Μπορεί σήμερα να είναι πάρα πολλοί αυτοί που από τον χώρο της Δεξιάς διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους σχετικά με τη Μακεδονία, την ΠΓΔΜ, το όνομα, τη γλώσσα και το Σκοπιανό εν γένει, δεν πρέπει να παραβλεφθεί ωστόσο ότι αναφορικά με το ζήτημα της μακεδονικής γλώσσας η «σφραγίδα» έχει μπει εδώ και 40 χρόνια και μάλιστα από το χέρι του «Εθνάρχη».
Αναλυτικά, η μακεδονική γλώσσα που ορισμένοι εμφανίζουν ως κομβικό ζήτημα της διαπραγμάτευσης, αποτελεί ζήτημα που έχει κλείσει από το 1977, οπότε και η Ελλάδα υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή δέχτηκε την ύπαρξή της σε σύσκεψη του ΟΗΕ, όπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ της με έγγραφα – ντοκουμέντα η Εφημερίδα των Συντακτών.
Ο υπουργός Εξωτερικών απαντώντας σε επικρίσεις του τύπου «πας να δώσεις τη γλώσσα, να την πείτε μακεδονική», σημείωσε ότι το 1977, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, αναγνωρίστηκε η μακεδονική γλώσσα σε διάσκεψη του ΟΗΕ στην Αθήνα.
Όπως δημοσιεύει σήμερα η «Εφημερίδα των Συντακτών», υπάρχουν αποτελέσματα της συγκεκριμένης διάσκεψης του ΟΗΕ με τίτλο «Η Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση Γεωγραφικών Ονομάτων» η οποία πραγματοποιήθηκε το διάστημα 17 Αυγούστου – 7 Σεπτεμβρίου 1977, με υπουργό Εξωτερικών τον Δημήτριο Μπίσιο.
Στα συμπεράσματα της διάσκεψης αναφέρεται χαρακτηριστικά: Αναγνωρίζοντας περαιτέρω ότι στη Γιουγκοσλαβία η λατινοποίηση του σερβο-κρατικού κυριλλικού αλφάβητου έχει από καιρό χρησιμοποιηθεί σε επίσημα γεωγραφικά λεξικά και χάρτες, η διάσκεψη συνιστά ότι τα συστήματα που αναφέρονται στο παράρτημα του παρόντος ψηφίσματος πρέπει να υιοθετηθούν ως διεθνή συστήματα για τη λατινοποίηση των σερβο-κροατικών και μακεδονικών γεωγραφικών ονομασιών στη Γιουγκοσλαβία.
Ο Νίκος Κοτζιάς μάλιστα σημείωσε πως το 2010 «όταν καλοί διπλωμάτες έθεσαν για πρώτη φορά το θέμα της γλώσσας απάντησε η γνωστή σε όλους μας και σας κυρία Σπέχαρ (σ.σ. τότε γραμματέας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στον ΟΗΕ) “τι ζητάτε τώρα, να προσαρμόσουμε τις αλλαγές, 40 χρόνια ουδείς ζήτησε οτιδήποτε. Αυτά υπάρχουν γραπτά”».
