Οι ερευνητές έχουν κάνει ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς τη διατήρηση της μέλισσας δημιουργώντας τον πρώτο σύγχρονο χάρτη ειδών μελισσών που εκπροσωπούνται παγκοσμίως, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Current Biology.
Μέχρι τώρα, οι ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των ειδών και των προτύπων μελισσών σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν περιορισμένες, ειδικά σε αναπτυσσόμενες χώρες όπου τα δημόσια προσβάσιμα αρχεία είναι ισχνά, ανέφερε η μελέτη.
Τα ευρήματα της ομάδας έχουν καθιερώσει μια σημαντική βάση και βέλτιστες πρακτικές για μελλοντικές μελέτες για τις μέλισσες και άλλα ασπόνδυλα που δεν έχουν μελετηθεί, ανέφερε η μελέτη.
«Θέλαμε να δημιουργήσουμε τον πρώτο σύγχρονο χάρτη του πλούτου των ειδών των μελισσών, επειδή πρέπει να γνωρίζουμε πού ζουν οι μέλισσες για να τις διατηρήσουμε σε αριθμό», δήλωσε στο CNN ο Michael Orr, πρώτος συγγραφέας της μελέτης και μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ζωολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
«Αυτό είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για αυτό και στο μέλλον μπορούμε να αρχίσουμε να εργαζόμαστε περισσότερο, για να αντιμετωπίσουμε τις απειλές για τις μέλισσες, όπως η καταστροφή των «κατοικιών» τους και η αλλαγή του κλίματος, και να ενσωματώσουμε καλύτερα τις υπηρεσίες επικονίασης σε αναλύσεις υπηρεσιών οικοσυστήματος».
Αυτός ο χάρτης δείχνει έναν σχετικό αριθμό διαφορετικών ειδών μελισσών σε όλο τον κόσμο
Οι πιο σκοτεινές περιοχές έχουν περισσότερα είδη. Για να αναπτύξουν τους χάρτες τους, οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα από περισσότερα από 5,8 εκατομμύρια δημόσια αρχεία περιστατικών μελισσών, με μια λίστα ελέγχου για τη διανομή περισσότερων από 20.000 ειδών μελισσών προσβάσιμα στο διαδίκτυο από την πύλη βιοποικιλότητας DiscoverLife.org.
Οι αναλύσεις τους οδήγησαν σε μια σαφέστερη περιγραφή των αριθμών και των προτύπων των ειδών μελισσών, που διανέμονται σε διαφορετικές γεωγραφικές τοποθεσίες.
Αποκάλυψε υψηλότερες συγκεντρώσεις ποικιλίας μελισσών στο Βόρειο Ημισφαίριο από ό,τι στο Νότιο Ημισφαίριο και περισσότερο σε ξηρά και εύκρατα περιβάλλοντα από ό,τι σε υγρές, τροπικές και δασικές περιοχές.
Τα ευρήματά τους υποστηρίζουν προηγούμενες υποθέσεις ότι η ποικιλομορφία των μελισσών ακολουθεί μια διτροπική διαμήκη κλίση, που σημαίνει ότι υψηλότερα ποσοστά ειδών μελισσών βρίσκονται μακριά από τον Βόρειο και Νότιο πόλο και λιγότερα κοντά στον ισημερινό.
