Στο news-on.net παρεχουμε Ειδήσεις και σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ο Πειραιώς Σεραφείμ προς τον Κόπτη Πατριάρχη Θεόδωρο Β΄: Δεν είστε Εκκλησία, είστε μια αίρεση!

Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστολή τήν ὁποίανἀπέστειλε ὁ Σεβ. ΜητροπολίτηςΠειραιῶς κ. Σεραφείμ στόν ΚόπτηΠατριάρχη Θεόδωρο τόν Β΄ μέ ἀφορμήτήν ἐπίσημη ἐπίσκεψι Του στήνἙλλάδα, πού μετεφράσθη εἰς τήνκοπτικήν καί ἀραβικήν γλῶσσαν.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ


᾿Αριθμ. πρωτ. 15
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 9 Ἰανουαρίου 2017
Τῶ ἐκλαμπροτάτω κ. Θεοδώρῳ Β΄, (Tawadros II)
ἀρχηγῷ τῆς Κοπτικῆς Κοινότητος

Ες Κάϊρον Αγύπτου

Ἐκλαμπρότατε,
Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ καί εἰλικρινοῦς ἀγάπης,

Σᾶς ἀποστέλλουμε τήν παρούσα Ἐπισκοπική ἐπιστολή μας, ὁ σκοπός τῆς ὁποῖας δέν προέρχεται ἀπό κανένα ἄλλο ἰδιοτελές κίνητρο, παρά μόνο ἀπό καθαρή, ἄδολη καίἀνιδιοτελῆ χριστιανική ἀγάπη, ἀπό χριστιανικό καθῆκον, ἀπό ἐντολή ἐπιβεβλημένη ἀπό τον Σωτῆρα μας Χριστό, ὁ ὁποῖος «πάντας νθρώπους θέλει σωθναι καί ες πίγνωσινληθείας λθεν»[1], καί τέλος ἀπό θερμή καί σφοδρή ἐπιθυμία γιά τήν σωτηρία Σας. Γι’αυτό θεωροῦμε καθῆκον μας ἱερό καί ἐπιβεβλημένο, ὡς ἔσχατο μέλος τοῦ Παναγίου καί Παναχράντου Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί δή ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος, ὁ ὁποῖοςὑπαγόμαστε τόσο στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἁγιωτάτης καί Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική μας Ἀρχή, ὅσο καί στήν καθόλου καίἈδιαίρετο Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, νά φροντίσουμε παντί σθένει νά Σᾶς ἐπαναφέρουμε στήν Μητέρα Καθολική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἀπό τήν ὁποῖα ἀποχωρήσατε καί ἀποκοπήκατε, ἔργο τό ὁποῖο ἐλπίζουμε, συνεργούσης τῆςἀκτίστου Θείας Χάριτος τοῦ Κυρίου, νά κατορθωθεῖ. Τό ἱερό αὐτό χρέος τῆς ἐπιστροφῆς τῶν αἱρετικῶν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει βεβαίως ἱεροκανονικό ἔρεισμα καί βάση καί στηρίζεται στούς 131ο, 132ο καί 133ο Ἱερούς Κανόνες τῆς ἐν Καρθαγένῃ Τοπικῆς Συνόδου (418 ἤ 419 μ.Χ.)[2].


Ἔνας ἐπιπρόσθετος λόγος, πού ἀναδεικνύει τήν ἐπικαιρότητα καί τήν σημαντικότητα τῆς παρούσης Ἐπισκοπικῆς ἐπιστολῆς μας, εἶναι τά τεκταινόμενα στα πλαίσια τῆς συγχρόνου αἱρετικῆς οἰκουμενι(στι)κῆς κινήσεως μέ τούς οἰκουμενι(στι)κούς θεολογικούς διμερεῖς διαλόγους μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Μονοφυσιτῶν, ὅπου οἱἐκπρόσωποι ἀπό πλευρᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐμφορούμενοι δυστυχῶς ἀπό τό παναιρετικό πνεῦμα τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦΟἰκουμενισμοῦ, καί μεταχειριζόμενοι τήν ἀπάτη τῆς ψευδοῦς οἰκουμενιστικῆς ἀγάπηςἄνευ τῆς ἀληθείας καί τῆς ἑνότητος ἐν τῆ Ὀρθοδόξῳ πίστει, φενακίζουν, ἐξαπατοῦν καί κοροϊδεύουν Ὑμᾶς, Ἐκλαμπρότατε, ἰσχυριζόμενοι ὅτι ὁ Μονοφυσιτισμός εἶναι δῆθεν «ἀδελφή Ἐκκλησία», μέ ἔγκυρα μυστήρια, βάπτισμα, ἱερωσύνη καί Χάρι, ὅτι Ὑμεῖς, ὁἀρχηγός τῆς αἱρετικῆς μονοφυσιτικῆς Κοπτικῆς Κοινότητος, εἶστε κανονικός Ἐπίσκοπος καί διάδοχος τοῦ Ἀποστόλου Μάρκου, θεωρίες παντελῶς ἄγνωστες, ἀμαρτύρητες,ἀβάσιμες στήν ἐν γένει Παράδοση τῆς Καθολικῆς Ὁρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖεςἀποτελοῦν ξεκάθαρη βλασφημία πρός τό Πανάγιον Πνεῦμα καί ἀναδεικνύουν τήν θεολογική ἐκτροπή Ὑμῶν. Τρανή ἀπόδειξη τῆς ἐξαπατήσεως Ὑμῶν ἐκ μέρους τῶνὈρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν εἶναι ὅτι, ἐνῶ ἀποδίδουν τίτλους ἐκκλησιαστικότητας εἰςὙμᾶς, τούς πρόδηλα κακοδόξους αἱρετικούς, δέν τολμοῦν, συνεπεῖς πρός τίς διακηρύξεις τους, τήν μαζί Σας μυστηριακή διακοινωνία, γιατί γνωρίζουν ὅτι ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή θά ἀπωλέσουν ἄμεσα τήν ἐκκλησιαστική τους ἰδιότητα. Αὐτό δέν ἀποτελεῖ τήν πλέον κραυγαλέα ἀπόδειξη τῆς κακοδοξίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ἄν πράγματι πιστεύουν τίς ἀπαράδεκτες καί προκλητικές τους διακηρύξεις, ἄς τό τολμήσουν, λοιπόν, γιατίἀλλιώς ἀποδεικνύουν μέ τήν στάση τους αὐτή τήν ἀνυπαρξία τῶν τίτλωνἐκκλησιαστικότητος, πού ἀποδίδουν σ’ Ἐσᾶς, τούς ψευδεπισκόπους τῶν κακοδόξων.

Εὐθύς ἐξ ἀρχῆς θά πρέπει νά διευκρινισθεῖ ὅτι τά ὅσα θά λεχθοῦν στή συνέχεια, γράφονται μέ πόνο καρδίας καί ὄχι ἀπό κάποια προσωπική ἐμπάθεια καί μίσος πρός τό σεβαστό πρόσωπό Σας. Σκοπός μας δέν εἶναι νά θιγεῖ τό πρόσωπό Σας, ἀλλά νάἀποκαλύψει, στηλιτεύσει, ἐλέγξει καί ἀνασκευάσει πλανεμένες καί αἱρετικές ἀπόψεις, θεωρίες, πράξεις καί ἐνέργειές Σας. Βασικός κανόνας μας εἶναι ὅτι πρέπει νά ἀγαπᾶμε τά πρόσωπα τῶν αἱρετικῶν, ἀλλά νά ἐλέγχουμε καί νά ἀποστρεφόμαστε τήν πλάνη καί τήν αἵρεσή τους. Μοναδικό ἐνδιαφέρον μας εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία μας, μόνο μέσα στήν ὁποῖα ἔχει ὁ ἄνθρωπος σωτηρία. Πάντοτε προσευχόμαστε ὅπως ὁ Κύριος ἡμῶνἸησοῦς Χριστός ἐπισυναγάγη Ὑμᾶς, τόν πεπλανημένο ἀρχηγό τῆς Κοπτικῆς Κοινότητος καί τούς Κόπτες, διά τῆς μετανοίας καί τῆς ἀποκηρύξεως τῆς πλάνης καί αἱρέσεωςὙμῶν, στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική, Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἐπικοινωνοῦντες, λοιπόν, μεθ’ Ὑμῶν, διά τοῦ παρόντος Ἐπισκοπικοῦ γράμματος,ἐπιθυμοῦμε νά Σᾶς καταστήσουμε γνωστό ὅτι, μετέρα λαχιστότης, παρ’τι τυγχάνει μέλος τς Διαρκος ερς Συνόδου τς κκλησίας τς λλάδος τς τρεχούσης περιόδου, ταν ποσα κατά τήν πίσημη ποδοχή τς μετέραςκλαμπρότητος στήν ερά Σύνοδο τς καθ’μς κκλησίας, πού πραγματοποιήθηκε περίπου πρό μηνός, στίς 9-12-2016[3], χι βεβαίως γιά λόγους προσωπικούς, λλά γιά λόγους καθαρά θεολογικούς, δογματικούς καί σωτηριολογικούς.

