Το Σάββατο 5 Ιουνίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο  στον Παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ιερομάρτυρος Αρσενίου Επισκόπου Βεροίας αλλά και της συμπληρώσεως 5 ετών από τα Εγκαίνια του ιστορικού Ιερού Ναού. 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τά πρόβατα τά ἐμά τῆς φωνῆς μου ἀκούει … κἀγώ ζωήν αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς». Μέ αὐτούς τούς λόγους ἀπαντᾶ ὁ Χριστός στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα στούς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι, ἄν καί ἀκοῦν τούς λόγους του, δέν τόν πιστεύουν καί δέν θέ­λουν νά τόν πιστεύσουν, ἀλλά προσπαθοῦν νά βροῦν ἀφορμές γιά νά τόν κρίνουν καί νά τόν καταδι­κάσουν. 

Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός τούς δια­κρίνει ἀπό τούς μαθητές του, οἱ ὁποῖοι τόν ἀκοῦν καί τόν ἀκο­λου­θοῦν, γιατί τόν πιστεύουν καί θέ­λουν νά εἶναι μαζί του. Αὐτοί εἶναι, ὅπως λέγει, τά πρόβατά του. Ἀνή­κουν σέ αὐτόν ὄχι ἐξουσιαστικά ἀλλά ἀπό ἀγάπη, καί γι᾽ αὐτό ἀκοῦν καί ἀκολουθοῦν ὅσα τούς λέγει, καί Ἐκεῖνος τά γνωρίζει καί μεριμνᾶ γι᾽ αὐτά καί τούς χαρίζει τήν αἰώνιο ζωή.

Ἀνάμεσα σ᾽ αὐτά τά πρόβατα, στά ὁποῖα ἀναφέρεται ὁ Χριστός στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, συγκαταριθμεῖται καί ὁ ἑορταζό­με­νος καί τιμώμενος ἰδιαιτέρως ἀπό τήν τοπική μας Ἐκκλησία, ἅγιος ἱερο­μάρτυς Ἀρσένιος, μητροπολί­της Βεροίας. Ἀξιώθηκε, βεβαίως, νά γίνει καί ὁ ἴδιος ποιμήν τῶν προβάτων τοῦ Κυρίου, νά γίνει ἐπί­σκοπος καί νά ἀκολουθήσει τά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, ἀνῆκε ὅμως καί στήν ἐκλεκτή ποίμνη τοῦ Κυρίου, γιατί ὄχι μόνο ἀκολούθησε σέ ὅλη του τή ζωή μέ πιστότητα τόν Χρι­στό, ἐφαρμόζοντας τίς ἐντολές του καί μεριμνώντας γιά τά πρόβατα τά ὁποῖα τοῦ ἐμπιστεύθηκε νά ποι­μάνει, ἀλλά ἔμεινε καί πιστός μέ­χρι τέλους στόν Χριστό. Ἔμεινε πι­στός θυσιάζοντας τόν ἑαυτό του καί προσφέροντας καί τή ζωή του γιά νά μήν χωρισθεῖ ἀπό Ἐκεῖνον, τόν ὁποῖο ἀγάπησε καί ἀκολού­θησε. Διότι, ὅπως γνωρίζουμε, ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ὑπῆρξε μητροπο­λί­της Βεροίας σέ μία δύσκολη ἐποχή, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία οἱ Τοῦρκοι ἐπεκτεινόταν στήν περιο­χή μας καί καταλάμβαναν τίς πό­λεις καί τά χωριά συλλαμβάνοντας τούς χριστιανούς καί κατασφά­ζο­ντάς τους, ὅταν δέν ἤθελαν νά ἀρ­νηθοῦν τήν πίστη τους στόν Χρι­στό. 

Αὐτό συνέβη καί μέ τόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Ἀρσένιο, τόν ὁποῖο συνέλαβαν οἱ Τοῦρκοι μαζί μέ ἄλ­λους Βεροιεῖς καί τόν ὁδήγησαν ἀρχικά στή φυλακή, ὅπου τόν ὑπέ­βα­λαν σέ φρικτά βασανιστήρια. Ὅμως ἐκεῖνος ὄχι μόνο τά ὑπέμενε καρτερικά, ἀλλά καί ἐνίσχυε τούς συγκρατουμένους του, ὥστε νά μήν δειλιάσουν καί ἀρνηθοῦν τήν πίστη. Καί ὅταν οἱ Τοῦρκοι εἶδαν ὅτι δέν πρόκειται νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, τότε τόν ὁδήγησαν στό μαρ­τύριο. Σύμφωνα μάλιστα μέ μία παράδοση τόν κρέμασαν στόν πλάτανο πού βρίσκεται ἔξω ἀπό τόν ναό μας καί ἄφησαν στή συνέ­χεια ἄταφο τό σῶμα του γιά νά γί­νει βορά τῶν πτηνῶν καί τῶν ζώ­ων. Κατά θαυμαστό ὅμως τρόπο παρέμεινε ἀνέπαφο, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ ψαλμωδοῦ Δαβίδ ὅτι «φυλάσσει Κύριος πάντα τά ὀστᾶ αὐτῶν», τῶν δικαίων δηλαδή, «ἕν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται», μέχρι τή στιγμή πού εὐλαβεῖς Βεροιεῖς πῆραν τό ἱερό λείψανό του καί τό ἐνεταφίασαν μέ τίς ἁρμόζουσες τιμές.

