«Πορφυρέαν σοι Λεωνίδα, ώπασε χλαίνην Ξέρξης, ταρβήσας έργα τεάς αρετάς. Ου δέχομαι! Προδόταις αύτα χάρις. Ασπίς έχει με και νέκυν, ο πλούτος γαρ ουκεμόν εντάφιον»,  δηλ. «Με πορφυρά  χλαίνη σε σκέπασε ο Ξέρξης Λεωνίδα, φοβηθείς τα έργα των αρετών σου. (Αλλά είπες) Δεν δέχομαι! Αυτά είναι χάρη για τους προδότες. Είθε η ασπίδα να με σκεπάζει και νεκρόν, αφού ο πλούτος δεν(θέλω να) είναι δικό μου εντάφιο», διατρανώνει επιτύμβιο επίγραμμα προς τιμήν του Λεωνίδα, τιμώντας τον άνδρα για την, μοναδικής ιστορικής και όχι μόνο αξίας, μάχη των Θερμοπυλών. Δεν τολμούμε φυσικά να κάνουμε σύγκριση των αρχόντων Ελλήνων της εποχής εκείνης με τους σημερινούς Έλληνες (;) άρχοντες, γιατί: Τότε το κάθε λογής δώρο από τον εχθρό εθεωρείτο επαίσχυντο έγκλημα και ετιμωρείτο με ισόβια εξορία, δήμευση περιουσίας και   γκρέμισμα συθέμελα της οικίας του παραβάτη. Σήμερα τα δώρα (στην αγορά καλούνται μίζες) αποτελούν καθημερινότητα και οι αποδέκτες τους ''βασιλεύουν'' ανενόχλητοι! Τότε έδιναν τη ζωή τους για την Πατρίδα «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Σήμερα παίρνουν τη ζωή της Πατρίδας, υποδουλώνοντάς την στους ξένους, μη λογαριάζοντας «εκείνους» για τους οποίους υπάρχουν. Τότε αγωνίζονταν «περί πάτρης» βλέποντας μόνο το συμφέρον της χώρας τους. Τώρα αγωνίζονται «περί   πάρτης»,   κοιτάζοντας  αποκλειστικά το ατομικό και το κομματικό συμφέρον. Τότε έδιναν όρκο πίστης στην πατρίδα και έψαλλαν παιάνες βαδίζοντας προς την μάχη. Σήμερα δεν υπάρχουν καν όρκοι, ούτε παιάνες, γεμίσαμε άθεους και απάτριδες. Τότε οι μάνες έδιναν την ασπίδα στο παιδί τους λέγοντας «ή ταν ή επί τας» (ή θα έρθεις πίσω νικητής με αυτήν ή θα σε φέρουν νεκρό πάνω σε αυτήν). Σήμερα δεν υπάρχουν καν ασπίδες, τις ρίξαμε όλες στον σύγχρονο καιάδα του φιλοτομαρισμού και του ωχαδελφισμού. Τότε οι νέοι έδιναν υπόσχεση στους παλαιούς «άμμες δε γ' εσόμεθα πολλώκάρρονες» (εμείς θα γίνουμε καλύτεροι από εσάς). Σήμερα οι νέοι παρακολουθούν αποσβολωμένοι τους ''άρχοντες'' της χώρας να τους κλέβουν το μέλλον τους. Τότε μισήθηκε ο Εφιάλτης, που έδειξε το προδοτικό μονοπάτι στους βάρβαρους εχθρούς, προκειμένου να διαβούν προς το εσωτερικό της Ελλάδας, προς το ιερόνπτολίεθρον! Σήμερα λατρεύεται ο Εφιάλτης, καθόσον σύγχρονοι απόγονοί του άνοιξαν τα προδοτικά μονοπάτια και πλημμύρισε η ιερή χώρα των Ελλήνων από αλλόθρησκους και αλλοεθνείς σύγχρονους βαρβάρους από Ανατολή και Δύση! Τότε οι 300 πολέμησαν υπέρ πατρίδας και θυσιάστηκαν οι λίγοι για τους πολλούς, για την Ελλάδα ολόκληρη! Ο δε αγώνας τους ώθησε τον μεγάλο Αλεξανδρινό μας ποιητή να γράψει «Τιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες», δίνοντας το στίγμα της αξίας της ανθρώπινης ζωής! Σήμερα οι 300 δεν υπάρχουν, δεν λειτουργούν, δεν αγωνίζονται, δεν νοιάζονται για την Ελλάδα. Το μόνο που τους  απασχολεί είναι η νομή της εξουσίας και του χρήματος! Τότε οι Έλληνες ενώθηκαν, πολέμησαν, μεγαλούργησαν! Σήμερα η χώρα βρίσκεται υπό μια ιδιότυπη κατοχή και ξεπουλιέται απ' άκρη σ' άκρη. Ο λαός φτωχοποιείται. Η ανεργία καλπάζει. Τα παιδιά μας φεύγουν στο εξωτερικό για να δουλέψουν. Η εγκληματικότητα έχει φτάσει στα ύψη. Η ελληνική παιδεία ''το μόνον εν ημίν αγαθόν αθάνατον και θείον'' διαλύεται, μέσα στην δίνη του μαρξιστικού διεθνισμού και της σύγχρονης ισοπεδωτικής Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Τα ΜΜΕ συνεχίζουν το γνωστό ρόλο του πλυντηρίου εγκεφάλων. Οι γνωστοί γείτονες μας απειλούν και προκαλούν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας απαξιώνονται. Οι εκατοντάδες χιλιάδες αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι που κατακλύζουν τη χώρα διαλύουν τον κοινωνικό μας ιστό. Ο πληθυσμός μας αλλοιώνεται. Η Ελλάδα αποχριστιανοποιείται ή μάλλον, ορθότερα, ισλαμοποιείται! Τα εθνικά μας δίκαια χαρίζονται στους εχθρούς μας. Η μεγαλύτερη ίσως εθνική καταστροφή της Ελληνικής ιστορίας ήδη πλησιάζει! Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι «ο θρίαμβος της προδοσίας» κατά   της Ελλάδας! Ελλάς, όμως, και Ελευθερία είναι δυο έννοιες διαχρονικά ταυτόσημες! Γι’ αυτό τις κάθε μορφής «Θερμοπύλες», που αποτελούν παγκόσμια ανάμνηση αρετής και δόξας παντοτινής, ακολουθούν «Σαλαμίνες και Πλαταιές»! Γιατί αυτό το έθνος των Ελλήνων πάντα γεννά Λεωνίδες, Θεμιστοκλήδες και Παυσανίες! Γιατί οι Έλληνες το έχουν μέσα τους «ζυγόν να μην υποφέρουν», να ξεσηκώνονται, να ενώνονται και να πολεμούν για ναν' η ΠΑΤΡΙΔΑ τους ΕΛΕΥΘΕΡΗ!