Ἀκραδάντως πιστεύουμε ὅτι, κατά τήν Ἁγιογραφική, Ἱεροκανονική καί Ἁγιοπατερική διαχρονική Ἱερά Παράδοση καί τήν ἀλάνθαστη συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ὁ Μονοφυσιτισμός, τοῦ ὁποίου ἡγεῖστε,Ἐκλαμπρότατε, δέν εἶναι «Ἐκκλησία», ἀλλά θρησκευτική κοινότης, αἱρετική παρασυναγωγή, αἵρεσις, ἀναίρεσις, καθαίρεσις καί πλήρης διαστροφή τῆς ἀληθείας, δηλ. τοῦ ἰδίου τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. ρνούμαστε κάθε νοματοδοσία τν αρέσεων, μεταξύ τν ποίων καί τήν δική σας αρεση το Μονοφυσιτισμο, ς κκλησιν. Ὁ παραπάνω ὅρος, Ἐκλαμπρότατε, εἶναι ἀντιφατικός καί ἀπαράδεκτος, διότι, ἄν ὁμιλοῦμε περί Ἐκκλησίας, αὐτή δέν μπορεῖ νά εἶναι ἑτερόδοξος, καί, ἄνὁμιλοῦμε περί ἑτεροδόξου, αὐτή δέν μπορεῖ νά εἶναι Ἐκκλησία, μέ τήν θεολογική ἔννοια τοῦ ὅρου. Ὁ ὁρισμός τῆς Ἐκκλησίας μᾶς δίδεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Δομήτορά Της, μέ τόἀψευδέστατο στόμα Του, τόν οὐρανοβάμονα θεῖο Παῦλο, ὁ ὁποῖος στήν πρός Ἐφεσίουςἐπιστολή Του (1, 17-23) μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι : «να Θες το Κυρου μν ησοΧριστο, πατρ τς δξης, δη μν πνεμα σοφας κα ποκαλψεως ν πιγνσει ατο, πεφωτισμνους τος φθαλμος τς καρδας μν, ες τ εδναι μς τς στιν λπς τς κλσεως ατο, κα τς πλοτος τς δξης τς κληρονομας ατο ν τοςγοις, κα τ τ περβλλον μγεθος τς δυνμεως ατο ες μς τος πιστεοντας καττν νργειαν το κρτους τς σχος ατο, ν νργησεν ν τ Χριστ γερας ατν κ νεκρν, κα κθισεν ν δεξι ατο ν τος πουρανοις περνω πσης ρχς καξουσας κα δυνμεως κα κυριτητος κα παντς νματος νομαζομνου ο μνον ν τ αἰῶνι τοτ, λλ κα ν τ μλλοντι· κα πντα πταξεν π τος πδας ατο, καατν δωκε κεφαλν πρ πντα τ κκλησ, τις στ τ σμα ατο, τ πλρωμα το τ πντα ν πσι πληρουμνου». Συνεπῶς εἶναι ἀδύνατος ἡ ὕπαρξις ἑτεροδόξουἘκκλησίας, ὅπως εἶναι ἀδύνατος ἡ ὕπαρξις ἑτεροδόξου Χριστοῦ. Εἶναι παραλογισμός νάἔχεται ἀληθείας ταυτόχρονα ἡ πίστις, πού τό στόμα τοῦ Ἀπ. Παύλου, ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, μᾶς παραδίδει ὅτι «ν τ δει οκ στι μετάνοια», σχολιάζοντας τήν παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου, καί ἡ ὕπαρξις ἑνός ἄλλου σώματος Χριστοῦμέ κεφαλή τόν Ἴδιο, πού διδάσκει ἀκριβῶς τά ἀντίθετα, ὅπως τῆς δικῆς Σας Μονοφυσιτικῆς Κοπτικῆς Κοινότητος ἤ τῆς Παπικῆς Κοινωνίας, ἡ ὁποία στήν κατήχησή της, ἐκδ. Βατικανοῦ-Κάκτου 1996, στήν σελ. 332, μέ τίτλο « τελικός ξαγνισμός τό καθαρτήριο», μᾶς λέγει ὅτι «σοι πεθαίνουν χωρίς νά χουν ξαγνιστε ποβάλλονται μετά τόν θανατό τους σέ ναν ξαγνισμό, γιά νά εσέλθουν στήν χαρά το ορανο. Ατόν τόν τελικό ξαγνισμό κκλησία τόν νομάζει καθαρτήριο».

Ἐκλαμπρότατε,

Ἡ αἵρεση τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ ἔθεσε καί θέτει ἀκόμη καί σήμερα τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου σέ κίνδυνο. Ἐσεῖς, οἱ αἱρετικοί Μονοφυσίτες, πρεσβεύετε ὅτι ὁ Χριστός, μετά τήν ἐνανθρώπησή Του, δηλ. μετά τήν ἕνωση τῶν δύο τελείων φύσεών Του (θείας καί ἀνθρωπίνης) στό ἕνα πρόσωπό Του, εἶχε μόνο μία φύση, τήν θεία, ἡ ὁποία ἀπορρόφησε τήν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ καί κυριάρχησεἐπ’αὐτῆς.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅμως, τῆς γας κα Οκουμενικς Δ΄ Συνδου, (ὅπως οἱ ἅγιοι Φλαβιανός Κων/λεως, Προτέριος Ἀλεξανδρείας, Ἀνατόλιος κ.ἄ.), ἡ ὁποία συνεκλήθη στήΧαλκηδόνα τῆς Βιθυνίας τό 451 μ.Χ. κατεδίκασαν τήν μεγάλη αἵρεσή σας τοῦΜονοφυσιτισμοῦ καί τούς μονοφυσίτες αἱρεσιάρχες σας Εὐτυχή, Διόσκορο καί Σεβήρο, καί δογμάτισαν ὅτι οἱ δύο τέλειες φύσεις τοῦ Χριστοῦ (θεία καί ἀνθρώπινη), μετά τήνἕνωσή τους στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου, παρέμειναν μεταξύ τους ἑνωμένες συγχτως, διαιρτως, τρπτως κα χωρστως. Δέν ὑπῆρξε καμμία ἀπορρόφησηἤ προσχώρηση ἤ σύγχυση ἤ διαίρεση ἤ τροπή τῶν δύο φύσεων, ἀλλά παρέμειναν καί οἱδύο ἀκέραιες, διατηρώντας ἡ κάθε μία τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα καίπαραμένοντας στά ὅριά της. Δηλ. οἱ δύο τέλειες φύσεις ἑνώθηκαν στήν μία ὑπόσταση τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ἑπομένως, τό ὀρθόδοξο εἶναι νά κάνουμε λόγο γιά δυοφυσιτισμό, δηλ. γιά δύο τέλειες φύσεις μετά τήν ἕνωση, καί ὄχι γιά μονοφυσιτισμό, δηλ. γιά μία φύση, καί συγκεκριμένα τήν θεία, μετά τήν ἕνωση, ὅπως κάνετε ἐσεῖς[4].

