Ακόμα και αν κάποιος έχει καταφέρει να έρθει αντιμέτωπος με τον καρκίνο, να αναμετρηθεί μαζί του και να τον καταπολεμήσει, εντούτοις ο ασθενής ενδέχεται να δώσει μια ακόμη εξίσου μάχη σε ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο…
Είναι σαφές ότι και μόνο η ίδια η διάγνωση του καρκίνου μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα θλίψης, βαρυθυμίας και αισθημάτων απελπίσιας, ματαιότητας, απελπισίας & οδύνης. Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που έχει συνδεθεί με το απευκταίο του θανάτου, το ανίατο, για αυτό και προκαλεί συναισθήματα άγχους, αγωνίας και απελπισίας.
Ωστόσο, ακόμα και αν κάποιος έχει καταφέρει να ξεπεράσει την ασθένεια, μπορεί να εξακολουθεί να δυσκολεύεται πολύ σε ψυχικό επίπεδο. Το άτομο βιώνει έντονα συναισθήματα αναμονής για τον επικείμενο θάνατο, ενώ ταυτόχρονα νιώθει και φόβο για την έκβαση & πορεία της ασθένειας. Η έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που έχουν υποστεί την αρνητική & επώδυνη εμπειρία της μάχης με τον καρκίνο εμφανίζουν σημαντικές πιθανότητες να βιώσουν κατάθλιψη καθώς και διάφορες ψυχοσυναισθηματικές διακυμάνσεις… φόβος, πένθος, θρήνος, απώλειες που αφορούν όνειρα, σχέδιά, προσδοκίες επηρεάζουν την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής του πάσχοντα.
Η διαδικασία της θεραπείας από μόνη της μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική διαδιακασία για τον ασθενή. Η χημειοθεραπεία προξενέι συμπτώματα όπως είναι η αλλαγή στη διάθεση, έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες, την ευερεθιστότητα, εκρηκτική συμπεριφορά, εξάντληση, διαταραχές στον ύπνο την διατροφή, δυσκολία στην συγκέντρωση, αίσθημα ανικανοποίητου…
Οι επιπτώσεις της θεραπείας (χημειοθεραπείας) καταβάλλουν, αποδυναμώνουν και διαλύουν τα άτομο και το κάνουν να αισθάνεται ότι έχει χάσει τον έλεγχο, το νόημα της ζωής του, την αυτοκυριαρχία του, τον αυτοσεβασμό του και την αξιοπρέπειά του. Αλλά και μετά την θεραπεία, το βίωμα του καρκίνου επηρεάζει σημαντικά την ψυχική ισορροπία του ατόμου. Όπως ακριβώς η θεραπεία του καρκίνου μπορεί να επηρεάσει την σωματική υγεία, έτσι μπορεί να επηρεάσει και τον τρόπο που σκεφτόμαστε και νιώθουμε.
Το κάθε άτομο που έχει Η εμπειρία του κάθε ατόμου με τον καρκίνο είναι διαφορετική. Κάποιοι αισθάνονται ότι πρέπει να είναι δυνατοί και να προστατεύσουν την οικογένεια και τους φίλους τους. Άλλοι αναζητούν βοήθεια από αγαπημένα πρόσωπα και επιζώντες τους καρκίνου, άλλοι αναζητούν βοήθεια από ειδικούς ψυχικής υγείας. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα κοινά συναισθήματα.
Ο καρκίνος συνεπάγεται μια σειρά από απώλειες, απώλεια του εαυτού και της ζωής όπως κανείς τη γνώριζε ως τώρα. Γι αυτό και μετά τη θεραπεία, το άτομο μπορεί να αισθάνεται θυμό, ένταση, θλίψη… έλλειψη χαράς. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτά τα συναισθήματα μειώνονται με τον καιρό. Για κάποιους ανθρώπους ωστόσο, αυτά τα συναισθήματα μπορεί να ενταθούν.
Τα επώδυνα συναισθήματα δεν βελτιώνονται και εμποδίζουν το άτομο να είναι λειτουργικό στην καθημερινότητά του. Όλη αυτή η διαδικασία του πένθους μετά από μια τόσο σοβαρή ασθένεια ενέχει φυσιολογικα συναισθήματα θλίψης. Από εκεί και έπειτα υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα ανάπτυξης κατάθλιψης σε ένα ασθενή με καρκίνο.
Το σημαντικό είναι να αποδεχθεί κανείς ότι το βίωμα του καρκίνου θα δοκιμάσει τα όρια μας, τις αντοχές μας και θα εξαντλήσει τα ψυχικά αποθέματα. Αποδεχόμενοι τη δυσκολία μπορούμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω και να επιτρέψουμε στον ψυχικό άλγος που μας προξένησε η ασθένεια να κάνει τον κύκλο του. Ταυτόχρονα, έτσι μπορεί κανείς να αντιληφθεί τις διακυμάνσεις δυσάρεστων συναισθημάτων, να μάθει να προσαρμόζεται στις δοκιμασίες της ζωής και να μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματά του και να ωριμάζει μέσα απο τη βίωση τους…
Σε κάθε περίπτωση, η αποδοχή, η επικοινωνία αυτών των συναισθημάτων με το οικογενειακό, κοινωνικό και ευρύτερο περιβάλλον αλλά και η αναζήτηση βοήθειας από ειδικό, αλλά και από υποστηρικτικές ομάδες. Η ανάκτηση της ψυχικής ισορροπίας μετά το βίωμα του καρκίνου απαιτεί εκτός από την νοσηλευτική/ ιατρική αντιμετώπιση και μια ψυχοκοινωνική – συναισθηματική παρέμβαση είναι το πέρασμα προς την ανάκτηση της ψυχικής ισορροπίας μετά το βίωμα του καρκίνου.