Ἔτσι ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ἀνεδείχθη μιμητής καί μάρτυρας τοῦ Κυρίου, γι᾽ αὐτό καί ἀπολαμβάνει τήν αἰώ­νιο ζωή, τήν ὁποία ὑποσχέθηκε ὁ Χριστός σέ ὅσους τόν ἀκολουθοῦν, ὅπως ἀκούσαμε καί σήμερα νά μᾶς λέγει: «Τά πρόβατα τά ἐμά τῆς φωνῆς μου ἀκούει … κἀγώ ζωήν αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς». 

Γι᾽ αὐτό καί σήμερα, πού ἡ Ἐκκλη­σία μας ἑορτάζει τήν ἱερά μνήμη του, τόν τιμοῦμε ἐδῶ στήν παλαιά Μητρόπολη, ὅπου καί ἐκεῖνος ἱερουρ­γοῦσε προσφέροντας τήν ἀναίμακτο θυσία, ἀλλά τελικά καί τή θυσία τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ του γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ σημερινή ἑορτή συμπίπτει ὅμως καί μέ μία ἄλλη ἑορτή καί ἐπέτειο γιά τήν τοπική μας Ἐκκλη­σία καί γιά τήν πόλη μας, καθώς σήμερα συμπληρώνονται πέντε χρό­νια ἀπό τήν ἡμέρα τῶν ἐγκαι­νίων τοῦ περιλάμπρου αὐτοῦ ναοῦ, τοῦ παλαιοῦ μητροπολι­τι­κοῦ ναοῦ τῶν ἁγίων πρωτοκορυ­φαίων ἀποστόλων Παύλου καί Πέτρου. 

Μητρόπολη Βεροίας: Συνέδριο της Ιεράς Συνόδου με θέμα: «Οι εθνικοί αγώνες των Μακεδόνων»

Στίς 5 Ἰουνίου τοῦ 2016 τελέσαμε πανηγυρικά τά ἐγκαίνια μετά ἀπό πολλούς ἀγῶνες καί πολλές προ­σπάθειες καί τῆς Ἐφορείας Ἀρχαι­ο­­τήτων τῆς Βεροίας καί τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ὥστε νά ἀπο­κα­τασταθεῖ μετά ἀπό πολλούς αἰῶ­νες αὐτός ὁ ναός καί νά ἀποδοθεῖ λαμπρός στή θεία λατρεία. 

Καί εἴμεθα εὐγνώμονες στόν Θεό, στούς ἁγίους ἀποστόλους καί στόν ἅγιο Ἀρσένιο, γιατί τό ἔργο αὐτό μετά ἀπό χρόνια πολύμοχθων ἐργα­σιῶν τῶν ἀρχαιολόγων καί τῶν ἄλλων εἰδικῶν ἀποτελεῖ πλέον κόσμημα καί καύχημα γιά τήν πόλη μας καί τήν Ἐκκλησία μας καί ἔχει τή θέση πού τοῦ ἀξίζει μεταξύ τῶν μνημείων τῆς περιο­χῆς μας καί ὄχι μόνο.

Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τήν ἐπέτειο αὐτή ἀλλά καί τή μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου, ἄς μιμηθοῦμε τό παράδειγμά του, ἄς ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τῆς φωνῆς τοῦ Χριστοῦ καί ἄς τόν ἀκολουθοῦμε γιά νά δώσει καί σέ μᾶς τήν αἰώνιο ζωή, ἡ ὁποία εἶναι τό μεγαλύτερο ἀγαθό πού μπορεῖ νά ἐπιθυμήσει ὁ ἄν­θρω­πος, διότι εἶναι αἰώνιο καί πε­ριλαμβάνει τήν ἀπόλαυση ὅλων τῶν ἀγαθῶν, τά ὁποῖα προετοί­μασε ὁ Θεός γιά ἐκείνους πού θά τήν κληρονομήσουν.