Η επιστημονική κοινότητα έχει επικεντρώσει τις μελέτες της στην ανακάλυψη θεραπειών που θα καταπολεμούν τις ολοένα και αυξανόμενες -εξαιτίας διαφόρων παραγόντων- περιπτώσεις καρκίνων. Μετά την πρόσφατη ανακάλυψη από ομάδα Ελλήνων επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ, μίας μεθοδολογίας που αφορά την αντιμετώπιση μίας μορφής λευχαιμίας, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, στη Σκωτία, ανακάλυψαν μία νέα θεραπεία, η οποία αποδεικνύεται αποτελεσματικότερη από τη χημειοθεραπεία και με σαφώς λιγότερες επιπτώσεις και επιπλοκές.

Η νέα μέθοδος θανάτωσης καρκινικών κυττάρων, που ονομάζεται Caspase Independent Cell Death (CICD), είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη εκρίζωση των όγκων σε πειραματικά μοντέλα.

Οι περισσότερες αντικαρκινικές θεραπείες (χημειοθεραπεία, ακτινοβολία και ανοσοθεραπεία) δουλεύουν με τη θανάτωση καρκινικών κυττάρων μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται apoptosis (απόπτωση) και η οποία ενεργοποιεί τις πρωτεΐνες που ονομάζονται Caspace, οδηγώντας στον κυτταρικό θάνατο. Ωστόσο, στην απόπτωση, οι θεραπείες συχνά αποτυγχάνουν να σκοτώσουν όλα τα καρκινικά κύτταρα, οδηγώντας σε υποτροπή της νόσου και μπορεί επίσης να έχουν ανεπιθύμητες παρενέργειες που μπορεί ακόμη και να επιταχύνουν τη δράση και εξέλιξη του καρκίνου.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης ήθελαν να αναπτύξουν έναν τρόπο βελτίωσης της θεραπείας που προκαλεί τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων, μετριάζοντας συγχρόνως την ανεπιθύμητη τοξικότητα. «Η έρευνά μας διαπίστωσε ότι η ενεργοποίηση του Caspase-Independent Cell Death (CICD) και όχι η απόπτωση, συχνά οδήγησε σε πλήρη υποχώρηση του όγκου. Ειδικά υπό συνθήκες μερικής θεραπευτικής ανταπόκρισης, όπως δείχνουν τα πειράματά μας, διακρίνουμε ότι η ενεργοποίηση του CICD, ειδικά για όγκους, αντί της απόπτωσης, μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικότερος τρόπος για την αντιμετώπιση του καρκίνου», δήλωσε ο Dr Stephen Tait, επικεφαλής ερευνητής του UK Beatson Institute.

Σε αντίθεση με την απόπτωση, η οποία είναι μια σιωπηρή μορφή κυτταρικού θανάτου, όταν τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν μέσω CICD, προειδοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω της απελευθέρωσης φλεγμονωδών πρωτεϊνών. Το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί στη συνέχεια να επιτεθεί στα εναπομείναντα κύτταρα όγκου που αποφεύγουν τον αρχικό θάνατο που προκαλείται από τη θεραπεία. Σε αυτό ακριβώς οφείλεται η αποτελεσματικότερη καταπολέμηση του καρκίνου. Στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο διαχωρίζει πλέον τα καρκινικά κύτταρα και αφού επιτίθεται σε αυτά, τα εξουδετερώνει, ενώ είναι εξασθενημένα ή σαφώς λιγότερα, ώστε να προβάλουν σθεναρή αντίσταση.