Εξυπνος άνθρωπος, λένε, δεν είναι αυτός που θα καταφέρει να βγάλει πολλά λεφτά, αλλά αυτός που θα τα βγάλει και θα τα αυξήσει.

Ο Φαμπιάν Ο' Νιλ, δυστυχώς, μάλλον δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Το όνομα το έγινε γνωστό στα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν υπέγραψε στην Κάλιαρι.

Μιλάμε για το καλοκαίρι του 1996, όταν οι ροσομπλού ανακοίνωσαν την απόκτηση του Ουρουγουανού μέσου, ο οποίος ήταν 23 ετών τότε και ερχόταν από τη Νασιονάλ της πατρίδας του. Ο Ο' Νιλ χρειάστηκε, όπως αναμενόταν, ένα διάστημα προσαρμογής στην Ιταλία και στο ποδόσφαιρο της, με την ομάδα να μην τον βοηθάει όμως αφού υποβιβάστηκε στην πρώτη του σεζόν σε αυτή.

Ο Ουρουγουανός δεν πτοήθηκε, προσαρμόστηκε και βοήθησε τους Σάρδους να επιστρέψουν άμεσα στη Serie A, με τον ίδιο να βελτιώνει όλο και περισσότερο τις εμφανίσεις του. Στην τριετία 1997-00, ειδικά, ο Φαμπιάν έκανε τόσο καλές εμφανίσεις ώστε το όνομα του να απασχολήσει τις μεγάλες ομάδες και τελικά το καλοκαίρι του '00 ήρθε η ώρα για το μεγάλο βήμα. Η Γιουβέντους τα βρήκε σε όλα με την Κάλιαρι και έντυσε μπιανκονέρο τον Ουρουγουανό, ο οποίος ζούσε το όνειρο του. Και σύντομα θα διαπίστωνε ότι αυτό θα γινόταν εφιάλτης.

«Στο Τορίνο ξέφυγα εντελώς. Θυμάμαι ότι στα πάρτι που διοργανώναμε οι παίκτες, έρχονταν όλες οι γυναίκες του θεάματος. Μοντέλα, παρουσιάστριες, ήταν όλες εκεί. Καταλαβαίνετε...», είναι η δήλωση που είχε κάνει κάποτε για να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν κατάφερε ποτέ να σταθεί στη Γιούβε και να μονιμοποιηθεί σε αυτή. Το γεγονός ότι έφυγε μόλις ένα χρόνο μετά την άφιξη του, δείχνει ότι ο Φαμπιάν Ο' Νιλ είχε ταλέντο αλλά δεν είχε όλα όσα χρειάζονταν για να γίνει πρωταθλητής, να γίνει μεγάλος παίκτης, να παίξει σε ένα κλαμπ του υψηλότερου επιπέδου.

Μετά τη Γιουβέντους ακολούθησαν δύο σύντομες θητείες σε Περούτζια και Κάλιαρι, με την καριέρα του να παίρνει την κάτω βόλτα και ουσιαστικά να ολοκληρώνεται χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς... Οπως δεν πήρε χαμπάρι και ο ίδιος πώς έχασε όλα τα λεφτά που έβγαλε από το ποδόσφαιρο και τα οποία δεν ήταν λίγα. «Εβγαλα 14 εκατ. ευρώ στην καριέρα μου και τα έχασα όλα σε αλκοόλ και σε γυναίκες», έχει πει, εξηγώντας πώς κατέληξε να δουλεύει πλέον στο μαγαζί της κόρης ενός φίλου του για να βγάζει τα προς το ζην.

«Εχασα πολλά λεφτά και η ευθύνη είναι μόνο δική μου. Δεν χρειαζόταν ψυχολόγος, χρειαζόταν απλά να έχω μυαλό. Τα προβλήματα, δυστυχώς, παραμένουν. Πρώτα είχα πρόβλημα με το αλκοόλ, έκανα μια επέμβαση και δεν έπρεπε να πιω για τρία χρόνια. Τελικά άντεξα μόλις ένα μήνα», παραδέχθηκε σε συνέντευξη του, όπου τόνισε και τι είναι αυτό που τον πειράζει περισσότερο.

«Το να είμαι φτωχός δεν με ενοχλεί, μπορώ να ζήσω κι έτσι. Το μόνο που θέλω είναι να έχω έστω λίγα για να δίνω στα παιδιά μου και για να έχω κάτι να φάω», ήταν τα λόγια του σε συνέντευξη του στη «La Nueva Lata» της Ουρουγουάης.