Αποκαρδιωτικά τα ποσοστά. Μισθοί πείνας για την Ελλάδα.

Στην Ελλάδα, 1 στους 4 εργαζόμενους έχει αμοιβές κάτω των 600 ευρώ, ιδίως σε κλάδους όπως η εστίαση και το εμπόριο, ενώ 400.000 άτομα έχουν αμοιβές μεταξύ παλαιού (προ 2012) και προϊσχύοντος υποκατώτατου ή κατώτατου μισθού

Οι μισθοί των εργαζομένων 8 ευρωπαϊκών κρατών, κυμαίνονται σε επίπεδα κάτω του μετρίου, προσαρμοσμένοι βάσει πληθωρισμού, σε σχέση με πριν 10 χρόνια. Σήμερα 27/3/2019, δημοσιεύεται η μελέτη του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου, για τους μισθούς σε ευρωπαϊκά κράτη. Σύμφωνα με τα δεδομένα της έρευνας, στις χώρες Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ουγγαρία, Κροατία και Κύπρο, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα το 2018, κινήθηκαν σε χαμηλότερα επίπεδα από ότι το 2009. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, στη Φιλανδία και το Βέλγιο, οι μισθοί έμειναν σταθεροί.

Ειδικότερα, από το 2009 έως και το 2019 σημειώθηκαν μειώσεις στους μισθούς, της τάξεως του 23% στην Ελλάδα, του 11% στην Κροατία, του 7% στην Κύπρο, του 4% στην Πορτογαλία, του 3% στην Ισπανία, του 2% στην Ιταλία και του 1% στην Ουγγαρία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Αντιθέτως, στη Γερμανία, οι μισθοί αυξήθηκαν στο 11% ενώ στη Γαλλία στο 7%. Στα ανατολικά κράτη δε, συναντάμε ένα «boom» μισθών, με επίπεδα ρεκόρ, όπως 87% αύξηση στη Βουλγαρία, 34% στη Ρουμανία, 30% στην Πολωνία και τέλος στις Βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), αύξηση μεταξύ 20-21%.

Επί της παρούσας μελέτης, ο Γενικός Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, δήλωσε ότι αυτή αποτελεί απόδειξη της έως σήμερα επικρατούσας προβληματικής οικονομικής κατάστασης ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών. Μολονότι σε πλαίσιο ανάκαμψης της οικονομίας τους, τα κράτη αυτά δέχονται οικονομική βοήθεια, οι εργαζόμενοι τυγχάνουν αποκλεισμένοι από την απόλαυση των προνομίων που προσφέρονται.

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, 1 στους 4 εργαζόμενους έχει αμοιβές κάτω των 600 ευρώ, ιδίως σε κλάδους όπως η εστίαση και το εμπόριο, ενώ 400.000 άτομα έχουν αμοιβές μεταξύ παλαιού (προ 2012) και προϊσχύοντος υποκατώτατου ή κατώτατου μισθού. Είναι γεγονός πως η χώρα, εξωθείται σε μια αγορά εργασίας «κατώτατου μισθού», λόγω της αγνόησης μείωσης των φόρων και των εισφορών, που θα ήταν αναγκαία ταυτόχρονα με την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παράλληλα, τα επίπεδα ανεργίας παραμένουν ανεπίτρεπτα υψηλά, αυξάνοντας το brain drain ανθρώπων με δεξιότητες και κατάρτιση, που αναζητούν βέβαιη αποκατάσταση και καλύτερες αμοιβές.

Καταληκτικά, η απογοήτευση που κατακλύζει τους εργαζόμενους κρατών μελών Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλων των ταχυτήτων, έχει αυξανόμενο ρυθμό. Ακολούθως, οι κοινωνικές ανισότητες βρίσκουν έδαφος ανάπτυξης στην άνιση κατανομή εισοδήματος, η οποία μάλιστα έχει συνδεθεί με τη μείωση του εργατικού συνδικαλισμού.

Οι μισθοί φτώχειας, απειλούν την ευρωπαϊκή κοινωνία εν γένει αλλά και σε τομείς όπως η παραγωγικότητα, η ζήτηση, η υγεία. Κρίνεται συνεπώς επιτακτική η ανάγκη πραγματοποίησης εκ μέρους της Ένωσης, μεταρρυθμίσεων, που αφορούν στις συνθήκες εργασίας, στην προάσπιση δικαιωμάτων των εργαζομένων και των εργοδοτών και στην εν γένει εδραίωση της κοινωνικής δικαιοσύνης.