Σύμφωνα μέ τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη κυρό Γεργιο Γρηγοριάτη (Καψνη),«ντιχαλκηδνιοι Μονοφυστες νομζονται ο Χριστιανο, ο ποοι δν δχθησαν τήν Δ΄ κα τς πμενες Οκουμενικς Συνδους, πεκπησαν π τήν κκλησα κασχημτισαν τς μονοφυσιτικς «κκλησες» τς νατολς, δηλ. τν Κοπτν τς Αγπτου, τν Αθιπων, τν ρμενων, τν Συροϊακωβιτν κα τν νδν τοΜαλαμπρ»[5].

Ὁ Μονοφυσιτισμός σας δημιουργήθηκε ἀπό τήν λανθασμένη ἑρμηνεία τῆςΧριστολογας το γου Κυρλλου λεξανδρεας. Ἡ καθ’ὑπόστασιν ἕνωση τῶν δύο φύσεων στό πρόσωπο τοῦ Λόγου δηλώνεται, κατά τόν ἅγιο Κύριλλο, σαφέστατα μέ τή φράση «μα φσις το Θεο Λγου σεσαρκωμνη». Ἡ φράση αὐτή τοῦ ἁγίου Κυρίλλου δέν νοεῖται μονοφυσιτικά, ὅπως τήν ἐννοεῖτε ἐσεῖς, διότι τό «μία φύσις» ἀναφέρεται στήν θεία φύση τοῦ Λόγου, ἐνῶ τό «σεσαρκωμένη» ἀναφέρεται στήν ἀνθρώπινη φύση Του.Ἔτσι, ἐνῶ μέ τήν φράση αὐτή δηλώνεται ἡ ἀκεραιότητα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεώς Του, τονίζεται παράλληλα ἡ πραγματικότητα καί ἡ ἑνότητα τοῦ προσώπου Του. Ἡ ἔμφαση μάλιστα αὐτή, πού δίνει ὁ ἅγιος Κύριλλος στήν ἑνότητα τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ καί τήν ταυτότητά του μέ τόν Θεό Λόγο («ἕνα καί τόν αὐτόν») μετά τήν ἕνωση τῶν δύο φύσεων, ἀποτελεῖ τό κυριότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα τῆς χριστολογίας του[6].

Οἱ ἱδρυτές τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, τούς ὁποίους ἐσεῖς τιμᾶτε ὡς «ἁγίους»,ἑρμήνευσαν μονοφυσιτικῶς τήν παραπάνω φράση τοῦ ἁγίου Κυρίλλου ὁ ὁποῖος τήνἐχρησιμοποίησε ὡς φράσι τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου ἐνῶ ἀνῆκει εἰς τόν αἱρεσιάρχηἈπολλινάριο Λαοδικείας τόν καταδικασθέντα ὑπό τῆς Ἁγίας Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, γεγονός πού ἀπέδειξαν οἱ Λεόντιος Βυζάντιος καί Ἰωάννης Σκυθοπολίτης (ΛεοντίουἹεροσολύμων PG 86,1865) στήν προσπάθεια ἀντιδράσεώς τους στήν αἵρεση τοῦΝεστοριανισμοῦ. Ὁ δυστυχής ἀρχιμανδρίτης Ετυχς δίδασκε ὅτι στόν Χριστό δένὑπάρχουν πλέον, μετά τήν ἐνανθρώπηση, δύο φύσεις, ἀλλά μόνο ἡ θεία, πού προῆλθε οὐσιαστικά μετά ἀπό τή σύγκραση τῶν δύο φύσεων[7]. Εἶναι χαρακτηριστική ἡ αἱρετικήδήλωση τοῦ Εὐτυχοῦς «δο φσεις πρ τς νσεως, μα φσις μετ τν νωσιν». Δισκορος πατριάρχης Ἀλεξανδρείας δέν εἶχε ὀρθόδοξη Χριστολογία, ἐπειδή ἡἔκφραση «κ δο φσεων», πού ὑποστήριζε, δέν εἶναι δογματικῶς ἰσοδύναμη μέ τήνἔκφραση «ν δο φσεσιν». Ἡ ἔκφραση «κ δο φσεων», ἄν καί ὀρθόδοξη καθ’ἐαυτή, χωρίς τήν ἔκφραση «ν δο φσεσιν», δέν ἐξασφαλίζει ἀπό τήν ἐκτροπή τοῦχριστολογικοῦ φρονήματος στή σεβηριανή Χριστολογία. Ὁ Διόσκορος ἀποκατέστησε τόν Εὐτυχή στή ληστρική σύνοδο τοῦ 449, ἐπειδή ἐμφοροῦνταν ἀπό τήν μονοφυσιτικήΧριστολογία καί ὄχι τήν Χριστολογία τοῦ ἁγίου Κυρίλλου. Δικαίως καθαιρέθηκε ἀπό τήν Δ΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο, ἐπειδή κλήθηκε τρεῖς φορές καί δέν προσῆλθε. Ἀλλά, καί ἄν προσερχόταν, πάλι θά καταδικαζόταν ὡς αἱρετικός, ἐπειδή ἀρνοῦνταν τήν Ἔκθεση Πίστεως τῶν Διαλλαγῶν. Γι’αὐτό ἄλλωστε τόν ἀναθεμάτισαν ἡ Δ΄ καί ὅλες οἱμεταγενέστερες Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Σύνοδοι. Ἡ μεταγενέστερη παράδοση τῆςἘκκλησίας καί τά ἱστορικοδογματικά δεδομένα τῆς ἐποχῆς του μαρτυροῦν γιά τό μονοφυσιτικό φρόνημα τοῦ Διοσκόρου καί τόν καταδικάζουν ὡς ὁμόφρονα καίὑπερασπιστή τοῦ Εὐτυχοῦς[8]. Ὁ Σεβρος ὁμιλεῖ γιά μία σύνθετη φύση, ἡ ὁποία, μέ τήν φαντασία τοῦ νοῦ, μπορεῖ νά ἀναλυθεῖ σέ δύο φύσεις. Ὑπό τήν ἔννοια αὐτή ὁ λεγόμενος δυοφυσιτισμός τοῦ Σεβήρου εἶναι φανταστικός καί ἐπινόημα, καί δέν συνιστᾶ δύο πραγματικές φύσεις. Ἀπόδειξη τοῦ γεγονότος εἶναι ὁ ἰσχυρισμός τοῦ Σεβήρου ὅτι στόν Χριστό ὑπάρχει μία σύνθετη φυσική ἐνεργητική κίνηση (μονοενεργητισμός), ἀνάλογη πρός τήν σύνθετη φύση[9].

Ἑπομένως, « διαφορ μν τν ρθοδόξων μ’σς τούς ντιχαλκηδονουςφορ ατ τ Πανγιο Πρσωπο το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μας ησοΧριστο. Ο γιοι κα Θεοφροι Πατρες μας, π τν Δ΄ γα κα ΟκουμενικΣνοδο κα ντεθεν πεσμαναν τι, χι μνο Ετυχής, λλ κα Σεβρος κα Δισκορος, δν εχαν ρθ πστη περ το Προσπου το νανθρωπσαντος Λγου κα τν δο ν Ατ τελεων φσεων, τς θεας κα τς νθρωπνης. Κακμη τι συνχεαν τς φσεις, πρεσβεοντες τι Θενθρωπος δν εναι Λγος το Θεο, τό δετερο Πρσωπο τς Παναγας Τριδος, τό ποο προσλαβε τήννθρπινη φση κα τήν νωσε ν τ ϊδ ποστσει Του μ τήν θεα φση, λλκποια λλη θεανθρπινη παρξις, ποία προλθε π τήν νωση τν δο φσεων»[10].

