Ο Μάικλ Ρούμπιν, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, ειδικός σε θέματα των κρατών της Μέσης Ανατολής, χτύπησε καμπανάκι για τις παράνομες και νομικά ανυπόστατες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, καταλογίζοντας την ελληνική κυβέρνηση για «συνεχή υποχωρητικότητα και του κατευνασμό» έναντι των «επιθετικών και άκρως αντισυμβατικών» πολιτικών της Άγκυρας.

Σύμφωνα με τον Μάικλ Ρούμπιν, αν η Ελλάδα συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση, τότε θα μπορούσε να χάσει το μισό Αιγαίο, όπως η Κύπρος έχασε το 38% των εδαφών της. Ακόμη, εξέφρασε έντονη ανησυχία για την αδιαφορία και περιφρόνηση που δείχνουν οι διεθνείς δυνάμεις απέναντι στα ελληνικά συμφέροντα και δίκαια, σε παρέμβαση στο American Enterprise Institute.

Επιπλέον, σημείωσε ότι παρά την οικονομική αδυναμία της Τουρκίας, με την αποτυχία να ανταγωνισθεί τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις και την αυξανόμενη δημογραφική της παρακμή, η Τουρκία καταφέρνει να διατηρεί έναν ισχυρό πολιτικό λόγο στη διεθνή σκηνή.

Παρά τα οικονομικά προβλήματα και τις εσωτερικές δυσλειτουργίες, η Άγκυρα συνεχίζει να επιβάλλει τις διεκδικήσεις της, όπως αποδεικνύεται από την αδιάκοπη κατοχή της Κύπρου και τις αξιώσεις για εδαφικές κατακτήσεις.

Στη συνέχεια, κατέκρινε την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες για την υποχωρητικότητα απέναντι στην Τουρκία, σημειώνοντας ότι οι τουρκικές κρατικές οντότητες, όπως τα κατεχόμενα Βόρεια της Κύπρου, δεν αντιμετωπίζονται με την αντίστοιχη αυστηρότητα που επιδεικνύεται σε άλλες περιοχές, όπως στην Ουκρανία.

Η ανεκτικότητα που επιδεικνύει η Δύση προς την Τουρκία, με τις αεροπορικές πτήσεις προς τα Κατεχόμενα και τη διπλωματική αναγνώριση, ενισχύει τη θέση του Ρούμπιν ότι υπάρχει μία σοβαρή έλλειψη σεβασμού για τα ελληνικά συμφέροντα.

Ο γεωπολιτικός αναλυτής προειδοποίησε ότι η Ελλάδα πρέπει να αναλογισθεί τις συνέπειες της απροθυμίας να αντισταθεί στις τουρκικές διεκδικήσεις και να αντιμετωπίσει την Τουρκία με περισσότερη αποφασιστικότητα και «καθαρότερη» στρατηγική, προκειμένου να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα και να αποτρέψει την περαιτέρω αποδυνάμωση της γεωπολιτικής της θέσης στην ευρύτερη περιοχή.

Με την αναφορά στη «Γαλάζια Πατρίδα», την πολιτική της Τουρκίας για την επέκταση της κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, μίλησε για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα εάν συνεχίσει να επιδεικνύει υποχωρητικότητα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Ο Μάικλ Ρούμπιν επεσήμανε ότι με την εσωτερική αδυναμία της Τουρκίας, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η χώρα προσδοκά να καταλάβει εδάφη στο Αιγαίο και να επαναχαράξει τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες στην περιοχή.

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα, σύμφωνα με εκείνον, κάνοντας αναφορά και στην πίεση που άσκησε η Άγκυρα στο ΝΑΤΟ και την «υποταγή της Σουηδίας», απαιτώντας την παράδοση Κούρδων αντιφρονούντων για να αντιμετωπίσουν βασανιστήρια και φυλάκιση στην Τουρκία.

Ο αναλυτής έκανε, επίσης, λόγο για την αποδοχή της Δύσης στη Συρία, όπου το καθεστώς του Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα αντιμετωπίζεται με ανοχή, παρά τις σοβαρές κατηγορίες περί τρομοκρατίας, ως μία προσπάθεια αποφυγής σύγκρουσης με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, επέκρινε τις πρακτικές της Δύσης, που προσποιείται ότι η Τουρκία είναι μία ισχυρή και υπολογίσιμη δύναμη, χρησιμοποιώντας το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για τα «καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», προκειμένου να δείξει την αλήθεια ότι η Τουρκία –υπό την ηγεσία του Ερντογάν– είναι στην πραγματικότητα μία συρρικνωμένη και παρακμάζουσα δύναμη.

