Τα πράγματα είναι σοβαρά κυρίες και κύριοι. Οι μακάκοι μπουκάρουν από πόρτες και παράθυρα σε δημόσιες υπηρεσίες, σκίζουν έγγραφα, βουτάνε τηλέφωνα, παίζουνε με καλώδια, και, βεβαίως βεβαίως, επειδή ο ακτιβισμός προκαλεί και τη σχετική λιγούρα, τρώνε και το καταπέτασμα.
Ποια κίτρινα γιλέκα και αηδίες. Εδώ συμβαίνει η πραγματική επανάσταση. Πού είσαι Λένιν να δεις ποιος σκαρφαλώνει με μαεστρία στα ανάκτορα. Όχι οι μπολσεβίκοι αλλά οι μακάκοι. Το ινδικό κοινοβούλιο έβγαλε οδηγία να αποφεύγεται η οπτική επαφή με τους μακάκους (διότι μάλλον εκτός από φαταούλες ματιάζουν κιόλας κι άντε να βρεις μετά τη μάνα τηλεφωνικώς να σε ξεματιάσει). Επιπλέον, η συμβουλή είναι: Μην κάνετε το λάθος και τους ταΐσετε μία φορά, διότι μετά θα σας κάνουνε επί καθημερινή βάση επισκέψεις αβροφροσύνης. Αυτό βέβαια δεν το κάνουν μόνο οι μακάκοι αλλά και άλλοι ψηφοφόροι με υποτιθέμενα υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης.
Άσε που αμέσως έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και κίνημα αγανακτισμένων πολιτών, που, προκειμένου να γλιτώσουν τις επιθέσεις από τις μακακοσυμμορίες παίρνουν μαζί τους κανένα κούτσουρο καλού κακού. Ντροπή σας καλέ. Σιγά. Την τυρόπιτα θα σας φάνε, δεν είναι και ανθρωποφάγα τα δόλια τα πιθηκάκια.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, για να δούμε ότι ακόμα και στους πιθήκους έχουμε δώσει φώτα εμείς οι Έλληνες, είναι βέβαιο ότι οι μακάκοι αυτοί έχουν πρότυπο τον δικό μας τον Έλληνα πίθηκο που δάγκωσε θανατηφόρα τον (συμπαθέστατο καθώς λέγεται) βασιλιά Αλέξανδρο, εδώ και εκατό χρόνια περίπου. Είδατε, πάντοτε η Ελλάς δίνει το παράδειγμα, κι ας μας κατηγορούν όλοι ότι πιθηκίζουμε.
Μεταξύ μας, πολύ θα ήθελα να είχα ξαμολήσει μία ομάδα από μακάκους στην τελευταία εν Κοινοβουλίω συζήτηση όπου ακούστηκαν υπέροχα λόγια από τους πολιτικούς μας αρχηγούς, τέτοια που ούτε ένας μακάκος θα τολμούσε να ξεστομίσει. Δεν ξέρω αν στον Εθνικό Κήπο βρίσκονται τίποτις πιθηκάκια ακόμα. Αν ναι, υπάρχει ελπίδα για ένα ντου. Όχι τίποτα άλλο, επειδή σκίζουν έγγραφα, μπορεί επιτέλους κάποιος να σκίσει και τα μνημόνια. Dum spiro spero.
