Ιταλίας. Όπως αναφέρει τα «παράθυρα κρασιού» σταδιακά καταργήθηκαν και ορισμένα «χάθηκαν για πάντα» στις πλημμύρες του 1966.
Η ένωση της οποίας είναι επικεφαλής ξεκίνησε τη χαρτογράφηση αυτών των ξεχασμένων και ορισμένες περιπτώσεις βανδαλισμένων στοιχείων μίας περασμένης εποχής. «Θέλουμε να βάλουμε μια πινακίδα σε όλα τα παράθυρα κρασιού, καθώς οι άνθρωποι τείνουν να σέβονται περισσότερο όταν καταλαβαίνουν τι είναι και μάθουν την ιστορία τους», αναφέρει στην New York Post ο Matteo Faglia.
