Μια σπουδαία πρωτοβουλία από την Κίνηση πολιτών «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο, στο πλαίσιο του εορτασμού της εικοσαετίας από την ίδρυση της διοργανώνεται την Παρασκευή 18 Μαΐου στη Μυτιλήνη. Μια «συναυλία για την ειρήνη και τη φιλία» από τη χορωδία του ιδρύματος «Lozan Vakfi Mubadilleri - Ίδρυμα ανταλλαγέντων στη βάση της συμφωνίας της Λωζάννης» της Κωνσταντινούπολης στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης.
Τα μέλη της «Συνύπαρξης» όπως αποκαλείται η κίνηση αυτή πολιτών της Μυτιλήνης, επικεντρώνουν τη δράση και τις παρεμβάσεις τους σε δύο κυρίως κοινωνικούς τομείς που είναι:
Η καλλιέργεια, σε επίπεδο πολιτών, σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τους Τούρκους γείτονες
και η υποστήριξη προσφύγων και μεταναστών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στον πρώτο τομέα των ενδιαφερόντων της η «Συνύπαρξη» στα 20 αυτά χρόνια που μεσολάβησαν από την ίδρυσή της έχει να επιδείξει ένα πλούσιο, αποκλειστικά εθελοντικό, έργο, που συνέτεινε ουσιαστικά στο να ανοίξουν δίαυλοι επικοινωνίας των πολιτών στις δύο ακτές του Αιγαίου, να αμβλυνθούν αντιθέσεις και να υπάρξουν οι ευκαιρίες για αντιμετώπιση φαινομένων μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας.
Τα μέλη της «Συνύπαρξης» πανθομολογούμενα υπήρξαν πρωτοπόροι στην εδραίωση της αμοιβαιότητας των σχέσεων και των επισκέψεων ανάμεσα στα ελληνικά και τουρκικά λιμάνια του Αιγαίου και πραγματικά σήμερα οι εξελίξεις στην ανάπτυξη τουριστικού ρεύματος από την Τουρκία προς τα νησιά μας τους δικαιώνουν.
Στην εκδήλωση θα παραβρίσκονται και μέλη της αντίστοιχης Τουρκικής «Συνύπαρξης» («EGE BARIS ILETISIM DERNEGI») που εδρεύει στην Σμύρνη.
Οι Τούρκοι συμμετέχοντες
Τα μέλη του ιδρύματος «Lozan Vakfi Mubadilleri» είναι απόγονοι όσων Τούρκων μουσουλμάνων ανταλλάγησαν υποχρεωτικά στη βάση των προβλεπομένων από τη Συμφωνία της Λωζάννης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Όλο τους έχουν βιώσει μέσα στα σπίτια τους ένα ιδιαίτερο πολιτισμό, ήθη και έθιμα που έφεραν οι πρόγονοι τους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Κρήτη, Μακεδονία, Ήπειρο νησιά κ.α.) έχουν δημιουργήσει το δικό τους ίδρυμα που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη και απολαμβάνει γενικότερης αναγνώρισης και υπόληψης, λόγω του πολιτιστικού και κοινωνικού έργου που επιτελεί.
Διατηρεί, στην Τσατάλτζα, προάστιο της Πόλης, «Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης», έχει επιμεληθεί και εκδώσει πολλά βιβλία και λευκώματα σχετικά με τις ιδιαίτερες πατρίδες στην Ελλάδα, αλλά και για τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης.
Διατηρεί επίσης πολυμελή χορωδία με μουσικό και χορευτικό τμήμα, που συνεχώς ανανεώνεται και εμπλουτίζεται στη μελέτη- παρουσίαση της μουσικής παράδοσης των ιδιαιτέρων πατρίδων των προγόνων τους. Στη Λέσβο το «Lozan Vakfi Mubadilleri» έχει πραγματοποιήσει κι άλλες εκδηλώσεις: Τη συναυλία της Χορωδίας στο προαύλιο του οθωμανικού λουτρού στη Μυτιλήνη. Τη διοργάνωση της έκθεσης «Πόλη νοσταλγία μου», αφιερωμένη στον Ελληνισμό της Πόλης. Τη συναυλία στο συνεδριακό κέντρο του Μόλυβου. Και τέλος την έκθεση ζωγραφικής στο επιμελητήριο Μυτιλήνης.
Την ομάδα του ιδρύματος «Lozan Vakfi Mubadilleri» θα συναποτελούν 80 άτομα, μέλη της χορωδίας, μουσικοί, μέλη της διοίκησης του Ιδρύματος, καθώς και πολλοί φίλοι τους απ΄ την Κωνσταντινούπολη, που θα έχουν την ευκαιρία στο τριήμερο που θα παραμείνουν εδώ να επισκεφθούν την ύπαιθρο της Λέσβου και να γνωρίσουν τις ομορφιές και τις γεύσεις του τόπου.
Και βράβευση Τούρκου αυτοδιοικητικού
Στη συναυλία της ερχόμενης Παρασκευής έχει προγραμματιστεί η βράβευση από τη «Συνύπαρξη» του Οσμάν Οζκιουβέν, πρώην δημάρχου της πόλης Δικελί ,στις Μικρασιατικές ακτές απέναντι από την πόλη της Μυτιλήνης, πρωτεργάτη και πρωτοπόρου από τη δεκαετία του 1980 της προσπάθειας για την ελληνοτουρκική προσέγγιση.
Την αναμνηστική τιμητική πλακέτα θα παραλάβει ο κ. Οσγκιουβέν από τα χέρια του δημάρχου Μυτιλήνης Σπύρου Γαληνού.
