Του Στρατή Μαζίδη

Μια απορία που μου γεννήθηκε στα χρόνια των μνημονίων αλλά και διαβάζοντας διάφορα ιστορικά γεγονότα, ήταν γιατί ήθελαν τόσο πολύ κάποιοι την εξουσία στιγματιζόμενοι για πάντα από το βάρος των αποφάσεών τους.

Η πρώτη απάντηση είναι το πάθος για την καρέκλα και τα αξιώματα. Είναι όμως τόσο απλή και επιφανειακή η προσέγγιση;

Την στιγμή που όλοι εμείς ασχολούμαστε με το πως θα βγούμε ζωντανοί από το φορο-ναρκοπέδιο, φαίνεται ότι μεθοδεύεται η απώλεια της Κύπρου μέσω μιας συμφωνίας η οποία θα επιτρέψει στην Αγκυρα να πάρει σε λίγα χρόνια ολόκληρο το νησί. Είμαστε δηλαδή προ των πυλών μιας εθνικής καταστροφής αλλά δε συγκινούμαστε.

Στο σημερινό του άρθρο ο Μιχάλης Ιγνατίου αναρωτιέται: Και εγγυήσεις; Και εκ περιτροπής προεδρία; Και τουρκικά στρατεύματα; Πού να διανοηθεί ο γνωστός και αξιόλογος κ. Ιγνατίου να συμπληρώσει: Και έποικοι;

Ένα σχέδιο κομμένο στα μέτρα και τις επιδιώξεις της Αγκυρας. Εγγυήσεις για να μπορεί να παρεμβαίνει η Τουρκία όποτε κρίνει απαραίτητο, κατοχικός στρατός για να υλοποιεί τις παρεμβάσεις και εκ περιτροπής προεδρία ώστε το 20% να κάνει κουμάντο στο 80% αλλά και ουσιαστικά:

–  να μπει η Αγκυρα στην ΕΕ δίχως να έχει μπει αλλά πχ να βάζει βέτο και να εκβιάζει
– να λάβει αποφάσεις για την ΑΟΖ με Ελλάδα και Τουρκία

Όσο για τους έποικους; Αυτοί θα αυξάνονται, θα καπελώσουν τους αληθινούς Τουρκοκύπριους οι οποίοι έχουν διαφορετική προσέγγιση από τον Ερντογάν και θα καταστήσουν το νησί τούρκικο.

Με μια τέτοια συμφωνία, ίσως είναι καλύτερα ο Νίκος Αναστασιάδης να υψώσει από τώρα την τουρκική σημαία και να παραδώσει το νησί στον Ερντογάν. Τουλάχιστον θα γίνει μια κι έξω, όχι αθόρυβα, αργά, μεθοδικά και βασανιστικά.

Λύση ονομάζεται αυτό ή μήτρα γέννησης ζητημάτων;

Ας ελπίσουμε ότι οι φωνές της λογικής στην Κύπρο, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και ο κυπριακός λαός θα αποτρέψουν την συγγραφή αυτής της εκδοχής της ιστορίας.
freepen.gr