Για αρκετό καιρό η αντιπαράθεση μεταξύ της ανατολής και της δύσης στην ουκρανική πολιτική αμαύρωνε το πολιτικό σύστημα της Ουκρανίας. Η ομάδα του Προέδρου της Ουκρανίας Βόλντιμιρ Ζέλενσκι ήταν εκείνη που κατάφερε να μετριάσει τα πολιτικά πνεύματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ωστόσο, παρά τη πολιτική του αυτή νίκη, η εμφάνιση της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ κέντρου και περιφέρειας άρχισαν να κλονίζουν την πολιτική του δυναμική. Πλέον, γίνεται λόγος για τους τοπικούς βετεράνους, οι οποίοι είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν την ηγεμονία του Ζελένσκι στις περιφερειακές εκλογές αυτό το φθινόπωρο καθώς δηλώνουν άκρως δυσαρεστημένοι από την προεδρία του.

Δύο είναι τα εμπόρια που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην επιτυχή πολιτική του Ζέλενσκι. Πρώτον, η μακροχρόνια μεταρρύθμιση με στόχο την αποκέντρωση της Ουκρανίας, η οποία ενισχύει τη θέση των εκλεγμένων περιφερειακών αξιωματούχων. Δεύτερον, η αντίσταση στο κέντρο από τοπικές φυλές, οι οποίες αντιπαθούν τον αγώνα του προέδρου ενάντια στη διαφθορά. Συνεπώς,  Οι δήμαρχοι μεγάλων πόλεων όπως το Κίεβο, το Χάρκοβο και η Οδησσός που έχουν στενούς δεσμούς με τις περιφερειακές και εθνικές επιχειρηματικές ομάδες, γίνονται οι κύριοι αντίπαλοι του προέδρου.

Αναφέρουμε ότι ο Ζέλενσκι δεν μπορεί να αποκλίνει από την πολιτική της αποκέντρωση καθώς συνιστά τμήμα της διαδικασίας ενσωμάτωσης με την Ε.Ε. και χρηματοδοτείται από διεθνείς οργανισμούς. Το πρόβλημα είναι ότι η τοπική αυτοδιοίκηση έχει ουσιαστικά παραβιαστεί από περιφερειακές φατρίες που σε μεγάλο βαθμό αντιτίθενται στον πρόεδρο.

Το lockdown που επέβαλλαν οι συνθήκες του covid-19 αποτέλεσαν το "κερασάκι στην τούρτα" καθώς Τα μέτρα κλειδώματος του Zelensky αντιμετωπίστηκαν αμέσως με ανυποταξία και σαμποτάζ από αντιδραστικούς περιφερειακούς πολιτικούς. Δυστυχώς όσο δεν επέρχεται η αποκλιμάκωση και η σταδιακή άρση των μέτρων τόσο περισσότερο αυξάνονται τα αντιδραστικά πολιτικά κρούσματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αν και δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος υπαρκτού διαχωρισμού εντούτοις το "κραχ" της ουκρανική πολιτικής παλέτας ήταν ηχηρό. Υπάρχει η αντιπαράθεση μεταξύ του κέντρου και ενός ετερόκλητου συνασπισμού περιφερειακών φυλών ενωμένων από την επιθυμία να διατηρήσουν την εξουσία τους και το status quo και χρησιμοποιώντας συνθήματα για τοπικά αυτονομία για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Σε κάθε περίπτωση αντιπαράθεση με περιφερειακές φυλές πρόκειται να αποτελέσει μακροπρόθεσμο παράγοντα στην ουκρανική πολιτική. Αυτό θα δημιουργήσει προβλήματα για τη μεταρρύθμιση της αποκέντρωσης, η οποία αποτελεί μείζον ζήτημα της δυτικής χρηματοδότησης και βοήθειας και υποτίθεται ότι είναι ένα από τα κλειδιά για το ξεκλείδωμα της σύγκρουσης του Ντόμπαν.