Πίσω, στα μέσα του 18ου αιώνα, η πόλη του Παρισιού αντιμετώπιζε ένα φρικτό κι όμως πραγματικό πρόβλημα – τα νεκροταφεία είχαν γεμίσει.
Έτσι, εξαιτίας του επείγοντος του γεγονότος, οι Παριζιάνοι αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα οστεοφυλάκιο κάτω από την πόλη, στις ατελείωτες σήραγγες των πρώην ορυχείων του Παρισιού.
Εκατομμύρια σκελετοί και ανθρώπινα οστά μεταφέρθηκαν από τα νεκροταφεία του Παρισιού, για να αναπαυθούν τελικά στις κατακόμβες της Πόλης του Φωτός. Σήμερα, οι κατακόμβες αυτές φιλοξενούν τα λείψανα πάνω από 6 εκατομμύρια ανθρώπων, 3 φορές περισσότερα από τον σημερινό πληθυσμό του Παρισιού.
Κι ενώ στην αρχή τα λείψανα ήταν πεταμένα διάσπαρτα, στις αρχές του 19ου αιώνα, τακτοποιήθηκαν και οι κατακόμβες μετατράπηκαν αργά σε ένα επισκέψιμο μαυσωλείο, με τα κρανία και τα μηριαία οστά να στοιβάζονται σε μοτίβο.
Οι κατακόμβες πάντα προσέλκυαν την προσοχή των ανθρώπων, από τους προνομιούχους του 19ου αιώνα, μέχρις τους σύγχρονους αστικούς εξερευνητές, γνωστούς ως «Le Cataphiles» (οι λάτρεις των κατακομβών).
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι είναι οι θαυμαστές τους, που κάνουν μέχρι και ρέιβ πάρτι μεταμεσονύχτια, παρόλο που είναι παράνομο.
Οι αστικοί αυτοί εξερευνητές αναζητούν κρυφά περάσματα και εισόδους. Μόνο το μαυσωλείο όπου βρίσκονται τοποθετημένα με σειρά τα οστά είναι επισκέψιμο και ανοιχτό στο κοινό. Αυτό όμως αποτελεί μόλις το 1% των συνολικών υπόγειων στοών των 270 χιλιομέτρων!
Κι αν νομίζατε ότι όλο αυτό είναι τρελό, υπάρχει κάτι ακόμη που θα σας... τρελάνει ακόμη περισσότερο: Το 2004 ανακαλύφθηκε μέχρι και ένας ολόκληρος κινηματογράφος! Ηταν τέτοια η λατρεία κάποιων για τους χώρους αυτούς που δεν δίστασαν -παράνομα πάντα- να μετατρέψουν ένα από αυτά τα αμέτρητα δωμάτια σε... κινηματογράφο!