Ὁ προκάτοχός Σας Σενοντα, πολλές αἱρέσεις ἀπωλείας εἰσήγαγε στήν ΚοπτικήΚοινότητα. Μελετώντας κανείς τό βιβλίο του « φύσις το Χριστο. Θεότητα τοΧριστο»[11], διαπιστώνει ὅτι υοθετε τν αρετικ παπικ θεωρα το μεσαωνα περ κανοποισεως τς θεας δικαιοσνης κα ρνεται κατηγορηματικς τήν πατερικ διδασκαλα τς κατ χάριν θεσεως το νθρπου, ς μα π τς σωτηριολογικς συνπειες τς νανθρωπσεως το Θεο Λγου. Οἱ Κόπτες σήμερα μπορεῖ νά ἐκφράζεσθε μέ τρόπο, πού δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι «ὀρθοδοξεῖτε», ὅτιἔχετε λεκτική «ὀρθοδοξία» (Orthodoxie Verbale), ἀλλά στήν ἐπίσημη διδασκαλία σας πολεμᾶτε μετά μανίας τά ὀρθόδοξα δόγματα. Τό βασικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέτό κήρυγμα Ὑμῶν τῶν Κοπτῶν, εἶναι ἁπλῶς νά ἀντιπροσωπεύει τήν ἀνθρωπότητα μπροστά στόν Θεό, καί ὄχι νά ἑνώσει τους ἀνθρώπους μέ τόν Θεό. Ὁ Χριστός, στάγραπτά Ὑμῶν τῶν Κοπτῶν, εἶναι ἕνας προφήτης, ὁ ὁποῖος μεσολαβεῖ στόν Θεό, ἀλλάδέν ἑνώνεται ὁ Ἴδιος στήν Θεία φύση ὑποστατικά. Αὐτό φαίνεται ἀπό τήν ρνηση τοῦπροκατόχου Σας Σενοῦντα ν ναγνωρσει τήν πραγματικτητα τς Θεας Εχαριστας. πορρπτει τήν «βυζαντινς κατασκευς κα προελεσεως», πωςσχυρζεται, ντίληψη τι κοινωνομε τήν Θεότητα, κα δν μπορε ν διακρνει τήν θεωμνη νθρπινη φση π τήν θεα φση το Χριστο, ποα (νθρπινη φση) νθηκε μ τήν θεα φση. Ατ ξηγε κα τό γιατ σες οΚπτες, νευ ξαιρσεων, ρνεσθε τήν κατ χριν θωση το νθρπου, λλ κακθε ππειρα γιασμο. Ἐμεῖς, ὅμως, οἱ Ὀρθόδοξοι, στήν Θεία Εὐχαριστία δέν κοινωνοῦμε τήν οὐσία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά μεταλαμβάνουμε τό Τίμιο Σῶμα καί τό Τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τά ὁποῖα ἑνώθηκαν μέ τήν Θεία Φύση συγχτως, τρπτως, διαιρτως καχωρστως, σύμφωνα μέ τον ὅρο τῆς Χαλκηδόνας.

Ὁ Κόπτης «μητροπολίτης» Δαμιέτας Bishoy, συμπρόεδρος τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Θεολογικοῦ διαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Ἀντιχαλκηδονίων, δημοσίευσε στίς 30-1-2015, στό ἐπίσημο περιοδικό τοῦ «Πατριαρχείου» τῶν Κοπτῶν «Ἡ Ἱεραποστολή»,ἄρθρο μέ τίτλο «Διατ πειρασμς»[12], τό ὁποῖο μετέφρασε ἀπό τά ἀραβικά στάἑλληνικά ὁ ἐπί 15 χρόνια προϊστάμενος τῆς Κοπτικῆς Κοινότητος Ἀθηνῶν καίμεταφραστής τοῦ Bishoy, σήμερα, ὅμως, Ὀρθόδοξος ἱερεύς, Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. θανσιος Χενεν, ἐφημέριος τοῦ Παλαιοῦ ΝαοῦΜεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Παλαιᾶς Κοκκινιᾶς τῆς καθ’ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Στό ἄρθρο αὐτό Bishoy ρνεται μ τόν πι κατηγορηματικ τρπο τήν πραγματικτητα τς πρξεως τς νθρωπνης φσεως στ πρσωπο τονανθρωπσαντος Υο κα Λγου το Θεο, κα κατ’πκτασιν ρνεται τό ατεξοσιο στν νθρωπο ησο. Πλέον συγκεκριμένα ἀναρωτιέται : «Ποαν φλειαν δναται ν φρ πειρασμς ες τόν Κύριον ησον Χριστν»; Καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος: «Διτι γνωρζομεν κ τν προτρων τι Χριστς το πολτως κα νευ οδεμις συζητσεως προορισμένος ν κριθ ξιος ες τήν ξτασιν, ν πιτχ ες τήν δοκιμασαν κα ννικσ τόν πειρασμν». Bishoy μιλ γι τόν πειρασμ το Χριστο κα φαιρετραγικς τήν προσωπικ λευθερα το Χριστο ς τελεου νθρπου. Μιλ μ’να προτεσταντικ τρπο γι τόν πλυτο προορισμ το Χριστο κα μ’να κορανικ τρπο γι τό κισμτ, τήν μορα το Χριστο. Ὁ κακόμοιρος Χριστός, στήνἀντιλήψη τοῦ Bishoy, δέν ἔχει τήν ἐλευθερία νά δεχθεῖ ἐλευθέρως τόν πειρασμό, ἀλλάεἶναι καταδικασμένος, χωρίς καμμιά συζήτηση, νά νικήσει. Ἐσβήσε ὁ Bishoy ὅλα τά χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τά ὁποία μιλοῦν καί περιγράφουν τόν ἀγώνα, ἀλλά καί τήνἀγωνία τοῦ Θεανθρώπου μπροστά στόν φρικτό θάνατο τοῦ Σταυροῦ. Κατήργησε τήνἀνθρώπινη θέληση τοῦ Χριστοῦ.

Στό ἴδιο ἄρθρο ὁ Bishoy, ὅπως καί ὁ Σενούντα, υοθετε τν αρετικ παπικθεωρα περ  κανοποισεως τς θεας δικαιοσνης. Λέει : «Τ δετερον σημεον ερσκεται ες τ ν ποθνσκ π το σταυρο, κπροσωπν τος πντας, ςκπρσωπος λου το νθρωπνου γνους, δι ν κανοποισ πολτως τν πλυτον θεαν δικαιοσνην, οτος στε ν δυνηθ ν ξιλεσ τς μαρτας πντων τννθρπων, ο ποοι θ τν δεχθον ς λυτρωτν κα σωτρα». Τά παραπάνω σημεία μᾶς παρέχουν τήν δυνατότητα νά ὁμιλοῦμε γιά κλατινισμό ξουνιτισμό τν Κοπτν, τύπου Μαρωνιτν το Λιβάνου.

Περίπου στό ἴδιο κλίμα κινήθηκαν καί οἱ δηλώσεις Σας, Ἐκλαμπρότατε, κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή Σας στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (9-12-2016). ναφερθήκατεκτενς στς σχσεις τν δο λαν κα κυρως τν δο «κκλησιν», τονζονταςτι «ο μεταξ τν δο Λαν, λλνων κα Αγυπτων Χριστιανν, θερμο δεσμοδελφοσνης νανενονται στ διβα τν ανων, φο στν Αγυπτο πρχει παλαιθεν λληνικ Κοιντητα, ν κα λλδα σμερα φιλοξενε δελφικ καμ γπη Χριστο Κπτες Χριστιανος στν θνα»[13]. πσης, σημεισατε μεταξ λλων κα τά ξς : «χομεν κοινν στοραν κα κληρονομαν, καθςπσης γενες κα γενες, α ποαι ζησαν ες τς δο χρας μας, στε αμοιτητες κα τά κοιν μεταξ μας ν εναι πλον πολ περισστερα π τυχν σημεα διαφορς διαφωνας. κ μσης καρδας εχαριστομεν μς, Μακαριτατε, δι τήν πολτιμον μεσολβησν Σας ες τό θμα τς ναγνωρσεως τς Κοπτικς ρθοδξου κκλησας, μο μεθ’ τρων ξι Χριστιανικνκκλησιν, π το λληνικο Κοινοβουλου, κατ μνα κτβριον το τους 2014. πσης, εχαριστομεν μς δι τόν νθρωπιστικν σας ρλον ες τήν παροχν βοηθεας πρς πρσφυγας, προερχομνους κ χωρν πολμου κακαταστροφς. Προσθτομεν ες τό σημεον ατ τι θ δνατο κα ν λλδι Κοπτικ ρθδοξος κκλησα ν συμβλει ες τήν παροχν βοηθεας πρς τυχν νους πρσφυγας». Τλος, προσκαλέσατε στν Αγυπτο τόν Μακαριτατορχιεπσκοπο θηνν κα πσης λλδος κ. ερνυμο κα το προσφέρατε τήν αρετικ μονοφυσιτικ εκνα τς Φυγς ες Αγυπτον[14].

