Μπορεί οι Έλληνες οδηγοί να μην σέβονται δεόντως τους φωτεινούς σηματοδότες, αλλά ανεξαρτήτως, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της κυκλοφορίας και της ασφάλειας οδηγών και πεζών. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ πώς πήραν τη σημερινή τους μορφή;

Εύλογη ερώτηση, άλλωστε, θα μπορούσαν να φέρουν οποιονδήποτε συνδυασμό χρωμάτων, ας πούμε, μωβ, κίτρινο και μπλε, και πάλι θα επιτελούσαν τον σκοπό τους. Αλλά τα χρώματα των φαναριών, το κόκκινο, το κίτρινο και το πράσινο, διαδόθηκαν λόγω της σήμανσης των σιδηροδρόμων, όπως γράφει το Thrillist.

Αυτοί είναι οι πιο εντυπωσιακοί αυτοκινητόδρομοι της Ελλάδας

Οι πρώτοι φωτεινοί σηματοδότες σχεδιάστηκαν για τρένα, όχι για αυτοκίνητα. Ήταν κόκκινα και πράσινα, ενώ παρήγαγαν λάμψη μέσω της ανάφλεξης αερίων, κάτι που τα καθιστούσε και επικίνδυνα σε περίπτωση διαρροής.

Ιστορία των φαναριών - Από τις γραμμές στους δρόμους

Το κόκκινο φως συμβολίζει τον κίνδυνο σε πολλούς πολιτισμούς, κάτι που είναι λογικό, δεδομένου ότι έχει το μεγαλύτερο μήκος κύματος από οποιοδήποτε χρώμα στο ορατό φάσμα.

Αυτό το καθιστά ορατό και διακριτό από μεγαλύτερη απόσταση σε σχέση με τα υπόλοιπα χρώματα, και έτσι κατάλληλο για την έγκυρη σήμανση του κινδύνου. 

Το κόκκινο σήμαινε τη διακοπή πορείας πολύ πριν από τα πρώτα αυτοκίνητα όταν μηχανικοί βραχίονες χαμήλωναν έναν κόκκινο φανό, για να σημάνουν στον μηχανοδηγό αν οι γραμμές ήταν ασφαλείς.

Όσο για το πράσινο, η ιστορία του είναι πιο περίπλοκη. Λόγω της εξελικτικής προσαρμογής του ανθρώπινου ματιού, το πράσινο και το κίτρινο είναι τα δύο χρώματα πιο «συμβατά» με την ανθρώπινη όραση.

Επειδή το φυσικό περιβάλλον των προγόνων μας ήταν γεμάτο με αποχρώσεις του πράσινου και του κίτρινου, εξελιχθήκαμε για να τις διακρίνουμε με πολύ μεγαλύτερη ευκρίνεια σε σχέση με άλλα.

Τις πρώτες μέρες των σιδηροδρόμων, ήταν το πράσινο που σήμαινε προσοχή (όπως το κίτρινο πλέον), ενώ τη διέλευση σήμαινε ένα λευκό φως. Ωστόσο, καθώς τα λευκά φώτα έμοιαζαν πολύ με τα αστέρια τη νύχτα, τα οποία οι μηχανοδηγοί παρερμήνευαν κάποιες φορές ως σήμα να συνεχίσουν, αντικαταστάθηκαν από τα πράσινα.

Το πορτοκαλί προστέθηκε στη σήμανση του ΚΟΚ μαζί με την τοποθέτηση του πρώτου ηλεκτρικού σηματοδότη στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, το 1915, και η επιλογή του συνδεόταν με την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Περισσότερα και ταχύτερα αυτοκίνητα, πιο πλατείς δρόμοι, άρα περισσότερα υποψήφια «θύματα» τροχαίων. Είχε καταστεί από νωρίς αναγκαία μία σήμανση που θα μπορούσε να προετοιμάσει τα αντανακλαστικά των οδηγών πριν χρειαστεί να διακόψουν την πορεία τους.

Και γιατί το πορτοκαλί;. Επειδή είναι το πιο ευδιάκριτο χρώμα μετά το κόκκινο, ενώ πάνω στο ορατό φάσμα, το πράσινο ακολουθεί φυσικά το πορτοκαλί και μετά το κόκκινο.