Αιφνιδιάζοντας άπαντες, με πρώτη την Κουμουνδούρου, η οποία πληροφορήθηκε τις εξελίξεις από τα κοινωνικά δίκτυα, το ιστορικό στέλεχος έκανε γνωστή την παραίτησή του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βάζοντας οριστικά τελεία σε μια σχέση που είχε επί μήνες «παγώσει».

Και αυτό γιατί, η αποστασιοποίηση του κ. Δραγασάκη υπήρξε εκκωφαντική για τους καλά γνωρίζοντες τους προηγούμενους μήνες, ενώ πριν την έλευση του νέου έτους είχε παραιτηθεί και από όλα τα καθοδηγητικά όργανα, παραμένοντας σώματι, αλλά όχι πνεύματι στους κόλπους του κόμματος.

Απέμεινε η σημερινή «ληξιαρχική πράξη» κατά παλιούς του συντρόφους, ενός διαζυγίου που είχε διαφανεί, ιδίως όταν ο Γιάννης Δραγασάκης έσπασε τη συνήθη σιωπή του για πρώτη φορά τον περασμένο Νοέμβριο, για να υπερασπιστεί το «μαξιλάρι ασφαλείας» των 37 δις ευρώ και μαζί όλη την κυβερνητική κληρονομιά της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης στη χώρα.

Σε ένα σπάνιο, για τα πολιτικά ήθη του, αυστηρό ύφος, ο κ. Δραγασάκης είχε επισημάνει στον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πως «Πρόεδρε, σήμερα είπες "Δεν έχει γίνει πιο μνημονιακή απόφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το μαξιλάρι του κ. Τσακαλώτου". Επίτρεψέ μου λοιπόν, κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις: Ο Αλέξης Τσίπρας επανειλημμένα έχει δηλώσει υπερήφανος για το μαξιλάρι, θεωρώντας το επίτευγμα του ΣΥΡΙΖΑΠΣ. Αυτή, μάλιστα, δεν ήταν απόφαση κάποιου υπουργού, αλλά συλλογική κυβερνητική επιλογή. Το μαξιλάρι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση, αλλά αναγκαίο μέτρο για να διευκολύνουμε την έξοδο της χώρας στις αγορές. Αυτή είναι η πραγματικότητα».

«Ειλημμένη απόφαση»

Το επόμενο διάστημα, ωστόσο, και ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει πλέον να αντιλαμβάνεται την νέα πραγματικότητα στο άλλοτε κόμμα του οποίου υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος, κι ενώ πάρα πολλοί σύντροφοί του προεξοφλούσαν ότι θα ακολουθούσε την «Ομπρέλα» και τους «6 συν 6», στην έξοδο. Ωστόσο, ο Γιάννης Δραγασάκης παρέμεινε στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αν και από μήνες είχε αποφασίσει, κατά ασφαλείς πληροφορίες, την αποχώρησή του, η οποία αν και «ειλημμένη απόφαση» κατά το περιβάλλον του, ήρθε σε έναν «ουδέτερο πολιτικά χρόνο», δηλαδή αρκετές εβδομάδες μετά τις Ευρωεκλογές, ώστε να μην προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα με την αποχώρησή του.

Λύση το νέο κόμμα

Σύμφωνα με το περιβάλλον του, πάντως, δεν υπάρχει η ελάχιστη πιθανότητα προσχώρησής του σε κάποιο άλλο πολιτικό φορέα ή κοινοβουλευτική ομάδα, αφού ο ίδιος δε φαίνεται να βλέπει εκεί την «κάποια λύση». Αντίθετα, για τους μυημένους στον πυκνό σε νοήματα πολιτικό του λόγο, η λύση στο αδιέξοδο του προοδευτικού χώρου μπορεί να προκύψει με όχημα ένα νέο κόμμα, όπως σχολίαζαν άνθρωποι που συμπορεύτηκαν επί χρόνια μαζί του, ερμηνεύοντας την σημερινή -σιβυλλική- αποστροφή του κ. Δραγασάκη.

«Η κοινωνική Αριστερά, το «αριστερό ημισφαίριο» της κοινωνίας, υπάρχει, & αναζητά μια κατά το δυνατόν ενιαία, ισχυρή & αποτελεσματική πολιτική εκπροσώπηση. Οι εξελίξεις, στον κόσμο, την Ευρώπη & την Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Η ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η συσπείρωση & ανασύνθεση της Αριστεράς έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να πετύχει αν γίνει υπόθεση της κοινωνίας, των νέων, του ανένταχτου κόσμου της Αριστεράς & της οικολογίας, μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες & κινήσεις, που πρέπει να υπάρξουν παντού, με κάθε πρόσφορη μορφή» παρατήρησε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, καταλήγοντας, όχι τυχαία: «Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους γνωστούς χώρους, για τους γνωστούς λόγους».

ΣΥΡΙΖΑ: «Η Αριστερά είναι τρόπος ζωής»

Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό, με αιχμές κατά του κ. Δραγασάκη απάντησε η Κουμουνδούρου, σχολιάζοντας πως Αριστερά σημαίνει «σύγκρουση με όσους λειτουργούν ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Όπως έγινε στην περίπτωση της Attica Bank που ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Πρόεδρος του έφεραν στην δημοσιότητα, αδιαφορώντας για όσους ενδεχομένως «ενοχληθούν» επειδή δεν διατηρήθηκε το «σιωπητήριο» μπροστά στην λεηλασία της δημόσιας περιουσίας», για να καταλήξουν πως «αυτή τη φορά ο κ. Δραγασάκης δεν έθεσε θέμα ηγεσίας όπως είχε προϊδεάσει πριν μήνες...».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ όπως κι ο Πρόεδρος του, Στέφανος Κασσελάκης παραμένουν σταθεροί στις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει η αριστερά, επί τους ουσίας κι όχι για τους… τύπους.
Αριστερά σημαίνει η σύγκρουση με τα συμφέρονται και η υπεράσπιση των πολλών και των αδυνάτων με όλες μας τις δυνάμεις. Όπως ακριβώς δηλαδή κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο με τις προτάσεις Νόμου που έχει καταθέσει, για ακρίβεια και φορολογικό, όσο και γι’ αυτές που ετοιμάζει για τη Στέγαση και την στήριξη των Μικρομεσαίων. Αριστερά σημαίνει σύγκρουση με τις πανίσχυρες εταιρείες ενέργειας. Σύγκρουση με όσους λειτουργούν ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Όπως έγινε στην περίπτωση της Attica Bank που ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Πρόεδρος του έφεραν στην δημοσιότητα, αδιαφορώντας για όσους ενδεχομένως «ενοχληθούν» επειδή δεν διατηρήθηκε το «σιωπητήριο» μπροστά στην λεηλασία της δημόσιας περιουσίας. Αριστερά σημαίνει να διατηρείς μια ξεκάθαρη κι αυστηρή στάση απέναντι στην αισχροκέρδεια των Τραπεζών, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των προθέσεων σου.

Η αριστερά είναι τρόπος ζωής. Και εκφράζεται πάντα με πράξεις κι όχι με κοινοτοπίες και μεγαλοστομίες άνευ περιεχομένου.

Υ.Γ. Αυτή τη φορά ο κ. Δραγασάκης δεν έθεσε θέμα ηγεσίας όπως είχε προϊδεάσει πριν μήνες...