Η Ελλάδα έχει ακολουθήσει μία ήπια και υπεύθυνη προσέγγιση, πιστεύοντας ότι αυτή θα ενίσχυε τη συνεργασία με την Ευρώπη και θα της απέφερε διεθνή αναγνώριση, σύμφωνα με τον Μάικλ Ρούμπιν. Ωστόσο, υποστήριξε ότι αυτή η στρατηγική δεν είναι αποτελεσματική, καθώς η υποχωρητικότητα απλώς ενισχύει την πίεση από μεγαλύτερες δυνάμεις. Η Τουρκία επιδεικνύει συχνά ότι η επιθετική προσέγγιση αποδίδει, όπως φαίνεται από τις γραμμές της, στον τομέα των διεθνών σχέσεων.

Τέλος, ο πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, ειδικός σε θέματα των κρατών της Μέσης Ανατολής, πρότεινε συγκεκριμένες στρατηγικές που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα προκειμένου να υπερασπισθεί τα εθνικά της συμφέροντα και να αμυνθεί απέναντι στην αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα. Αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες της Τουρκίας και τις γεωπολιτικές αλλαγές, τόνισε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για την Ελλάδα να αναλάβει διπλωματική πρωτοβουλία.

Οι βασικές προτάσεις του είναι:

– Πίεση για έρευνες χρηματοδότησης τρομοκρατίας και «ξεπλύματος» χρήματος: Η Ελλάδα, με τη βοήθεια των συμμάχων της, πρέπει να απαιτήσει διεθνείς έρευνες σχετικά με τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων από την Τουρκία. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ένταξη της Τουρκίας στη μαύρη λίστα της Ομάδας Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF), μαζί με χώρες όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα.

– Κυρώσεις για παραβιάσεις θρησκευτικής ελευθερίας: Η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας για τις συνεχείς παραβιάσεις των θρησκευτικών δικαιωμάτων, όπως η κακοποίηση εκκλησιών και θρησκευτικών μνημείων (π.χ., Αγία Σοφία, Μονή της Χώρας), η κατάσχεση θρησκευτικών περιουσιών και οι παρεμβάσεις στην θρησκευτική εκπαίδευση.

– Περιορισμός της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο: Η Ελλάδα πρέπει να επανεξετάσει τη στρατηγική της στο Αιγαίο και να εντείνει τις πιέσεις για τον περιορισμό της τουρκικής δραστηριότητας στην περιοχή. Ο Μάικλ Ρούμπιν προέτρεψε, μάλιστα, να τεθεί το θέμα του Χατάι (μια περιοχή που προσάρτησε η Τουρκία μετά από ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα) στο διεθνές προσκήνιο, κάτι που μπορεί να αναδείξει τις τουρκικές αμφισβητήσεις στην περιοχή και να αποδυναμώσει τη θέση του Ερντογάν.

– Αξιοποίηση διπλωματικών «εργαλείων»: Η Ελλάδα, σύμφωνα με εκείνον, διαθέτει πολλά διπλωματικά «βέλη» που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να ασκήσει πίεση στην Τουρκία, ειδικά εάν αξιοποιήσει τη θέση που κατέχει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τη συνεργασία με το Ισραήλ. Με τη συνεχιζόμενη οικονομική και πολιτική αδυναμία της Τουρκίας, η Ελλάδα μπορεί να εντείνει τις πιέσεις για μία διεθνή καταδίκη των τουρκικών ενεργειών.

– Αναθεώρηση του status quo: Η στρατηγική της συνεχούς υποχώρησης και του κατευνασμού έχει φανεί αναποτελεσματική, μέχρι στιγμής. Η Ελλάδα πρέπει να αναρωτηθεί αν το υπάρχον status quo με την Τουρκία είναι βιώσιμο ή αν πρέπει να αλλάξει εντελώς το διπλωματικό της σκεπτικό με σκοπό να υπερασπισθεί τα εθνικά της συμφέροντα.