Θεολογικς Διλογος μεταξύ ρθοδξων καί ντιχαλκηδονων (1964-1971, 1971, 1979, 1985-1993), παραβλέποντας τήν σαφῶς αἱρετική Χριστολογία τῶν Μονοφυσιτῶν, τυπικά ὁλοκληρώθηκε μέ τήν δημοσίευση τῶν Α΄ καί Β΄ Κοινῶν Δηλώσεων (1989, 1990), μέ τίς ὁποῖες διακηρύσσεται ὅτι ἡ Χριστολογία Ὑμῶν τῶνἈντιχαλκηδονίων εἶναι οὐσιαστικά ὀρθόδοξη, παρά τήν λεκτική διαφοροποίησή της ἀπόἐκείνη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐπί τῇ βάσει αὐτῆς τῆς παραδοχῆς ἔχει προταθεῖ ἡδυνατότητα νά ἀρθοῦν τά ἀναθέματα, πού οἱ ἅγιες Οἰκουμενικές Σύνοδοι ἐξεφώνησαν καθ’Ὑμῶν τῶν Ἀντιχαλκηδονίων αἱρεσιαρχῶν, ἐφ’ὅσον ἀποδειχθεῖ ὅτι οἱ συγκεκριμένοι αἱρεσιάρχες ἔχουν καταδικασθεῖ, ὄχι ἐπί αἱρέσει, ἀλλά ἐπειδή προκάλεσαν τόἀντιχαλκηδόνιο σχίσμα στήν Ἐκκλησία (δηλ. γιά κανονικούς λόγους). Ἀποτέλεσμα τοῦδιαλόγου ἦταν ἡ ὑπογραφή ἀπό πλευρᾶς Ὀρθοδόξων τῶν ἀπαραδέκτων καί ἐπαισχύντων θέσεων τῆς συμφωνίας τοῦ Σαμπεζύ τό 1990 μ’Ἐσᾶς τούς Μονοφυσίτες[15].

Προωθώντας οἱ σημερινοί Ὀρθόδοξοι Οἰκουμενιστές Πατριάρχες, Ἀρχιεπίσκοποι, Μητροπολίτες, Ἐπίσκοποι καί ἀκαδημαϊκοί θεολόγοι τό σχέδιο τῆς παναιρέσεως τοῦδιαχριστιανικοῦ οἰκουμενισμοῦ γιά ψευδοένωση μέ τούς Μονοφυσίτες ἔχουν προβεῖ σέἀπαράδεκτες καί καταδικαστέες ἀπό ὀρθοδόξου πλευρᾶς οἰκουμενιστικές ἐνέργειες,ὅπως ἡ συγγραφή διδακτορικῶν διατριβῶν, μέ τίς ὁποῖες συμπεραίνεται ἐσφαλμένως ὅτιἡ χριστολογία τῶν Διοσκόρου καί Σεβήρου εἶναι ὀρθόδοξη, ἡ ἀναγνώριση ἀποστολικῆς διαδοχῆς, ἱερωσύνης, ἐκκλησιαστικότητος καί μυστηρίων Ὑμῶν τῶν Μονοφυσιτῶν, οἱσυμπροσευχές μ’ἐσᾶς τούς Μονοφυσίτες, ἡ συμμετοχή σέ μονοφυσιτικές θρησκευτικέςἐκδηλώσεις σας, οἱ κοινές εὐλογίες, ἡ ἀνταλλαγή δώρων (ὅπως μίτρες, ποιμαντορικές ράβδοι, ἐγκόλπια, εἰκόνες), ἡ εἴσοδος Ὑμῶν τῶν Μονοφυσιτῶν σέ ὀρθοδόξους ναούς καίμάλιστα στό Ἱερό Βῆμα, ἡ τέλεση δοξολογίας πρός τιμήν σας, ἡ προσκύνηση ἀπό σᾶς λειψάνων ὀρθοδόξων ἁγίων, ἡ ἀναγόρευση Ὑμῶν τῶν Μονοφυσιτῶν σέ ἐπιτίμους διδάκτορες[16] καί τέλος ἡ μετάδοση τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων σ’ἐσᾶς Μονοφυσίτες[17].

Παραλλήλως, εἶναι τελείως ἀπαράδεκτο νά συμμετέχει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία στήν καρικατούρα τοῦ διαλόγου τοῦ παμπροτεσταντικοῦ λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν «ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε.), πού οὐσιαστικά εἶναι Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Αἱρέσεων, καίὄχι τῶν Ἐκκλησιῶν, καί Παγκόσμιο Συνονθύλευμα τῶν Αἱρέσεων, τήν στιγμή πού τό Π.Σ.Ε., ἀναγνωρίζει Ἐσᾶς τούς Μονοφυσίτες ὡς Ὀρθοδόξους, σᾶς ἀποκαλεῖ «ἈρχαῖεςἈνατολικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες», καί παρακάθεστε στό τραπέζι τοῦ διαλόγου μαζίμ’ἐμᾶς τούς Ὀρθοδόξους ὡς «Ὀρθόδοξοι».

Τό πρόσφατο (11-12-2016) θλιβερό γεγονός τῆς τρομοκρατικς πιθέσεως το ISISστ Κάιρο, πού εἶχε σάν συνέπεια τόν θάνατο 25 ἀθώων πολιτῶν καί τόν τραυματισμό 49 ἀτόμων δίπλα στήν ἔδρα τῆς καθ’ἡμᾶς Κοπτικῆς Κοινότητος[18], φανερώνει ὅχι μόνο τήν ἀποτυχία τῶν διεξαγομένων διαθρησκειακῶν διαλόγων μέ τό Ἰσλάμ καί τήν φενάκη περί εἰρηνικῆς συνυπάρξεως Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, ἀλλά καί τό πραγματικό καί εἰδεχθές πρόσωπο τοῦ Ἰσλάμ, τό ὁποῖο ἐφαρμόζει ἀπαρέγκλιτα, ἰδιαίτερα στίς ἡμέρες μας, τήν βασική καί κύρια Κορανική διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ πολέμου (τζιχάντ) ἐναντίον τῶνἀπίστων, δηλ. τῶν μή μουσουλμάνων. Τό Ἰσλάμ εἶναι ἡ μοναδική θρησκεία στόν κόσμο, πού στοχοποιεῖ ἐγκληματικά τήν ἄρνησή της, πού ἐπιβάλλεται μέ τήν βία καί τό ἔγκλημα, πού δέν ἀναγνωρίζει τήν αὐτεξούσια καί ἐλευθέρα βούληση τῶν προσώπων, καί πού, πέραν τῆς ἱστορικῆς, ἔχει καί «θεολογική» ἑρμηνεία γιά τά τρομοκρατικά χτυπήματα και τούς ἀποκεφαλισμούς, πού διεξάγουν οἱ Ἰσλαμιστές-Τζιχαντιστές τοῦ ISIS ἀνά τόν κόσμο. Τά «ἱερά κίνητρα» τῶν ἐκτελεστῶν ἑδράζονται στό Ἰσλαμικό κοσμοείδωλο. Διότι,Ἰσλάμ σημαῖνει ὑποταγή.

