Η νέα τροπολογία που κατατέθηκε σε νοµοσχέδιο του Κογκρέσου, και η οποία συνδέει την αγορά από την Τουρκία του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήµατος S-400 µε την παράδοση των αµερικανικών µαχητικών F-35 και µε κυρώσεις εναντίον της κατοχικής δύναµης στην Κύπρο, ήταν αναµενόµενη για όσους γνωρίζουν τις νέες πολιτικές ισορροπίες στην Ουάσιγκτον.

Για τους Τούρκους, αλλά και τους απολογητές τους στην Αθήνα και τη Λευκωσία, πρόκειται για µια κίνηση που δεν προσφέρει στις προσπάθειες που υποτίθεται ότι γίνονται για να «ηµερέψει» το τουρκικό θηρίο. Υπονοώντας, προφανώς, ότι πίσω από αυτή βρίσκονται «ριζοσπαστικά» στοιχεία της Οµογένειάς µας που δεν επιθυµούν την επίλυση των προβληµάτων, τα οποία, βεβαίως, προκαλεί µονίµως η Τουρκία.

Οι βουλευτές και οι γερουσιαστές που εισάγουν αυτές τις τροπολογίες το κάνουν επειδή διατηρούν φιλική σχέση µε πατριώτες Ελληνοαµερικανούς, οι οποίοι συνεχίζουν να πιστεύουν στις αρχές της δηµοκρατίας και στο διεθνές δίκαιο. ∆εν µπορείτε να φανταστείτε τι κάνουν αυτοί οι οµογενείς, χωρίς να βλέπουν πάντα τη δράση τους τα φώτα της δηµοσιότητας.

Τις περισσότερες φορές ζητούν από τους δηµοσιογράφους να µη γράψουν τίποτα. ∆ιότι σηµασία έχει να επιτευχθεί ο σκοπός, όχι να κερδίσουν κάποιοι εύσηµα. Οι σχέσεις της Τουρκίας και των Ηνωµένων Πολιτειών είναι σαν τα µανιασµένα κύµατα εν µέσω βαρέος χειµώνος. Και θα συνεχίσουν έτσι µέχρι να τελειώσει µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο η υπόθεση της εγκατάστασης των ρωσικών S-400. Με τη νέα τροπολογία οι Αµερικανοί νοµοθέτες τι ακριβώς επιδιώκουν;

Να πιέσουν την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραµπ να γίνει πιο σκληρή απέναντι στην αναξιόπιστη Τουρκία, που έχει προδώσει την Αµερική για τα «µάτια» του Βλαντιµίρ Πούτιν. Πιστεύουν ότι µε τον «µαλακό» τρόπο που χρησιµοποιεί ο Λευκός Οίκος οι Τούρκοι δεν θα ακυρώσουν την αγορά των S-400, διότι πιστεύουν ότι δεν είναι στην πραγµατικότητα πρόβληµα και ότι δικαιούνται να αγοράσουν και τους αµερικανικούς Patriot. Πρόκειται για την απόλυτη απαξίωση της Αµερικής και του κ. Τραµπ, που υποτίθεται ότι δεν ανέχεται µύγα στο σπαθί του, όπως γράφει για το ethnos.gr

Με την τροπολογία που συνδέει τους S-400 µε τους Patriot και τα F-35, η κυβέρνηση Τραµπ εξαναγκάζεται να καθορίσει τις κυρώσεις που θα επιβάλει στην Τουρκία εάν αυτή συνεχίσει την «ιστορία αγάπης» µε τη Μόσχα και να µην παραδώσει τα F-35, ακυρώνοντας την όποια συµφωνία. Και να ακυρώσει, επίσης, τις παραδόσεις όλων των αµερικανικών οπλικών συστηµάτων στην κατοχική δύναµη. Αρα, η πρόταση των βουλευτών και γερουσιαστών, που σίγουρα θα γίνει νόµος του κράτους, δίνει το δικαίωµα στον πρόεδρο των Ηνωµένων Πολιτειών να ξεκαθαρίσει µια ερµαφρόδιτη κατάσταση, η οποία συµπυκνώνεται στα εξής: Η Τουρκία, η οποία έχει ευεργετηθεί από την Ουάσιγκτον και τους δυτικούς συµµάχους στον υπερθετικό βαθµό, έχει µετατραπεί σε όργανο της Ρωσίας και του Ιράν στη ∆ύση, και ειδικά µέσα στο ΝΑΤΟ.

