Γράφει ο Βασίλειος Τουλουμτσής
Από διάφορα sites αλλά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, έγινε γνωστό ευρέως, ένα θλιβερό γεγονός το οποίο όμως είναι χαρακτηριστικό και εν πολλοίς αναμενόμενο από δήθεν αριστερόστροφους αλλά στην πραγματικότητα βαθύτατα φονταμενταλιστές, εκπροσώπους μιας υποτίθεται φιλελεύθερης πολιτικής. Βέβαια η εύκολη λύση είναι η αυτουργός να αρνηθεί το οτιδήποτε. Όμως η πληθώρα των καταγγελιών προς την εν γένει δράση της, μάλλον επιβεβαιώνει το γεγονός. Πιο συγκεκριμένα, παραμονές 15 Αυγούστου η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΕΟΠΠΕΠ (Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού), συμπεριφέρθηκε με τρόπο απαράδεκτο σε υπάλληλο της ιδίας Υπηρεσίας, αλλά και ασύμβατο γενικότερα στο κοινό αίσθημα σεβασμού, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων εικόνισμα της Υπεραγίας Θεοτόκου που βρισκόταν στο γραφείο της υπαλλήλου, ενώ παράλληλα της τράβηξε τον επιστήθιο Σταυρό λέγοντάς της «Αυτά θα σε σώσουν;».
Είναι αλήθεια ότι ο Χριστός και η Πίστη σε Αυτόν ανέκαθεν διώκονταν. Μάλιστα σε ειδική μελέτη η οποία προβάλλει αριθμούς και στατιστικά, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Χριστιανική Πίστη διώκεται, ιδίως στις μέρες μας, σε παγκόσμιο επίπεδο, ενόψει και των πολεμικών συγκρούσεων στη μέση Ανατολή. Από κάθε πλευρά η συμπεριφορά είναι απορριπτέα και καταδικαστέα, εντασσόμενη όμως σε κάθε περίπτωση μέσα σε μία συγκεκριμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Όμως, αναφερόμενοι στην προκειμένη περίπτωση της Δ.Σ του ΕΟΠΠΕΠ, εύλογα εγείρεται το ερώτημα. Εδώ δεν παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα; Εδώ δεν έχουμε μια ξεκάθαρη ρατσιστική συμπεριφορά; Παρατηρούμε πως αυτοί που «κόπτονται» για δικαιώματα και ελευθερίες (στην πραγματικότητα για ανήθικες ασυδοσίες) και που σε κάθε δυνατή ευκαιρία προβαίνουν σε βαρύγδουπες ανακοινώσεις και διαγγέλματα, στην πράξη να αποδεικνύονται πολύ μικροί ως άνθρωποι και προσωπικότητες, με αποτέλεσμα εν τέλει, αργά ή γρήγορα να αυτό-ακυρώνονται με την ίδια τους τη βιωτή. Όσοι τελικά μιλούν απλώς για δικαιώματα και αντιρατσισμό είναι οι πλέον ρατσιστές και ακραίοι φονταμενταλιστές. Όχι απλώς δεν μπορούν να σεβαστούν τον απέναντί τους και τα οποιαδήποτε φρονήματά του αλλά στην πραγματικότητα δεν αντέχουν καν να ανεχθούν το οτιδήποτε διαφορετικό πέρα από τη δική τους στενόμυαλη ψευδό-ιδεολογία, φυλακισμένοι και δέσμιοι στις αγκυλώσεις των προκαταλήψεών τους. Το μόνο που επιδιώκεται είναι να προβληθεί και εί δυνατόν να επικρατήσει το δικό τους εγωιστικό και αρρωστημένο κοσμοείδωλο σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας. Δεν είδα κανέναν εκπρόσωπο της πολιτικής παράταξης που ανήκει να διαψεύδει ή να καταδικάζει το συμβάν. Δεν είδα καμιά κινητοποίηση σε επίπεδο θεσμικό από τάχα ευαίσθητους στην παραβίαση δικαιωμάτων, που σε άλλες περιπτώσεις σέρνονται κυριολεκτικά σε παρελάσεις και forum παρακαλώντας για λίγη προσοχή, να ευαισθητοποιούνται. Μια τέτοια κινητοποίηση ούτε το «εγώ» τους προβάλλει, ούτε και θα «πουλούσε» ως είδηση. Οπότε και θάφτηκε ως μη ουσιώδες. Όμως είναι να γελάει κανείς με τέτοια ανοησία. Η σχέση του Έλληνα με την πατρώα του Χριστιανική Πίστη και με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο αξιών και προτύπων, δεν είναι μια στείρα και άγονη σχέση που οικοδομήθηκε μέσα σε κλιματιζόμενα υπουργικά γραφεία, αλλά πραγματικά ζυμώθηκε μέσα σε ένα φάσμα αιώνων στον καθημερινό του βίο, όταν εμπερικά βίωνε και βιώνει την παρουσία και την πρόνοια του Θεού στη ζωή του. Είναι αστείο να θέλει κάποιος να αποδείξει επί παραδείγματι ότι δεν υπάρχει ο ήλιος απλά κλείνοντας τα μάτια του. Φαντάζομαι βέβαια πως η συγκεκριμένη Σύμβουλος, αν ετίθετο θέμα κάποια μωαμεθανή υπάλληλος της Υπηρεσίας να θέλει να φοράει την παραδοσιακή της μπούρκα και να έχει φωτογραφία του Μωάμεθ, θα προβαλλόταν ως ανεπανάληπτη υποστηρίκτρια των θρησκευτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