Ὅμως, Ἐκλαμπρότατε, ἄν ἐξετάσει κανείς εἰς βάθος τά πράγματα, θά δεῖ οὐσιαστικάὅτι, ἀνάμεσα στίς ἄλλες αἰτίες, καί ἡ αἵρεση τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, στήν ὁποία Ἐσεῖς καί οἱ πατέρες σας πιστεύετε, εὐθύνεται γιά τήν ἐξάπλωση τοῦ Ἰσλάμ καί γιά τά πολυώδυνα βάσανα τῶν πολυνέκρων ἐπιθέσεων. Διότι, ὡς γνωστόν, οἱ διδαχές τῆς λαοπλάνου θρησκείας τοῦ Ἰσλάμ ἀποτελοῦν ἕνα συμπίλημα διαφόρων ἀνθρωποπαθῶν αἱρετικῶν θρησκευτικῶν παραδοχῶν (π.χ. Εἰδωλολατρεία, Ζωροαστρισμός, Μανιχαϊσμός, Γνωστικισμός, Ἀρειανισμός, Νεστοριανισμός, Ἀφθαρτοδοκητισμός, Εἰκονομαχία) μεταξύ τῶν ὁποίων κύρια θέση κατέχει καί ἡ αἵρεσή σας, Ἐκλαμπρότατε, τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ.Ἄν, Ἐσεῖς καί οἱ πατέρες σας, Ἐκλαμπρότατε, δέν στρεβλώνατε τήν Χριστολογία τῆς Δ΄Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί δέν ἀναπτύσατε τήν αἵρεσή σας τοῦΜονοφυσιτισμοῦ δογματίζουσα τόν Θεόν ὡς ἀπρόσιτον καί μή οὐσιαστικῶςἐνανθρωπίσαντα ἀφοῦ ὁ Χριστός δέν εἶχε ἀνθρώπινη θέλησι καί ἐνέργεια τόν 5ο αἰῶνα, οὔτε καί ὁ ψευδοπροφήτης Μωάμεθ, δύο αἰῶνες μετά ἀπό Σᾶς, τόν 7ο δηλ. αἰῶνα, θά δανείζονταν τήν αἱρετική διδασκαλία σας, οὔτε θά καθιέρωνε τά «γέλωτος ἄξια» θεσπίσματα τοῦ ἀνιέρου Κορανίου, ὅπου παρουσιάζεται ὁ Θεός ὡς ἀμέθεκτος ἀπό τόνἄνθρωπο κατά τίς ἐνέργειές του, ὁ ὁποῖος ὀφείλει μόνον νά ὑποταγεῖ σέ Αὐτόν καί τόὁποῖο, μέ τίς ψευδολογίες του, ἐπιδιώκει νά ἀνατρέψει τό σωτηριῶδες ἔργο τοῦ ΘεοῦΛόγου, τοῦ ἀληθινοῦ Μεσσία. Ἑπομένως, Ἐκλαμπρότατε, ἡ Χριστολογική Σας αἵρεσηἀποτελεῖ ἀπαρχή καί ρίζα τοῦ Ἰσλάμ, ὑποθάλπει τό Ἰσλάμ καί φέρει τεράστιες εὐθύνες γιά τήν ἐξάπλωσή του. Τό Ἰσλάμ εἶναι τέκνο καί συνέχεια τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ.

Πιστεύουμε, ἐπίσης, ὅτι ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός χρησιμοποιεῖ τό ἀλλόθρησκο Ἰσλάμὡς ἔσχατο παιδαγωγικό μέσο τιμωρίας, ἐξαιτίας τῆς ἀποστασίας ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη, καί ὡς ἀφύπνιση γιά τόν ἐγκεντρισμό στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του.

Ἐμεῖς, ὅμως, οἱ Ὀρθόδοξοι, ἀντιθέτως μέ τήν ἐπικρατούσα παναιρετική συγκρητιστική οἰκουμενιστική τακτική, «μετ τν γίων Πατρων κα τν Συνδων πορρί­πτουμε καναθεματζουμε λες τς αρσεις, πο παρουσιάσθηκαν κατ τήν στορικ διαδρομ τςκκλησας. π τς παλαις αρσεις, πο πιβινουν μχρι σμερα, κατα­δικάζουμε τόν Μονοφυσιτισμ, τόν κραο το Ετυχος κα τόν μετριοπαθ το Σεβρου καΔιοσκρου, σύμφω­να μ τς ποφσεις τς Δ’ ν Χαλκηδνι Οκουμενικς Συνδου κατήν χριστολογικ διδασκαλα μεγλων γίων Πατρων κα Διδασκλων, πως το γου Μαξμου το μολογητο, το γίου ωννου Δαμασκηνοτο Με­γάλου Φωτίου κα τνμνων τς λατρείας»[19]. Ἐπίσης, «ποκηρύττουμε κα πορρίπτουμε δημσια τν συγκατάθεση τν Τοπικν ρθοδόξων κκλησιν στν διάλογο το Chambesy, βάσει το ποίου ο ντιχαλκηδόνιοι αρετικοί, ο μονοφυσίτες, ο λεγόμενοι μιαφυσίτες, διάδοχοι τς αρέσεως το Σεβήρου ντιοχείας, ναγνωρίζονται ς ρθόδοξοι»[20].

Γιά νά γίνει μία συνεπής πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία ἕνωση Ὑμῶν τῶνἈντιχαλκηδονίων μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, θά πρέπει Ἐσεῖς οἱ Μονοφυσίτες νάἀποδεχθεῖτε τίς Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄ καί Θ΄ Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Συνόδους μέ ὅ,τι αὐτή ἡἀποδοχή συνεπάγεται˙ νά ἀποκηρύξετε δηλ. τήν σεβηριανή Χριστολογία σας, νάἀποδεχθεῖτε τίς καταδίκες, πού ἔχουν ἐπιβληθεῖ στούς αἱρεσιάρχες Διόσκορο, Σεβήρο, Εὐτυχή, Ἰάκωβο Ἀρμένιο τόν Ζάνζαλο, καί νά διακόψετε τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέὅσους παραμένουν στά ἀντιχαλκηδόνια φρονήματά τους (Εὐτυχιανιστές, Ἰακωβίτες,Ἀρτζιβουρίτες). Αὐτή ἡ τακτική εἶναι σύμφωνη μέ τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τίςἑνωτικές προσπάθειες, πού ἀπέτυχαν, καί ἀπό ἐκεῖνες, πού καρποφόρησαν τήν ἀληθινήἑνότητα, ὅπως ἡ ἐπί ἁγίου Φωτίου. Ἡ μεθόδευση, πού θά παρακάμψει τίς ἀνωτέρω στοιχειώδεις ἀπαιτήσεις, δῆθεν ὡς οἰκονομία, θά ζημιώσει τήν Ἐκκλησία.

Ἐκλαμπρότατε,

Ἐμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι, θέλουμε τήν ἕνωση καί εὐχόμαστε διαρκῶς «πέρ τς τν πάντων (νθρώπων) νώσεως» μέ τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική ὈρθόδοξηἘκκλησία. Οὐσιαστικά τήν ἐμποδίζετε Ἐσεῖς, οἱ Κόπτες, καί οἱ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστές. Ἐμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι, εἴμαστε οἱ κατ’ἐξοχήν ἑνωτικοί, ἐνῶ Ἐσεῖς, οἱΚόπτες, οἱ ἀνθενωτικοί. Ἄν δέν μετανοήσετε ἐδῶ, στήν πρόσκαιρη ζωή, θά μετανοήσετε στόν Ἅδη, ὅπου, ὅμως, «οκ στι μετάνοια»! Ἐμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, θέλουμε τήνἕνωση, ὅπως τήν ὁρίζει ὁ Χριστός, ἐνῶ ἐσεῖς, οἱ Κόπτες, τήν θέλετε, ὅπως τήν ὁρίζετε,Ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε. Ἐάν Ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε, ἤσασταν σύμφωνος μέ τόν Χριστό, μήν ἀμφιβάλλετε ὅτι κι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, πού κατέχουμε τήν ὀρθή πίστη τοῦ Χριστοῦ, θά δεχόμασταν τήν ἕνωση. Ἐφόσον, ὅμως, Ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε, δέν συμφωνεῖτε μέ τόν Χριστό, δέν εἶναι ποτέ δυνατόν νά συμφωνήσουμε μ’Ἐσᾶς. Πῶς εἶναι δυνατόν,Ἐκλαμπρότατε, νά δεχθοῦμε ἕνωση, ἐφόσον Ἐσεῖς καί οἱ Κόπτες εἶστε ἀσύμφωνοι καίἀντίθετοι στή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Σωτῆρος μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίωνἈποστόλων; Πῶς εἶναι δυνατόν νά δεχτοῦμε ἕνωση μ’ Ἐσᾶς, πού μιλᾶτε, φρονεῖτε καίἐνεργεῖτε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ἐναντίον τῶν Πατερικῶν Παραδόσεων;

Ἐφ’ὅσον, λοιπόν, Ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε, παραμένετε ἀμετανόητος καί ἐμμένετεἑωσφορικῶς στίς αἱρέσεις Σας, ὀφείλουμε νά διακόψουμε κάθε σχέση μαζί Σας καί ὁκαθένας νά πορευθεῖ τόν δρόμο του.

