Με ιερή συγκίνηση ο ιερός Κλήρος και ο λαός μας υποδέχθηκαν σήμερα στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου, πολυτιμότατα ιερά σεβάσματα της Εκκλησίας μας, τα οποία ήλθαν ως ουράνια ευλογία και παρηγορία σε καιρούς μεγάλης και πολλαπλής δοκιμασίας για την πατρίδα μας και τον κόσμο. Πρόκειται για τεμάχια του Τιμίου Ξύλου του Σταυρού του Κυρίου μας και ιερών Λειψάνων του Τιμίου Προδρόμου, του Αγίου Παρθενίου, Επισκόπου Λαμψάκου, Προστάτου των καρκινοπαθών αδελφών μας και του νεοφανούς Μάρτυρος Ραφαήλ Μυτιλήνης. Τα ιερά σεβάσματα εκόμισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών & Νιγρίτης κ. Θεολόγος και υποδέχθηκε επισήμως στα πρόπυλα του Ναού ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, επικεφαλής Κλήρου και λαού. Ακολούθησε η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, χοροστατούντος του κ. Θεολόγου, παρουσία της Αντιπεριφερειάρχου Μαγνησίας & Βορείων Σποράδων κ. Δωροθέας Κολυνδρίνη και πλήθους λαού, τηρουμένων των μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Μητροπολίτης Βεροίας: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται»

Μετά την απόδοση του Ακαθίστου Ύμνου, τον εκ Βόλου ορμώμενο Μακεδόνα Ιεράρχη προσφώνησε αδελφικώς ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ιγνάτιος, ο οποίος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την έλευση των ιερών σεβασμάτων και την παρουσία του Μητροπολίτου Σερρών ανάμεσα σε οικείους και αδελφούς, σε πρόσωπα αγαπημένα. Εξήρε το έργο του στην Μακεδονική Μητρόπολή του σε όλες τις πτυχές του, πνευματικό και κοινωνικό, καθώς και την διαφύλαξη των παραδόσεων, την ανάδειξη των ιερών Κειμηλίων, την φιλανθρωπία και την συμπαράσταση σε κάθε αναγκεμένο άνθρωπο. «Ταυτόχρονα», επεσήμανε ο Μητροπολίτης μας, «ο Σεβ. κ. Θεολόγος συμβάλλει καθοριστικά και πάντοτε εποικοδομητικά και στην λειτουργία των Συνοδικών πραγμάτων της Εκκλησίας της Ελλάδος, μάλιστα τούτην περίοδο, ως μέλος της Δ.Ι.Σ.».

Από την μεριά του ο κ. Θεολόγος χαρακτήρισε τα ιερά Λείψανα «κοινό πνευματικό θησαυρό όλης της Εκκλησίας, που γίνονται αφορμή μεγίστης παρακλήσεως του λαούς μας, ιδίως σ’ αυτές τις πικρές ημέρες, κατά τις οποίες άνεμοι από πολλές κατευθύνσεις απειλούν το σκάφος της προσωπικής, κοινωνικής, εθνικής και παγκόσμιας ύπαρξης. Γι’ αυτό τα ιερά Λείψανα, μεταξύ των οποίων προεξάρχει ο Σταυρός του Κυρίου μας, αποτελούν σημεία μεγίστης ευλογίας, συνάντησης με την Χάρη του Θεού, αφορμές πνευματικού αναβαπτισμού… ευωδιάζουν Παράδεισο και ανοίγουν προς τον ουρανό παράθυρο ελπίδος σε καιρούς απελπισίας και απογνώσεως».

Ο κ. Θεολόγος ευχαρίστησε τον Σεβ. Ποιμενάρχη μας για την τιμητική πρόσκλησή του, εξήρε το εκκλησιολογικό ύφος και ήθος του, αλλά και την συνεισφορά του στην λειτουργία του Συνοδικού μας Πολιτεύματος, «καθώς έχετε λόγο ενωτικό, τόσο χρήσιμο και αναγκαίο στις μέρες μας».

Μητροπολίτης Μάνης: Τα τρία "αλλά" του Θείου Ελέους

Ακολούθως, ο Σεβ. κ. Θεολόγος αναφέρθηκε στην ιστορία του Ακαθίστου Ύμνου, ο οποίος συνετέθη σε μία κρισιμότατη στιγμή για την ζωή του Βυζαντίου και του λαού της Κωνσταντινουπόλεως, όταν απειλούταν από τις ορδές των Αβάρων: «υπενθυμίζει τα θαύματα και τα μεγαλεία της Παρθένου Μαρίας για την ιστορία του ανθρωπίνου γένους συνολικώς, αλλά και για την ιστορία του Ελληνικού Έθνους ειδικώς, αλλά και το γεγονός ότι αυτό που στα μάτια των ανθρώπων φαντάζει αδύνατο, γίνεται δυνατό με την Χάρη του Θεού και τις πρεσβείες της Παναγίας μας. Η γιορτή Της αναζωογονεί μέσα μας την ελπίδα, γιατί πολλές οι δοκιμασίες, η πανδημία, τα εκφυλιστικά σημεία στην Ελληνική κοινωνία, η παγκόσμια ακαταστασία και οι πόλεμοι. Τώρα είναι η ώρα να προσπέσουμε, με ανοικτές καρδιές και με ζωντανές ελπίδες, ενώπιόν Της. Είναι Εκείνη που μας ενισχύει, μας δίδει κουράγιο, κρατά τις αποσταμένες ελπίδες μας ζωντανές και μας διδάσκει την αληθή πίστη στον Χριστό, που είναι ο ιατρός ψυχών και σωμάτων και όχι ο δικαστής των ανθρωπίνων σφαλμάτων. Αλίμονο σ΄ εκείνους που βαδίζουν σ’ αυτή την ζωή χωρίς πίστη στον Θεό και μακάριοι εκείνοι που έχουν την ματιά τους στον ουρανό και με την δύναμη της πίστεως πορεύονται στην γη… Κρατηθείτε, αδελφοί, πάνω στην πέτρα της πίστεως, υπό την σκέπη της Παναγίας μας. Σ’ Αυτήν να καταφεύγετε, να εμπιστεύεστε τις προσευχές και την ζωή σας».