Η οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ) είναι καρκίνος που ξεκινά μέσα στον μυελό των οστών. Αυτός είναι ο μαλακός ιστός στο κέντρο των οστών, που βοηθά στο σχηματισμό όλων των κυττάρων του αίματος.

Στην οξεία μυελογενή λευχαιμία ο καρκίνος αναπτύσσεται από κύτταρα που κανονικά θα μετατρέπονταν σε λευκά αιμοσφαίρια.

Η λέξη οξεία σημαίνει ότι η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα και συνήθως έχει επιθετική πορεία.

Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Αιτίες

Η ΟΜΛ είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους λευχαιμίας μεταξύ των ενηλίκων. Είναι πιο συχνή στους άνδρες παρά στις γυναίκες.

Ο μυελός των οστών βοηθά το σώμα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις και παράγει άλλα συστατικά του αίματος. Τα άτομα με ΟΜΛ έχουν πολλά ανώμαλα ανώριμα κύτταρα μέσα στον μυελό των οστών τους. Τα κύτταρα αναπτύσσονται πολύ γρήγορα και αντικαθιστούν τα υγιή κύτταρα του αίματος. Ως αποτέλεσμα, τα άτομα με ΟΜΛ είναι πιο πιθανό να έχουν λοιμώξεις. Έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας καθώς μειώνεται ο αριθμός των υγιών αιμοσφαιρίων.

Τις περισσότερες φορές δεν γίνεται να πούμε από τι ακριβώς προκαλείται η οξεία μυελογενής λευχαιμία. Ωστόσο, οι ακόλουθοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε ορισμένους τύπους λευχαιμίας, συμπεριλαμβανομένης της ΟΜΛ:

• Διαταραχές του αίματος, όπως η θρομβοκυτταραιμία και η μυελοδυσπλασία
• Ορισμένες χημικές ουσίες (για παράδειγμα το βενζόλιο)
• Ορισμένα φάρμακα χημειοθεραπείας
• Έκθεση σε ορισμένες χημικές και επιβλαβείς ουσίες
• Ακτινοβολία
• Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω μεταμόσχευσης οργάνου

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία μπορεί επίσης να προκληθεί από προβλήματα με τα γονίδιά σας.

Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Συμπτώματα

Η νόσος δεν έχει συγκεκριμένα συμπτώματα. Τα συμπτώματα που παρατηρούνται οφείλονται κυρίως στις σχετικές με αυτήν καταστάσεις. Τα συμπτώματα της ΟΜΛ μπορεί να περιλαμβάνουν οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

• Αιμορραγία από την μύτη
• Αιμορραγία και πρήξιμο (σπάνιο) στα ούλα
• Μώλωπες
• Πόνος, ή ευαισθησία στα οστά
• Πυρετός και κούραση
• Βαριά έμμηνος ρύση
• Χλωμό δέρμα
• Δύσπνοια (επιδεινώνεται με την άσκηση)
• Απώλεια βάρους

Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Εξετάσεις και τεστ

Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση. Μπορεί να υπάρχουν σημάδια διογκωμένου σπλήνα, ήπατος, ή λεμφαδένων. Οι εξετάσεις συνήθως περιλαμβάνουν:

Πλήρης εξέταση αίματος, που μπορεί να δείξει αναιμία και χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων. Ο αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων μπορεί να είναι υψηλός, χαμηλός ή φυσιολογικός.
Δειγματοληψία και βιοψία μυελού των οστών που θα δείξει, εάν υπάρχουν κύτταρα λευχαιμίας.
Εάν ο γιατρός σας διαγνώσει ότι έχετε αυτόν τον τύπο λευχαιμίας, θα γίνουν περαιτέρω εξετάσεις για να προσδιοριστεί ο συγκεκριμένος τύπος της. Οι υποτύποι βασίζονται σε συγκεκριμένες αλλαγές στα γονίδια (μεταλλάξεις) και στο πώς εμφανίζονται τα κύτταρα λευχαιμίας στο μικροσκόπιο.

Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων (χημειοθεραπεία) για τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων. Οι περισσότεροι τύποι ΟΜΛ αντιμετωπίζονται με περισσότερα από ένα φάρμακα χημειοθεραπείας.

Η χημειοθεραπεία σκοτώνει και τα φυσιολογικά κύτταρα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως:

• Αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας
• Αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης (ο γιατρός σας μπορεί να θέλει να σας κρατήσει μακριά από άλλα άτομα για να αποτρέψει την μόλυνση)
• Απώλεια βάρους (θα χρειαστεί να τρώτε επιπλέον θερμίδες)
• Πληγές (έλκη) στο στόμα

Άλλες υποστηρικτικές θεραπείες για την ΟΜΛ μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αντιβιοτικά για τη θεραπεία της λοίμωξης
• Μεταγγίσεις ερυθρών αιμοσφαιρίων για την καταπολέμηση της αναιμίας
• Μεταγγίσεις αιμοπεταλίων για τον έλεγχο της αιμορραγίας
• Μπορεί να δοκιμαστεί μεταμόσχευση μυελού των οστών (βλαστικών κυττάρων). Αυτή η απόφαση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως:
• Ηλικία και γενική υγεία του ασθενούς
• Ορισμένες γενετικές αλλαγές στα κύτταρα λευχαιμίας
• Διαθεσιμότητα και καταλληλότητα δωρητών

Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Πρόγνωση

Όταν μια βιοψία μυελού των οστών δεν δείχνει στοιχεία ΟΜΛ, τότε λέγεται ότι βρίσκεστε σε ύφεση. Το πόσο καλά τα πάτε εξαρτάται από τη συνολική υγεία σας και τον γενετικό υποτύπο των λευχαιμικών κυττάρων.

Η ύφεση δεν είναι το ίδιο με τη θεραπεία. Συνήθως απαιτείται περισσότερη θεραπεία, είτε με τη μορφή περισσότερης χημειοθεραπείας είτε με μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Με τη θεραπεία, τα νεότερα άτομα με ΟΜΛ τείνουν να τα πηγαίνουν καλύτερα από αυτά που αναπτύσσουν τη νόσο σε μεγαλύτερη ηλικία. Το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης είναι πολύ χαμηλότερο στους ηλικιωμένους ενήλικες από ότι στους νεότερους. Οι ειδικοί λένε ότι αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οι νεότεροι άνθρωποι είναι πιο ικανοί να ανεχθούν ισχυρά φάρμακα χημειοθεραπείας. Επίσης, η λευχαιμία σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας τείνει να είναι πιο ανθεκτική στις τρέχουσες θεραπείες.

Εάν ο καρκίνος δεν επανέλθει (υποτροπή) εντός 5 ετών από τη διάγνωση, είναι πιθανό να θεραπευθείτε πλήρως.