Ὁ θεοκήρυκας Ἀπόστολος Παῦλος γράφει : «Νά εστε σταθεροί καί νά μένετε πιστοί στίς διδασκαλίες, πού σς παραδώσαμε ετε προφορικά ετε μέ πιστολή μας»[21]. Καί πάλι : «λλά κι ν μες κόμη κι νας γγελος πό τόν ορανό σς κηρύξει να εαγγέλιο διαφορετικό πό τό εαγγέλιο, πού σς κηρύξαμε, νά εναι νάθεμα»[22]! Τόἴδιο λέει καί ὁ θεοφόρος Ἰγνάτιος : «ποιος μιλάει κάνει νάντια σ’ ατά, πού διαταχτήκαμε, κι ν κόμη εναι ξιόπιστος νθρωπος, κι ν νηστεύει, κι ν ζε στήν παρθενία, κι ν κάνει θαυμαστά σημεα, νά τόν βλέπεις σάν λύκο μέ προβειά προβάτου, πού τοιμάζει μέ τά ργα του τή φθορά τν προβάτων». Ἀλλά καί ἡ Ζ’ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδος ὁρίζει : «Τρες φορές ναθεματίζουμε λες τίς καινοτομίες, πούγιναν, καί πού μέλλουν νά γίνουν, νάντια στήν κκλησιαστική Παράδοση καί στή διδασκαλία καί στό παράδειγμα τν γίων καί ειμνήστων Πατέρων»[23]. Ἐπίσης, ὁσοφός Βρυέννιος λέει : «ν κάποιος σαλεύει κάτι πό τίς διδασκαλίες τν θεοφόρων Πατέρων, ατό νά μήν τό πομε κατ’ οκονομία παρέκκλιση, λλά παράβαση καί προδοσία τς πίστης καί σέβεια πρός τό Θεό».

Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τήν πρώτη ἐντολή τῆς ἀγάπης. Μᾶς δίδαξε, ὅμως, τήν ἀγάπη τήνἀληθινή, ὄχι τήν ψεύτικη. Τήν ἀγάπη, ὄχι μέ τά χείλη καί τό στόμα, ἀλλά τήν ἀγάπη μέὅλη μας τήν ψυχή καί τήν καρδιά. Ὄχι τήν ἀγάπη τήν ἐπιφανειακή, ἀλλά τήν ἐσωτερική.Ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε τήν ἀληθινή ἀγάπη, ἀλλά συγχρόνως μᾶς δίδαξε καί μᾶς παρήγγειλε, γιά νά μᾶς προφυλάξει, νά προσέχουμε ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες, τούς ψευδόχριστους, τούς ψευδοδιδασκάλους, τούς λυκοποιμένες, τούς λύκους, τούς σκύλους, τούς ὑποκριτές, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, γραμματεῖς καί φαρισαίους, μεταξύ τῶνὁποίων εἶστε κι Ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε. Αὐτούς ὁ Κύριος καυτηρίασε μέ τά φοβερά καί φριχτά ἐκεῖνα «οὐαί», χαρακτηρίζοντάς τους ὑποκριτές, ἀνοήτους, τυφλούς, ὁδηγούς τυφλῶν, ἅρπαγες, ἄδικους, τάφους ἀσβεστωμένους, φίδια, γεννήματα ἐχιδνῶν. Ἀπό τέτοιους ἀνθρώπους μᾶς παρήγγειλε ὁ Κύριος νά προσέχουμε, νά μήν τούς πλησιάζουμε, νά μήν ἔχουμε καμιά ἐπικοινωνία. Μόνο νά εὐχόμαστε νά σᾶς φωτίσει ὁΚύριος νά μετανοήσετε. Πῶς φέρθηκαν ἀπέναντι σέ τέτοιους ἀνθρώπους σάν ἐσᾶς (λυκοποιμένες, ψευδοδιδασκάλους, ψευδοπροφῆτες, ψευδόχριστους αἱρετικούς) οἱ ἅγιοι Πατέρες; Αὐτοί, λοιπόν, οἱ ἅγιοι Πατέρες, οἱ μιμητές τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ καί διάδοχοι τῶν Μαθητῶν του, οἱ θεῖοι ποιμένες, πού θυσίασαν τή ζωή τους γιά τά λογικά τους πρόβατα, πού συγκρότησαν τίς σεπτές καί ἅγιες Ἑννέα Οἰκουμενικές Συνόδους,ὅλους αὐτούς τούς αἱρετικούς, πού ἀναφέραμε, τούς ἐκσφενδόνισαν μέ τή σφενδόνη τοῦἉγίου Πνεύματος μακρυά ἀπό τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ. Τούς ἐδίωξαν μακρυά καί τούς παρέδωσαν, ὡς ἀμετανοήτους, στό αἰώνιο ἀνάθεμα[24].

Μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Μονοφυσιτισμοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει κανενὸς εἴδους συμβιβασμός. Οὔτε ἑνότητα, οὔτε πολὺ περισσότερο ἕνωση. Ἐμεῖς λατρεύουμε τὸν αὐθεντικό  Θεάνθρωπο Χριστό, ἐνῶ ἐσεῖς λατρεύετε ἕναν νοθευμένο καί ἀλλοιωμένο,ἀνύπαρκτο καί ἀνυπόστατο Χριστό, ὁ ὁποῖος δέν σώζει τόν ἄνθρωπο. Ἐμεῖς, οἱπραγματικοὶ καὶ συνεπεῖς Ὀρθόδοξοι σὲ καμμία περίπτωση καὶ μὲ κανένα ἀντάλλαγμα δὲν κάνουμε μικτοὺς γάμους, δὲν συμπεθεριάζουμε μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀπίστους. Τὸ τέρμα καὶ ὁ σκοπός, ποὺ ἐπιδιώκουμε ἐμεῖς, εἶναι ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ αἰώνια μακαριότητα, ἐνῶ για’ Σᾶς εἶναι ἡ γῆ καὶ ἡ εὐδαιμονία πάνω σ᾽ αὐτήν.

Προκειμένου νὰ πετύχει τὸ συνοικέσιο, σ᾽ ἕνα μικτὸ γάμο, εἶναι ἀνάγκη κάποιος νὰἀρνηθεῖ τὸ πιστεύω καὶ τὶς ἀρχές του, νὰ ἀρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του. Καὶ αὐτὸς γιὰ κανένα λόγο δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἴμαστε ἐμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι.

Ἐμεῖς πειθαρχοῦμε στὴν θεόπνευστη παραγγελία τοῦ Ἀπ. Παύλου : «Μ γίνεσθετεροζυγοντες πίστοις… τίς κοινωνία φωτ πρς σκότος; Τίς δ συμφώνησις Χριστπρς Βελίαλ; τίς μερς πιστ μετ πίστου; τίς δ συγκατάθεσις να Θεο μετεδώλων;… ξέλθετε κ μέσου ατν κα φορίσθητε κα καθάρτου μ πτεσθε»[25].

