Μια ομάδα Σκωτσέζων ερευνητών συνέβαλε στην διαλεύκανση μιας μυστηριώδους έκρηξης ηφαιστείου, που προκάλεσε λιμούς και σιτοδείες ανά την υφήλιο πριν από περίπου δύο αιώνες.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σεντ Άντριους λένε ότι ανακάλυψαν το ηφαίστειο, που εξερράγη το 1831 προκαλώντας πτώση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά περίπου έναν βαθμό Κελσίου.
Το ηφαίστειο Ζαβαρίτσκι στις Κουρίλες Νήσους
Η ομάδα των ερευνητών ανακάλυψε ότι επρόκειτο για το ηφαίστειο Ζαβαρίτσκι στο απόμερο, ακατοίκητο νησί Σιμουσίρ της συστάδας των διαφιλονικούμενων από Ρωσία και Ιαπωνία Κουρίλων Νήσων στον Ειρηνικό Ωκεανό, το οποίο εξερράγη κάποια στιγμή την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 1831.
Το ηφαίστειο Ζαβαρίτσκι βρίσκεται στο απόμερο, ακατοίκητο νησί Σιμουσίρ της συστάδας των διαφιλονικούμενων από Ρωσία και Ιαπωνία Κουρίλων Νήσων στον Ειρηνικό Ωκεανό / Χάρτης Wikipedia
Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες προηγουμένως δεν ήταν σίγουροι για το ποιο ηφαίστειο είχε εκραγεί και το θέμα απασχολούσε επί πολλά χρόνια τη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Πώς οδηγήθηκαν οι ερευνητές στην ανακάλυψη
Ωστόσο, η νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Δρ Γουίλ Χάτσισον της Σχολής Επιστημών Γης και Περιβάλλοντος αποκαλύπτει πώς η ομάδα ταυτοποίησε το ηφαίστειο αναλύοντας τη χημική υπογραφή της τέφρας που ανακτήθηκε από πυρήνες πάγου στη Γροιλανδία.
Κατά την ανάλυση των δεδομένων οι ερευνητές διεπίστωσαν ότι η ηφαιστειακή τέφρα παρουσίαζε ασυνήθιστα χημικά χαρακτηριστικά, όπως η χαμηλή περιεκτικότητα σε κάλιο, και συνδέθηκε με εκρήξεις που δεν είχαν καταγραφεί στην Ιαπωνία κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Η επικοινωνία με Ρώσους συναδέλφους τους παρείχε δείγματα από τις Κουρίλες Νήσους, όπου εντοπίστηκε η χημική σύνθεση που ταυτίστηκε με εκείνη του Ζαβαρίτσκι.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences κι επισημαίνει την ανάγκη για καλύτερη παρακολούθηση των επικίνδυνων ηφαιστείων ανά την υφήλιο, όπως τονίζει και ο ηφαιστειολόγος Κλάιβ Όπενχαϊμερ.
