
Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης θα επεκτείνει την παρουσία του στη Ρωσία μέσω των ενοριών της πρώην Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας – Πατριαρχείου Κίεβου (UOC-KP). Σε εξέλιξη υπάρχουν επίσης διαπραγματεύσεις για την αποκατάσταση της Κοινωνίας με εκπροσώπους της λεγόμενης …. .
Σύμφωνα με το καταστατικό που υιοθετήθηκε από την Επισκοπή της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU), καθώς και ο Τόμος της Αυτοκεφαλίας που πηγαίνει στο ίδιο «πακέτο», μετά την ανεξαρτησία της OCU, όλες οι κοινότητες της εκτός Ουκρανίας με ιεράρχες και κληρικούς εμπίπτουν στον άμεσο έλεγχο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Υπό το φως της αυξανόμενης σύγκρουσης μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ROC) και από τότε που η τελευταία άνοιξε τις ενορίες της στην Τουρκία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναμένεται να ασκήσει πίεση στη Μόσχα μέσω των νέων ενοριών στη Ρωσία, υπό τους μητροπολίτες «Adrian και Joasaph του πρώην UOC-KP. Επιπλέον, σύμφωνα με πηγές του , η παρουσία της Κωνσταντινούπολης στην κανονική επικράτεια της ROC μπορεί να επεκταθεί περαιτέρω μέσω των ρωσικών μη-κανονικών κοινοτήτων του αποκαλούμενου …. ή των ορθοδόξων σχισματικών κλάδων.
Το πρώτο παράδειγμα αυτού του σεναρίου είναι η έκκληση προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο από τον περιθωριακό «Μητροπολίτη Μόσχας» Ραφαήλ (Σεραφείμ) Προκόφιεφ-Μοτοβίλοφ, επικεφαλής της «Αληθινής Ορθόδοξης Εκκλησίας (TOC-R ή Raphaelites)».
Στην επιστολή του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Motovilov ζητά την «αναγνώριση της ιεραρχίας» του TOC-R, επικαλούμενη την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αναγνωρίσει την ιεραρχία του Μακάριου Maletich (Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία, UAOC). Πράγματι, η ιεραρχία του TOC-R του Motovilov προερχόταν από την UAOC: ο πρώτος επίσκοπος του TOC-R, Στέφαν (Linitsky), «αφέθηκε» στις 17 Δεκεμβρίου 1996 στο Ternopil της Ουκρανίας, τότε επισκόπου Khmelnitsky και Kamenets-Podolsky Methodius (Kudriakov). Ο τελευταίος χειροτονήθηκε στο UOC-KP από τον «Πατριάρχη» Volodymyr (Romaniuk) ο οποίος είχε λάβει «χάρη» από τον Vikenty Chekalin μέσω του Andriy Abramchuk.
Με τη σειρά της, τον Οκτώβριο του 2018, η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου αναγνώρισε ως κανονική την ιεραρχία της UAOC, συμπεριλαμβανομένων όλων των επισκόπων της. Αυτό επιβεβαιώνεται από την επιστολή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προς τον Μητροπολίτη Μακάριο (Maletich).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο λεγόμενος Μητροπολίτης Ραφαήλ Μοτοβίλοφ διατηρεί στενές επαφές με την «Αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία» των Ελλήνων παλαιομερολογιτών, για παράδειγμα με τον «Μητροπολίτη Αυλώνα και Βοιωτία» Άγγελο Αναστασίου. Είναι επίσης γνωστό το ότι κατηγορεί τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για οικουμενισμό και έχει σκανδαλώδη φήμη, ιδίως για την ανοιχτή συμμετοχή του στην εμπορική αντισυμβατική θεραπεία και μαγεία.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το Πατριαρχείο εξετάζει σοβαρά τη δυνατότητα αποδοχής του Ραφαήλ Μοτοβίλοφ στην κοινωνία · ως έσχατο μέτρο και απάντηση στις μη κανονικές ενέργειες του Πατριαρχείου Μόσχας στην Τουρκία.
Αυτά τα γεγονότα προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της ROC, η οποία θεωρεί την κατάσταση ως παραβίαση της κανονικής της επικράτειας και μια προσπάθεια να καταστρέψει την αυτόνομη Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας.
Ήδη από τις 15 Οκτωβρίου, οι Ρώσοι διέκοψαν την κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Με το πρόσχημα ανησυχίας για τους πιστούς του Πατριαρχείου Μόσχας στην Τουρκία, καθώς και ως απάντηση στην έναρξη της Σταυροπηγίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουκρανία, στις 10 Νοεμβρίου, ο επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, ανακοίνωσε απόφαση για την αποστολή κληρικού της ROC στην Τουρκία. Αν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν είχε συμφωνήσει ποτέ σε αυτό, η Μόσχα θεώρησε δυνατό το να λάβει μονομερή απόφαση.
Ταυτόχρονα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος άρχισε να αποκαθιστά την κανονική τάξη στην ορθόδοξη διασπορά, επιβεβαιώνοντας το αποκλειστικό δικαίωμα της Κωνσταντινούπολης να την βολεύει. Για παράδειγμα, πραγματοποίησε ένα ιστορικό ταξίδι στη Νότια Κορέα.
Με πληροφορίες από το