Στο news-on.net παρεχουμε Ειδήσεις και σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
Πολιτισμός

Ο χαμένος κινηματογραφικός θησαυρός που δεν θα ολοκληρώσει ποτέ το σκοπό του

Μια ταινία γυρίζεται πάντα για κάποιον λόγο. Συνήθως για να περιγράψει μια κατάσταση, σε μια συγκεκριμένη εποχή, μέσα από τα μάτια ενός ή περισσότερων ανθρώπων. Αλλά και μετά από αυτή την εποχή, είναι χρήσιμη, για τους ίδιους λόγους. 

Αν χαθεί, πάει να πει πως μια καλλιτεχνική δημιουργία με όραμα, κόπο και αγάπη, δεν θα ολοκληρώσει τον σκοπό της.

Οι ταινίες μπορεί να έχουν χαθεί για αρκετούς λόγους. Πριν το 1950, τα περισσότερα φιλμ ήταν φτιαγμένα από νιτροκυτταρίνη, κάτι που τα έκανε αυτομάτως πολύ εύφλεκτα. Υπήρξαν αρκετές πυρκαγιές στο παρελθόν. Όπως εκείνη στην Universal Pictures το 1924, στο Fox το 1937 και στο MGM το 1965.

Πολλά ασπρόμαυρα φιλμ θεωρήθηκαν άχρηστα και αποτεφρώνονταν για να κερδηθεί η αξία του ασημιού στα εμουλσιόν τους. Κάποιες φορές, τα στούντιο πολλές φορές ξαναγύριζαν τις ταινίες και κατέστρεφαν τις παλιές. Επίσης, οι βωβές ταινίες δεν είχαν εμπορική αξία, όπως έκριναν τα στούντιο τότε, και πετάγονταν στα σκουπίδια για να γλιτώσουν χώρο.

Το Film Foundation του Martin Scorsese αναφέρει πως οι μισές αμερικανικές ταινίες πριν από το 1950 και πάνω από το 90% των ταινιών που γυρίστηκαν πριν το 1929, έχουν χαθεί για πάντα. Πρόκειται για έναν κινηματογραφικό θησαυρό που δεν θα βρούμε ποτέ.

Στο ίδιο μήκος κύματος και το Deutsche Kinemathek, που λέει ότι το 80 με 90% των βωβών ταινιών έχουν χαθεί. Μια μελέτη της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου αναφέρει πως το 75% των βωβών έχει χαθεί, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι δεν μπορεί να υπάρξει ακριβές ποσοστό αφού δεν είναι δυνατό να μετρηθούν πόσες ταινίες έχουν χαθεί.

Ανάμεσα τους είναι και κάποιες ταινίες από σημαντικούς σκηνοθέτες και μοναδικής καλλιτεχνικής σημασίας. Το «Mountain Eagle» ήταν η δεύτερη ταινία του Alfred Hitchcock 1926, η οποία έχει χαρακτηριστεί από το British Film Institute η πιο περιζήτητη χαμένη ταινία. Αλλά και το «London After Midnight» είναι μια βωβή ταινία μυστηρίου με βαμπίρ, που θεωρείται από τους συλλέκτες ως το «ιερό δισκοπότηρο» των χαμένων ταινιών. Και δεν ήταν φυσικά οι μόνες. Ίσως, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό, μπορεί να βρεθεί πλέον, αν και σίγουρα πρόκειται για έναν ανεκτίμητο χαμένο θησαυρό που πολλοί θα ήθελαν να δουν.

Tags
Back to top button