“Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω”!
“O παραλυτικός απευθύνεται στον Χριστό και φέρνει στην επιφάνεια το παράπονό του.
Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Μια προσευχή για εκείνους που χάσαμε τον καιρό της πανδημίας»
Ένα παράπονο που έχουν πολύ συνάνθρωποί μας, ιδιαίτερα σήμερα στο κρεββάτι του πόνου. Εκεί όπου οι συνθήκες της αρρώστιας τους έχουν απομονώσει απ’τους οικείους, από αγαπημένα πρόσωπα, από τον συνάνθρωπο. Βρίσκονται μόνοι τους και δίνουν τη μάχη για να κρατηθούν στη ζωή, μόνο με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, που κι αυτοί τους αντικρίζουν με μάσκες και με καλυμμένα σώματα. Είναι μια τραγική εμπειρία. Και θέλουμε να είμαστε κοντά τους, με τις προσευχές μας. Και μόνο ο Χριστός, ξέρουμε, ότι μπορεί να σταθεί Παρηγορητής τους, Θεραπευτής τους, Αυτός που μπορεί να θεραπεύσει ψυχές και σώματα κι έχουμε κι εμείς ανάγκη για τη δική Του Αναστάσιμη παρουσία στη ζωή μας”.
