Πληθώρα πέτρινων γεφυριών κρύβει ανάμεσα στα δέντρα και τις φυλλωσιές η περιοχή των Κήπων Τύμφης Ιωαννίνων, σε απόσταση 39 χιλιομέτρων από τα Ιωάννινα.
Κάμερα τοποθετημένη σε drone κατέγραψε όμορφα πλάνα από τα παλιά γεφύρια της περιοχής.
Το χωριό οφείλει το όνομά του στους πολλούς κήπους που υπάρχουν στο σημείο. Διατηρεί αρκετά στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της περιοχής, με λιθόστρωτα καλντερίμια, χαγιάτια με τα τοξοειδή ανοίγματα και λίθινα σπίτια.
Επηρεασμένη από τις ρεματιές και τα ποτάμια γύρω από τους Κήπους, η σλάβικη ονομασία του χωριού ήταν «Μπάγια» που σημαίνει «λουτρό».
Στην μία πλευρά του χωριού βρίσκεται το γεφύρι του Πετσώνη, χτισμένο στις αρχές του 19ου αιώνα.
Το πέτρινο γεφύρι του Μύλου χτίστηκε το 1784 σε μία παραμυθένια τοποθεσία, δίπλα σε έναν παλιό εκκλησιαστικό νερόμυλο, από τον οποίο πήρε και το όνομά του.
Στη χαράδρα του Μικρού Βίκου συναντάται το γεφύρι Κοντοδήμου ή Λαζαρίδη. Κατασκευάστηκε το 1753 από τον Τόλη Κοντοδήμο. Το πέτρινο αυτό γεφύρι με τη μοναδική καμάρα του βρίσκεται μεταξύ των χωριών Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Πρωτοχτίστηκε το 1750 με χρήματα του Νούτσου Κοντοδήμου, αλλά πολλές ήταν οι φορές που χρειάστηκε να επισκευασθεί ή και να χτιστεί από την αρχή.
Στους Κήπους βρίσκεται επίσης το μουσείο του Αγάπιου Τόλη με την εξαιρετική συλλογή λαογραφικού υλικού, ενώ λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται ένα τρίτοξο γεφύρι με απόλυτα συμμετρικά τόξα (Πλακίδα ή Καλογηρικό), αλλά και το γεφύρι του Κόκορη.
