Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Νιου Τζέρσεϊ σε συνεργασία με την Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση υποστηρίζουν πως έχουν τις απαντήσεις για την εξαφάνιση του μεγαλύτερου καρχαρία της ιστορίας.
Τις άγνωστες πτυχές που οδήγησαν στην εξαφάνιση του μεγαλύτερου καρχαρία που υπήρξε ποτέ στον πλανήτη, προσπαθούν να κατανοήσουν οι επιστήμονες της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, εξετάζοντας δείγματα δοντιών από μεγαλόδοντες που έχουν βρεθεί κατά καιρούς και συγκρίνοντάς τα με δόντια ειδών που υπάρχουν ακόμη ανάμεσά μας.
Οι μεγαλόδοντες θεωρείται βέβαιο ότι κυριαρχούσαν στους ωκεανούς του πλανήτη πριν αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ υπολογίζεται πως το μήκος τους ξεπερνούσε τα 18 μέτρα, με μερικά από τα δόντια τους να φτάνουν σε μήκος σχεδόν τα 20 εκατοστά.
Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες της Ένωσης προσπαθούν να βρουν τις απαντήσεις σχετικά με την οριστική εξαφάνιση των μεγαλόδοντων από τον πλανήτη πριν από περίπου 2,6 δισ. χρόνια κι όπως όλα δείχνουν το γεγονός που συνέβαλε περισσότερο στην εξαφάνισή τους ήταν η ιδιαίτερα υψηλή θερμοκρασία του σώματός τους.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ερευνητές έπειτα από την εξέταση με την βοήθεια σπάνιων ισοτόπων άνθρακα κι οξυγόνου των δοντιών του μεγαλόδοντα, διαπιστώνοντας πως οι μεγαλόδοντες είχαν θερμοκρασία σώματος στους 35-40 βαθμούς Κελσίου, σε αντίθεση με άλλα είδη προϊστορικών καρχαριών όπως οι μακό κι οι μεγάλοι λευκοί, η θερμοκρασία των οποίων υπολογίστηκε στους 20-30 βαθμούς Κελσίου.
Η υψηλή θερμοκρασία σώματος των μεγαλόδοντων είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση του μεταβολισμού των θαλάσσιων πλασμάτων, γεγονός που σήμαινε αυξημένες ανάγκες στην τροφή, όμως τα ψυχρά νερά στα οποία ζούσε δεν τον εξυπηρετούσαν ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα.
Την ίδια περίπου εποχή, μάλιστα, εμφανίστηκαν κι οι πρόγονοι των σημερινών φαλαινών δολοφόνων, γεγονός που αύξησε δραματικά τον ανταγωνισμό μεταξύ των θηρευτών, μειώνοντας ταυτόχρονα την ποσότητα των διαθέσιμων θηραμάτων, παράγοντες που θεωρούνται καθοριστικής σημασίας για την εξαφάνιση των μεγαλύτερων καρχαριών στην ιστορία της Γης.
