Του Μάνου Χατζηγιάννη
Ρωτάμε και ξαναρωτάμε τι είναι ευτυχία… Ευτυχία σημαίνει να βλέπεις ένα πρόσωπο που υποφέρει να χαμογελά και να ξέρεις ότι είσαι ο λόγος πίσω από αυτό. Σε μια εποχή κατά την οποία, όσο περισσότερο αγαπάει κανείς τον εαυτό του, τόσο γίνεται μεγαλύτερος εχθρός του, όλοι όσοι γνωρίζουν την αξία της αλληλεγγύης, της συμπαράστασης, του εθελοντισμού, της προσφοράς στον πάσχοντα συνάνθρωπο μπορούν να λέγονται ευτυχισμένοι!
Στη χώρα μας όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κρίση ερέθισε τα αντανακλαστικά πολλών Ελλήνων, οι οποίοι μεμονωμένα δραστηριοποιήθηκαν βοηθώντας εθελοντικά τους δίπλα τους. Οργανωμένες όμως προσπάθειες δεν υπάρχουν παρά μετρημένες στα δάχτυλα. Το φαγοπότι με τις ΜΚΟ και τα κυβερνητικά ή κοινοτικά κονδύλια έχει κάνει πολύ επιφυλακτικό τον Έλληνα. Από τους ελάχιστους έμπρακτους και αποτελεσματικούς εναπομείναντες φορείς εθελοντισμού για παράδειγμα είναι οι διοργανωτές των συσσιτίων της Εκκλησίας ή οι περιθάλπτοντες τους πρόσφυγες.
Κι όμως υπάρχουν και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις! Με καταγωγή από το Αγρίνιο, αλλά με ψυχή Κρητικού, μιας και πέρασε πολλά χρόνια στην μεγαλόνησο, ο Γιώργος Γαλανόπουλος τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται σε ένα άλλο μεγάλο νησι. Την Μεγάλη Βρετανία.
Με την απόφασή του να ποδηλατίσει την Γηραιά Αλβιώνα από τον Νότο μέχρι τον Βορρά μέσα σε λίγες μέρες για να συγκεντρώσει χρήματα για τα παιδιά με καρκίνο μοιάζει σαν ένας σύγχρονος Προμηθέας, ο οποίος έκλεψε από τους θεούς της απάθειας και της σκληρότητας τη φωτιά και έδωσε τη φλόγα στους ανθρώπους που την είχαν ανάγκη.
Πετάλ 1600 χλμ από τη μια άκρη της Αγγλίας (Land’s End) στην άλλη (John O’Groats) μέσα σε 9 μέρες….
Ο σκοπός αυτού του εγχειρήματος είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για το ίδρυμα Maggies που βοηθά τους συνανθρώπους μας που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο.
Ο Γιώργος Γαλανόπουλος είναι ο κήρυκας της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού. Αυτός και η ομάδα των 20 ατόμων που συγκεντρώθηκε για αυτόν τον σπουδαίο σκοπό και θα ποδηλατίσει συνολικά 1600 χλμ πρέπει να αποτελέσουν έμπνευση για τον καθένα από εμάς.
Αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο αρκεί πρώτα να αλλάξουμε εμείς και μετά να απλώσουμε το χέρι… Όχι σαν άλλοι επαίτες μιας πρόσκαιρης ευημερίας, αλλά σαν ικέτες μιας μόνιμης ευτυχίας. Και αυτή η ευτυχία εδραιώνεται μονάχα με έναν τρόπο. Με την προσφορά!
Ακόμα κι ένα μικρό ποσό μπορεί να κάνει τη διαφορά για εκείνους που το χρειάζονται περισσότερο!