Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ
Νὰ ξέρουμε ὅμως ἐμεῖς, οἱ εὐσεβεῖς, ὅτι ὅσο βρισκόμαστε στὴν ἁμαρτία, δηλαδὴ στὴν παράβαση τῶν θείων ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη καὶ ἂν διαβάζουμε ὅλες τὶς προσευχὲς τῶν ὁσίων, τὰ τροπάρια, τὰ κοντάκια καὶ τοὺς κανόνες κάθε μέρα καὶ κάθε ὥρα, δὲν θὰ καταφέρουμε μὲ αὐτὸ τίποτα.
Ἐπειδὴ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ὁ Χριστός, σὰν μὲ μομφὴ καὶ παράπονο, λέγει σέ μᾶς: «Τί δὲ μὲ καλεῖτε Κύριε, Κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω;», δηλαδὴ ὅσο ζεῖτε παραβαίνοντας τὶς ἐντολές μου, μέχρι τότε μάταια μὲ καλεῖτε μὲ πολλὲς καὶ πολύωρες προσευχές.
Μία μόνον ὑπάρχει εὐχάριστη σ’ Αὐτὸν προσευχή: εἶναι ἡ ἔμπρακτη προσευχή, ποὺ συνίσταται στὸ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε μὲ ὅλη τὴ ψυχή μας διὰ παντὸς ἀπὸ κάθε παράβαση τῶν ἁγίων ἐντολῶν του καὶ νὰ στερεωθοῦμε μὲ αὐτὸ στὸ φόβο του ἐκτελώντας κάθε δίκαιο ἔργο μὲ πνευματικὴ χαρὰ καὶ εἰλικρινῆ ἀγάπη.
πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr
