Δύο προϊόντα που κατασκευάζει Αμερικάνικη εταιρεία και αποτελούν βασικό συστατικό των πειραματικών εμβολίων των BioNTech/Pfizer νεότερη μελέτη αποδεικνύει οτι περιέχει συστατικά τα οποία είναι ιδιαίτερα φλεγμονώδη, και όπως αναφέρουν επιστήμονες σε απαγορευτικό μάλιστα βαθμό.
Για το ζήτημα έχει μάλιστα τεθεί ερώτημα και στον Ευρωπαϊκό Οργανισμών Φαρμάκων και η απάντηση αναμένεται με μεγάλη αγωνία.
Τα εμβόλια που βασίζονται σε νανοσωματίδια λιπιδίων (LNPs) που περιέχουν mRNA είναι μια νέα πολλά υποσχόμενη πλατφόρμα που χρησιμοποιείται από δύο εμβόλια κατά της COVID-19.
Οι κλινικές δοκιμές και οι εν εξελίξει εμβολιασμοί παρουσιάζουν ποικίλους βαθμούς προστασίας και παρενέργειες. Ωστόσο, τα αίτια των αναφερόμενων παρενεργειών παραμένουν ελάχιστα καθορισμένα.
ν τροποποιημένου με νουκλεοζίτη mRNA είναι ιδιαίτερα φλεγμονώδη σε ποντίκια.
Αναφέρει η μελέτη ότι ίδια δόση LNP(λιπιδικά νανοσωματίδια) που χορηγήθηκε ενδορινικά οδήγησε σε παρόμοιες φλεγμονώδεις αντιδράσεις στον πνεύμονα και οδήγησε σε υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, με τον μηχανισμό να μην έχει ακόμα διευκρινιστεί.
Η ενδοδερμική και ενδομυϊκή έγχυση αυτών των LNPs οδήγησε σε ταχείες και ισχυρές φλεγμονώδεις αποκρίσεις, που χαρακτηρίζονται από μαζική διήθηση ουδετερόφιλων, ενεργοποίηση ποικίλων φλεγμονωδών οδών και παραγωγή διαφόρων φλεγμονωδών κυτταροκινών και χημειοκινών.
Η ίδια δόση LNP που χορηγήθηκε ενδορρινικά οδήγησε σε παρόμοιες φλεγμονώδεις αποκρίσεις στον πνεύμονα και οδήγησε σε υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, με τον μηχανισμό να μην έχει διευκρινιστεί.
Συνεπώς, η ισχύς των πλατφορμών mRNA-LNP για την υποστήριξη της επαγωγής προσαρμοστικών ανοσολογικών αποκρίσεων και οι παρατηρούμενες παρενέργειες μπορεί να οφείλονται στην έντονα φλεγμονώδη φύση των LNP.
Οι κλινικές δοκιμές των εμβολίων Pfizer/BioNTech και Moderna σε ανθρώπους ανέφεραν παρενέργειες όπως πόνος, πρήξιμο, πυρετός και υπνηλία. Με την παραδοχή ότι αυτή η πλατφόρμα εμβολίων είναι μη φλεγμονώδης, ορισμένοι από τους κλινικούς ιατρούς και τους επικοινωνιολόγους δημόσιας υγείας ερμήνευσαν αυτές τις αναφερόμενες οξείες παρενέργειες ως το εμβόλιο που είναι ισχυρό και δημιουργεί προσαρμοστική ανοσολογική απόκριση.
Ωστόσο, αυτές οι παρενέργειες συνάδουν περισσότερο με οξείες φλεγμονώδεις αντιδράσεις που προκαλούνται από το εμβόλιο.
Ακόμα, δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες για να χαρακτηριστούν οι άμεσες έμφυτες φλεγμονώδεις αντιδράσεις που προκαλούνται από αυτή την πλατφόρμα εμβολίου, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να προκαλέσουν τις τοπικές και συστηματικές παρενέργειες.
Ως εκ τούτου, στην παρούσα μελέτη εφαρμόστηκε μια συστηματική προσέγγιση, εστιάζοντας την προσοχή στο σημείο της ένεσης και αναλύοντας τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις που προκαλούνται από τα LNPs που χρησιμοποιούνται για προκλινικές μελέτες εμβολίων.
Χρησιμοποιώντας συμπληρωματικές τεχνικές, επιδεικνύεται ότι σε ποντίκια η ενδοδερμική, ενδομυϊκή ή ενδορινική χορήγηση LNPs που χρησιμοποιούνται σε προκλινικές μελέτες πυροδοτεί φλεγμονή που χαρακτηρίζεται από λευκοκυτταρική διήθηση, ενεργοποίηση διαφορετικών φλεγμονωδών οδών και έκκριση ποικίλης δεξαμενής φλεγμονωδών κυτταροκινών και χημειοκινών.
Έτσι, το φλεγμονώδες περιβάλλον που προκαλείται από τα LNPs θα μπορούσε να είναι εν μέρει υπεύθυνο για τις αναφερόμενες παρενέργειες των εμβολίων SARS-CoV-2 με βάση το mRNA-LNP στον άνθρωπο και ενδεχομένως να συμβάλλει στην αναφερόμενη υψηλή δραστικότητά τους για την πρόκληση αντιδράσεων αντισωμάτων.
mRNAs σε συνδυασμό με LNPs χρησιμοποιήθηκαν σε πολλές προκλινικές μελέτες και αποτελούν βασικά συστατικά του πρόσφατου εμβολίου SARS-CoV-2 των Pfizer/BioNTech και Moderna. Ο μηχανισμός δράσης αυτής της πλατφόρμας mRNA-LNP δεν είναι καλά καθορισμένος. Το συστατικό mRNA έχει τροποποιηθεί ώστε να μειώνεται η εμπλοκή των αισθητήρων του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά το mRNA σε σύμπλοκο με LNPs αποδείχθηκε ότι έχει επικουρική δράση.
Η πλατφόρμα mRNA-LNP προάγει ισχυρές χυμικές ανοσολογικές αποκρίσεις και οι άνθρωποι που έλαβαν το εμβόλιο παρουσίασαν συχνά τυπικές οξείες παρενέργειες της φλεγμονής, όπως πόνο, πρήξιμο και πυρετό. Με βάση αυτές τις παρατηρήσεις, διατυπώθηκε η υπόθεση ότι η επικουρική δράση των mRNA-LNP και οι αναφερόμενες παρενέργειες στους ανθρώπους θα μπορούσαν να οφείλονται στις φλεγμονώδεις ιδιότητες των LNPs. mRNAs συμπλοκοποιημένα με LNPs χρησιμοποιήθηκαν σε προκλινικές μελέτες σε δόσεις που κυμαίνονταν από 3 έως 30 μg/ποντίκι.
Έγινε ένεση 10 μg (4 σημεία- 2,5 μg/σημείο) από αυτά τα κενά LNPs που διατυπώθηκαν σε ρυθμιστικό φυσιολογικό ορό φωσφορικών αλάτων (PBS) ή PBS ελέγχου ενδοδερμικά σε ενήλικα ποντίκια άγριου τύπου (WT) C57BL/6 (B6). Θανατώσαμε τα ποντίκια σε διαφορετικές χρονικές στιγμές μετά την έγχυση και συλλέξαμε δείγματα δέρματος ∼1 cm2 από τα σημεία έγχυσης.
Τα δείγματα δέρματος που εγχύθηκαν με LNP παρουσίασαν μακροσκοπικά σημάδια έντονης φλεγμονής, όπως ερυθρότητα και οίδημα. Από αυτά τα δείγματα παρασκευάστηκαν εναιωρήματα μεμονωμένων κυττάρων και αναλύθηκαν για διηθήσεις με κυτταρομετρία ροής (Εικόνες 1B και S1A).
Η κυτταρομετρία ροής αποκάλυψε μαζικές και ταχείες λευκοκυτταρικές διηθήσεις στις οποίες κυριαρχούσαν ουδετερόφιλα και οι οποίες υποχώρησαν αργά έως την ημέρα 14. Η αφαίρεση του ιονισμένου λιπιδικού συστατικού από τα LNPs κατάργησε την ορατή φλεγμονή του δέρματος και τη λευκοκυτταρική διήθηση. Έτσι, τα LNPs που χρησιμοποιούνται σε προκλινικές μελέτες προάγουν ταχείες φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης, οι οποίες εξαρτώνται από το ιοντιζόμενο συστατικό λιπιδίων.