Αυτό θέτει σε κίνδυνο τα αµερικανικά και τα δυτικά συµφέροντα. Την ίδια στιγµή βρίσκεται απέναντι στα συµφέροντα των ΗΠΑ στη Συρία και στο Ιράκ, ενώ προκαλεί τους γείτονές της και δύο πιστούς συµµάχους της Αµερικής, την Ελλάδα και την Κύπρο, έχοντας συγχρόνως σχέσεις οργής και µε δύο άλλες χώρες που ταυτίζονται µε τις ΗΠΑ: το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Οι Αµερικανοί έχουν υποβαθµίσει τη διεθνή τους θέση και έχουν υπονοµεύσει το διεθνές ανάστηµά τους, δικαιολογώντας όλες αυτές τις αντιαµερικανικές και αντισυµµαχικές ενέργειες της Τουρκίας. Με το νοµοσχέδιο αυτό έχουν πλέον την εσωτερική «πίεση» που δίνει το δικαίωµα στην κυβέρνηση του κ. Τραµπ να τιµωρήσει την κατοχική δύναµη και τον Ταγίπ Ερντογάν. Πράττοντας το αυτονόητο, θα κάνουν χαρούµενους πολλούς ανθρώπους που ζουν στην ευρύτερη γειτονιά της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής…
«Καµία ανάµειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας»…

Η παραφιλολογία και η συνωµοσιολογία για τις προτιµήσεις των Αµερικανών στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, αποτελούν «εθνικό σπορ» για πολλούς συναδέλφους στην Ελλάδα, οι οποίοι συνεχίζουν µια «παράδοση» πολλών ετών. Οι παλαιότεροι, από τη δεκαετία του ’60, που στιγµατίστηκε από την αποστασία και τη δικτατορία, µέχρι, θα έλεγα, και το 2000 συνήθιζαν να δηµοσιεύουν και δηµοσκοπήσεις που υποτίθεται πως έκαναν οι Αµερικανοί, οι οποίοι, ως εκ θαύµατος, έπεφταν πάντα µέσα.

Ήταν περίεργο το όλο σκηνικό, αλλά -οι νεότεροι, πιστέψτε µε- την εποµένη των εκλογών το µοτίβο ήταν το ίδιο: «Προέβλεψαν µε ακρίβεια το αποτέλεσµα οι Αµερικανοί». Νέος δηµοσιογράφος τότε, τον Ιούνιο του 1985, εργαζόµενος για τη «Μεσηµβρινή», βρέθηκα υπό πίεση για να έχουµε στην εφηµερίδα τη δηµοσκόπηση των Αµερικανών για εκείνες τις εκλογές που κέρδισε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Τηλεφώνησα, λοιπόν, σε έναν αξιωµατούχο µε τον οποίο µιλούσα τότε, ο οποίος έγινε µετά µεγαλοδιπλωµάτης, και τον παρακάλεσα να µε βοηθήσει. Και ο άνθρωπος µου είπε το «µυστικό». Οτι δεν κάνουν δικά τους γκάλοπ και πως παίρνουν τις δηµοσκοπήσεις που γίνονται -όλες ανεξαιρέτως- τις µελετούν, τις αναλύουν και τις στέλνουν από την αµερικανική πρεσβεία στο Στέιτ Ντιπάρτµεντ. Σίγουρα όλες οι µεγάλες δυνάµεις -συµπεριλαµβάνουµε πλέον σε αυτές την Κίνα και την Ευρωπαϊκή Ενωση- επιδιώκουν να εκλέγονται φιλικές κυβερνήσεις για να εξυπηρετούνται τα συµφέροντά τους.

Είναι λογικό και αναµενόµενο. Χρησιµοποιούν διάφορους τρόπους, αλλά είµαι βέβαιος πως στην εποχή στην οποία ζούµε ούτε πραξικοπήµατα µπορούν να κάνουν ούτε να νοθεύσουν το εκλογικό αποτέλεσµα – και αναφέροµαι στις ∆ηµοκρατίες, όχι σε καθεστώτα όπως αυτό της Βενεζουέλας. Αρα οι τρόποι είναι νόµιµοι, εκτός αν αποδειχθεί ότι η Ρωσία είχε επηρεάσει µε τους εκπαιδευµένους χάκερ της το αποτέλεσµα και των αµερικανικών εκλογών. Αν αποδειχθεί κάτι τέτοιο, πρέπει να σηκώσουµε τα χέρια ψηλά και να παραδοθούµε.

Μιλώντας σοβαρά και αληθινά, ποιον εκ των δύο ηγετών θα προτιµούσαν οι Αµερικανοί να κυβερνά την Ελλάδα; Τον κ. Τσίπρα ή τον κ. Μητσοτάκη; Ο πρώτος εξυπηρετεί την υπερδύναµη στον υπερθετικό βαθµό. Ο δεύτερος µίλησε εναντίον της Συµφωνίας των Πρεσπών, εναντίον της ανανέωσης των αµερικανικών F-16 και λίγο-πολύ ανεξαρτητοποιείται -ή αυτό δείχνειαπό την Αµερική. Ο καθένας είναι εύκολο να εξαγάγει τα συµπεράσµατά του. Πάντως, οι Αµερικανοί διπλωµάτες τηρούν µε σεβασµό την εντολή που έλαβαν για «καµία ανάµειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας»…