Ἐάν, Ἐσεῖς, Ἐκλαμπρότατε, θέλετε ἕνωση, νά ἀναγνωρίσετε καί νά ὁμολογήσετε ὅλες τίς πλάνες, αἱρέσεις καί καινοτομίες, τίς ὁποῖες εἰσήγαγαν, ἀπ’ ἀρχῆς οἱ κατά καιρούςἀρχηγοί σας, ἀποσχισθέντες ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, νά μετανοήσετε, νά κλάψετε πικρῶς, νά ταπεινωθεῖτε, νά κατηχηθεῖτε καί νά βαπτισθεῖτε ὀρθόδοξα καί τότε θά εἶστεἀποδεκτός. Ἐάν δέν ἀποβάλλετε τήν ὑπερηφάνεια καί ἐάν δέν ταπεινωθεῖτε, μιμούμενος τόν Κύριο, ὄχι μόνο δέν θά πετύχετε, ἀλλά θά αὐξήσετε τήν διαίρεση καί θά προξενήσετε μεγάλα σκάνδαλα, ταραχές, συγχύσεις, μεγάλη βλάβη καί ζημιά στό ποίμνιο. Ἐάν μιμηθεῖτε τόν Κύριο καί ταπεινωθεῖτε, θά πετύχετε τήν ἕνωση, θά ὠφελήσετε τόν ἑαυτό Σας καί τό ποίμνιο καί θά δοξασθεῖ καί ἀπό’ Σας, ὅπως δοξάσθηκε καί ἀπό τούς ἉγίουςἈποστόλους τό Ὄνομα τοῦ Οὐρανίου Πατρός, ἐπειδή ὁ «Κύριος περηφάνοιςντιτάσσεται, ταπεινος δέ δίδωσι χάριν», καί «πς ψν αυτόν ταπεινωθήσεται, δέ ταπεινν αυτόν ψωθήσεται»[26].

Ἐπειδή, λοιπόν, Ἐκλαμπρότατε, ὁ θάνατος εἶναι ἄδηλος και ἐπειδή, σύμφωνα μέ τόν Ευαγγελικό λόγο, «οκ οδατε τήν ραν οδέ τήν στιγμήν το θανάτου», ἐξαιτίας αὐτοῦΣᾶς προτρέπουμε, Σᾶς συμβουλεύουμε καί Σᾶς παρακαλοῦμε, ὡς ἔσχατο μέλος τοῦΠαναγίου καί Παναχράντου Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί δή ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος, νά σπεύσετε νά ἐπανέλθετε στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, προτοῦ ἔλθει τό τέλος. Ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός Σᾶς δέχεται μέ ἀνοικτές ἀγκάλες! Χαρά θά γίνει καί στή γῆ ἀπό τούς ὀρθῶς φρονοῦντας ἀδελφούς, χαρά θά γίνει καί στούς Οὐρανούς ἀπό τούςἈγγέλους γιά τήν ἐπιστροφή Σας! Δράμετε καί προφθάστε νά εἰσέλθετε στόν θεῖο νυμφῶνα πρίν κλείσει ἡ θύρα, ἐπειδή, σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Κύριλλο, ὅσοι μιάνθηκαν μέ αἵρεση, θά στερηθοῦν τοῦ ἐνδύματος τῆς ἀφθαρσίας.

Εὐχόμαστε ἡ ἄκτιστος Θεία Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά φωτίσει τόν νοῦ Σας, νά Σᾶς ἐνισχύσει καί νά Σᾶς ἐνδυναμώσει, γιά νά ἀποτινάξετε καί νά ἀποσκορακίσετε τόν ὕπνο τῆς πλάνης, τῆς αἱρέσεως καί τῆς ραθυμίας καί νά προσέλθετε στίς ἀγκάλες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Μετά τιμῆς

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

 

 

[1] Α΄ Τιμ. 2, 4.

[2] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2003, σσ. 533-535.

[3] Ο Κόπτης Πατριάρχης στην Ιερά Σύνοδο, 9-12-2016, http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/11909-o-koptis-patriarxis-stin-iera-sunodo

[4] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδλιον, σσ. 180-185.

[5] Εἶναι οἱ Ἀντιχαλκηδόνοι ὀρθόδοξοι; Κείμενα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ἄλλων ἁγιορειτῶν Πατέρων περί τοῦ διαλόγου Ὀρθοδόξων καί Ἀντιχαλκηδονίων (Μονοφυσιτῶν), ἔκδ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος 1995, σ. 9, βλ. καί ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Ἡ «Ὀρθοδοξία» τῶν Ἀντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτῶν, Θεσ/κη 1994.

[6] ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΤΖΕΛΟΣ, Ἰστορία τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας καί πνευματικτητας, ἔκδ. Ὑπηρεσία Δημοσιευμάτων ΑΠΘ, Θεσ/κη 2000-2001, σσ. 74-75.

[7] Ὅ.π., σσ. 84-85.

[8] Διόσκορος και Σεβήρος˙ οἱ Ἀντιχαλκηδόνιοι αἱρεσιάρχαι. Κριτική δύο διδακτορικῶν διατριβῶν, ἔκδ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος 2003, σ. 94.

[9] Ὅ.π., σ. 216.

[10] Εἶναι οἱ Ἀντιχαλκηδόνοι ὀρθόδοξοι;…, σ. 10.

[11] ΣΕΝΟΥΝΤΑ Γ΄, Πατριάρχης Κοπτοορθόδοξης Ἐκκλησίας Ἀλεξάνδρειας τῆς Αἰγύπτου, Ἡ φύσις τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, ἐκδ. Ἁρμός 1996.

[12] www.alkerazamagazine.com

[13] Ὁ Πατριάρχης τῶν Κοπτῶν τῆς Αἰγύπτου στόν Μ.Κ.Ο. »Ἀποστολή», 8-12-2016, http://www.romfea.gr/diafora/11895-o-patriarxis-ton-kopton-tis-aiguptou-stin-mko-apostoli

[14] Ὁ Κόπτης Πατριάρχης στήν Ἱερά Σύνοδο, 9-12-2016, http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/11909-o-koptis-patriarxis-stin-iera-sunodo

[15] 26-11-2013 Ἡ συμφωνία τῆς ντροπῆς στό Σαμπεζύ τῆς Ἐλβετίας Οἰκουμενιστῶν Ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν,http://entoytwnika1.blogspot.gr/2013/11/blog-post_5337.html

[16] Ἅγιον Ὄρος˙ Διαχρονική μαρτυρία στούς ἀγῶνες ὑπέρ τῆς Πίστεως, ἔκδ. Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ἅγιον Ὄρος 2014, σσ. 96-103.

[17] Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware : Ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος πού ἔδωσε τά Ἄχραντα Μυστήρια εἰς τούς αἱρετικωτάτους Κόπτας!!! 30-5-2015 http://katanixis.blogspot.gr/2015/05/ware.html

[18] http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/753403/epithesi-aigyptos-se-triimero-penthos-i-xora-meta-to-aimatiro-xtypima-se-xristianiko-nao, http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/753411/aigyptos-martyria-sok-pantoy-ypirxan-ptomata-sklhres-eikones

[19]ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Ἀπρίλιος 2009, http://www.impantokratoros.gr/B742476A.el.aspx

[20] ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Νέα Ὁμολογία Πίστεως κατά τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, 23-5-2015, http://www.impantokratoros.gr/46A08503.el.aspx, http://www.impantokratoros.gr/dat/storage/dat/C5E5C0FD/nea_omologia_pisteos.pdf

[21] Β΄ Θεσ. 2, 15.

[22] Γαλ. 1, 8.

[23] Συνοδικό τῆς Ζ’ Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνό­δου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιο, Κυριακή Ὀρθοδοξίας.

[24] ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ, Διδαχές πατρικές καί θαυμαστά γεγονότα τοῦ γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου, ἐκδ. Ὀρθόδοξη Κυψέλη,  σσ. 103-111, http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=984.

[25] Β´ Κορ. 6, 14-17, Ὀρθόδοξος Τύπος, 19-10-2012, http://aktines.blogspot.gr/2012/10/blog-post_282.html.

[26] Λκ. 18, 14, http://www.impantokratoros.gr/C140A962.el.aspx

Tags
Back to top button