Οι δεινόσαυροι πήραν τη δόξα, αλλά τελικά οι κοριοί ήσαν αυτοί που αποδείχτηκαν πιο σκληροτράχηλοι και ζούνε μέχρι σήμερα.

Μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα κατέληξε στο -μάλλον απρόσμενο- συμπέρασμα ότι οι παρασιτικοί και ενοχλητικοί αιμοβόροι κοριοί έχουν μια μακρά εξελικτική ιστορία που φθάνει σε βάθος τουλάχιστον 115 εκατομμυρίων ετών στο παρελθόν.

Αυτό σημαίνει ότι για πολύ καιρό έζησαν παράλληλα με τους δεινόσαυρους και όταν οι τελευταίοι εξαφανίστηκαν πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια μετά από πτώση αστεροειδούς, οι κοριοί συνέχισαν…σαν να μη συνέβη τίποτε.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι κοριοί είναι τελικά 50 εκατομμύρια χρόνια πιο παλιοί από τις νυχτερίδες, ένα θηλαστικό που έως τώρα θεωρείτο το πρώτο που «φιλοξένησε» τους κοριούς (το αρχαιότερο απολίθωμα νυχτερίδας είναι μόνο 64 εκατομμυρίων ετών).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Στέφεν Ροθ του νορβηγικού Πανεπιστημιακού Μουσείου του Μπέργκεν, που ανέλυσαν δείγματα DNA από 34 είδη κοριών διεθνώς, δημιούργησαν το πρώτο οικογενειακό δέντρο των εν λόγω εντόμων και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Current Biology".

Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι η μελέτη τους θα βοηθήσει να βρεθούν νέοι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την αντιμετώπιση στην εποχή μας των κοριών, οι οποίοι συνυπάρχουν με τους άτυχους ανθρώπους σε πολλά κρεβάτια ξενοδοχείων (και όχι μόνο).

«Η σκέψη ότι τα παράσιτα αυτά που ζουν στα κρεβάτια μας σήμερα, εξελίχθηκαν πριν από περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια και περπατούσαν στη Γη δίπλα-δίπλα με τους δεινόσαυρους, αποτελεί μια πραγματική αποκάλυψη. Δείχνει ότι η εξελικτική ιστορία των κοριών είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ό,τι είχαμε προηγουμένως νομίσει», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Μάικ Σίβα-Τζότι του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σέφιλντ.

Παραμένει ασαφές ποιοι ήσαν οι πρώτοι ξενιστές των κοριών κατά το μακρινό παρελθόν, αλλά μάλλον είναι απίθανο να έπιναν το αίμα των ίδιων των δεινόσαυρων. Η νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι ένα διαφορετικό είδος κοριών παρασιτεί στους ανθρώπους κάθε περίπου μισό εκατομμύριο χρόνια.

Οι επιστήμονες επεσήμαναν επίσης τον «απολύτως παράξενο» τρόπο αναπαραγωγής των κοριών. Το αρσενικό διαθέτει ένα γεννητικό όργανο σαν στιλέτο, με το οποίο «μαχαιρώνει» το θηλυκό, προκειμένου να εγχύσει το σπέρμα του απευθείας στο αίμα της.

Όπως είπε ο Σίβα-Τζότι, «αυτά τα ζώα είναι τόσο παράξενα. Κάνουν το καθετί διαφορετικά από ό,τι τα άλλα ζώα». Μεταξύ άλλων, ένας κοριός μπορεί να ρουφήξει σε μία και μόνο «έφοδο» του αίμα τριπλάσιο από όλο το βάρος του σώματος του.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 100 διαφορετικά είδη κοριών και τα περισσότερα ζουν πάνω στις νυχτερίδες μέσα σε απομονωμένα σπήλαια, καθώς και σε πουλιά, ενώ μόνο δύο (και αυτά αρκετά είναι…) τρέφονται από τους ανθρώπους, τo κοινό Cimex lectularius και το τροπικό C.hemipterus.