Βεβαίως, επισημαίνεται από τη «Συνύπαρξη», η στιγμή της διοργάνωσης τη γιορτής «με την ένταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα και τη σύλληψη των δύο αξιωματικών στην μεθόριο του Έβρου, το μετανστευτικό κ.α. δεν είναι ιδανικό. Ωστόσο η εκδήλωση θα λειτουργήσει ως μία ακόμη ψηφίδα στις προσπάθειες των καλόπιστων πολιτών των χωρών μας για αμοιβαία κατανόηση και κοινή πρόοδο. Ας συνεχίσουμε να υπερβαίνουμε τις όποιες ακραίες φωνές επιδιώκουν την αντιπαράθεση και τη ρήξη μεταξύ των χωρών μας. Πριν από σχεδόν έναν αιώνα οι ηγέτες Ελευθέριος Βενιζέλος και Κεμάλ Ατατούρκ, μετά από πολέμους, καταστροφές, ξεριζωμούς, έθεσαν τα θεμέλια της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών μας. Ας συνεχίσουμε να οικοδομούμε πάνω σ΄ αυτά τα στερεά θεμέλια, και να απολαμβάνουμε τους καρπούς των προσπαθειών μας».
Ποιος είναι ο Οσμάν Οσγκιουβένη
Ο επί πολλά χρόνια Δήμαρχος της πόλης Δικελί γεννήθηκε στο Δικελί το 1944. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση του στην Σμύρνη και εργάσθηκε ως πολιτικός μηχανικός.
Περιγράφοντας τον εαυτό του έλεγε ότι σε όλη τη ζωή του «Προσπάθησα να γίνω άνθρωπος με την πραγματική έννοια του ανθρώπου».
Δηλώνει υπέρμαχος της Ισότητας, της Δικαιοσύνης, της Ειρήνης και της Δημοκρατίας. Πως τον καθοδηγεί το γεγονός ότι ο σκοπός έχει την πιο μεγάλη αξία. Ο Οσμάν Οσγκιουβέν, όπως λένε οι φίλοι του, από το να αποδεχτεί και να πιστέψει στην αλλαγή, πίστεψε στην αναγκαιότητα ότι πρέπει να συμβάλλει στην αλλαγή. Για αυτό το λόγο προσπάθησε να συμμετέχει σε πολιτικές οργανώσεις οι οποίες ήταν πιο κοντά στην πρακτική πολιτική ζωή, τη στάση του, στις ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές του. Μεταξύ 1984 και 1994 διετέλεσε δήμαρχος στο Δικελί για δύο θητείες. Στους μαύρους καιρούς της δικτατορίας του Εβρέν, προσπάθησε να «ανάψει» μια φωτιά Δημοκρατίας στο Δικελί. Στο Δικελί προσπάθησε να δημιουργήσει μια πλατφόρμα ειρήνης και εργατικής δημοκρατίας.
Δημιούργησε στενές σχέσεις με τη Μυτιλήνη. Παρ΄ όλες τις ακραίες εθνικιστικές επιθέσεις και εμπόδια, έκανε κάθε προσπάθεια και ότι περνούσε από το χέρι του για την ανάπτυξη της ελληνοτουρκικής φιλίας. Συνέλαβε στη διοργάνωση κοινών συναντήσεων και φεστιβάλ ειρήνης. Στα φεστιβάλ έγινε ορατή η λαχτάρα των λαών για συνύπαρξη με ειρήνη και αδελφοσύνη. Μάλιστα ονόμασε Μπαρίς (Ειρήνη) το ίδιο του το παιδί.
Με προσπάθειες πολιτικών και ιδεολογικών του αντιπάλων έχασε τη Δημαρχία αλλά επανήλθε και επανεξελέγη δήμαρχος μετά από 10 χρόνια. Με μια πρόταση για την «κοινωνική τοπική αυτοδιοίκηση» λειτούργησε δημιουργώντας ένα «κοινωνικό Δήμο». «Το νερό είναι ζωή και δεν πουλιέται» είπε και έκανε ελεύθερη την χρήση του νερού. Υποστηρίζοντας ότι η αυτοδιοίκηση δεν είναι εμπορικός οργανισμός, καθιέρωσε τη δωρεάν αστική συγκοινωνία, την εξέταση με «μια λίρα» στα κέντρα υγείας, το φτηνότερο σε όλη την Τουρκία ψωμί από τους δημοτικούς φούρνους, τα πρωτοποριακά για τα δεδομένα της Τουρκίας «Σπίτι της Αλληλεγγύης» για τις γυναίκες και «Σπίτι ατόμων με ειδικές ανάγκες». Προσπάθησε να ενεργοποιήσει τους 10 όρους στην κοινωνική λειτουργία του δήμου που καλύπτουν τις απαιτήσεις και τις ανάγκες όλων των κατηγοριών του κοινού που περιλαμβάνουν τους ηλικιωμένους, τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Αυτοί οι όροι πρότεινε να αποτελέσουν ένα «Σύνταγμα» για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Για όλες του τις πρωτοβουλίες οδηγήθηκε στα δικαστήρια και καταδικάστηκε σε 8,5 χρόνια φυλακής. Αποτέλεσμα αυτού να αυτοεξορισθεί, ενώ οι συνεργάτες του φυλακίστηκαν.
«Με οδηγό τη συνείδηση μου συνεχίζω τώρα, μετά από 40 χρόνια συμβολής στη δημόσια ζωή, με τον ίδιο ενθουσιασμό να συμβάλω σε κάθε δραστηριότητα που γίνεται στο όνομα των δυνάμεων της εργασίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης και του αγώνα για την αδελφότητα των λαών» , λέει ο Οσμάν Οσγκιουβέν.
