Η συνάντηση "Θρησκείες και εκπαίδευση: προς ένα παγκόσμιο σύμφωνο για την εκπαίδευση" στο Βατικανό με τη συμμετοχή και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου έδωσε στίγμα προθέσεων!
«Μας ενδιαφέρει», είπε ο Πάπας, «να διασφαλίσουμε έναν ολοκληρωμένο σχηματισμό που μπορεί να συνοψιστεί στη γνώση του εαυτού μας, των αδελφών μας, της δημιουργίας και του Υπερβατικού. Δεν μπορούμε να μην μιλήσουμε στους νέους για τις αλήθειες που δίνουν νόημα στη ζωή ».
Ο Πάπας Φραγκίσκος μίλησε στη συνάντηση «Θρησκείες και Εκπαίδευση: Προς ένα Παγκόσμιο Σύμφωνο για την Εκπαίδευση», η οποία αποτελεί μέρος του παγκόσμιου συμφώνου εκπαίδευσης που καθιέρωσε στις 12 Σεπτεμβρίου για να εκπαιδεύσει τις νέες γενιές για την αδελφοσύνη, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη.
Οι θρησκείες ήταν πάντα αφοσιωμένες στην ολοκληρωμένη εκπαίδευση, που απορρίπτει κάθε βία στο όνομα του Θεού, μια που διδάσκει να καλωσορίζει τους άλλους, μια που αρνείται τις διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, μια που οδηγεί στο σεβασμό της δημιουργίας και ενάντια στη σπατάλη.
Την ημέρα αυτή, που ήταν Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών της UNESCO, ο ποντίφικας υπενθύμισε σε όσους εργάζονται στον τομέα της εκπαίδευσης ότι πριν από δύο χρόνια είχε ζητήσει «διάλογο για το πώς διαμορφώνουμε το μέλλον του πλανήτη μας».
Αυτό συνεπάγεται την ένωση «των προσπαθειών μας σε μια ευρεία εκπαιδευτική συμμαχία, για να σχηματίσουμε ώριμα άτομα ικανά να ξεπεράσουν τον διχασμό και τον ανταγωνισμό και να αποκαταστήσουμε τον ιστό των σχέσεων για χάρη μιας πιο αδελφικής ανθρωπότητας».
«Μας ενδιαφέρει», είπε ο Άγιος Πατέρας, «να διασφαλίσουμε έναν ολοκληρωμένο σχηματισμό που μπορεί να συνοψιστεί στη γνώση του εαυτού μας, των αδελφών μας, της Δημιουργίας και του Υπερβατικού. Δεν μπορούμε να μην μιλήσουμε στους νέους για τις αλήθειες που δίνουν νόημα στη ζωή ».
«Όπως στο παρελθόν, έτσι και στις μέρες μας, με τη σοφία και την ανθρωπιά των θρησκευτικών μας παραδόσεων, θέλουμε να αποτελέσουμε ένα ερέθισμα για μια ανανεωμένη εκπαιδευτική δραστηριότητα που μπορεί να προωθήσει την παγκόσμια αδελφοσύνη στον κόσμο μας.
Αν στο παρελθόν, οι διαφορές μας μας έθεταν σε αντίθεση, σήμερα βλέπουμε σε αυτές τον πλούτο των διαφορετικών τρόπων προσέγγισης του Θεού και της εκπαίδευσης των νέων για ειρηνική συνύπαρξη με αμοιβαίο σεβασμό. Για το λόγο αυτό, η εκπαίδευση μας δεσμεύει να μην χρησιμοποιούμε ποτέ το όνομα του Θεού για να δικαιολογήσουμε τη βία και το μίσος προς άλλες θρησκευτικές παραδόσεις, να καταδικάσουμε κάθε μορφή φανατισμού και φονταμενταλισμού και να υπερασπιστούμε το δικαίωμα κάθε ατόμου να επιλέγει και να ενεργεί σύμφωνα με τη συνείδησή του.
Αν στο παρελθόν, επίσης στο όνομα της θρησκείας, γινόταν διάκριση εναντίον εθνοτικών, πολιτιστικών, πολιτικών και άλλων μειονοτήτων, σήμερα θέλουμε να είμαστε υπερασπιστές της ταυτότητας και της αξιοπρέπειας κάθε ατόμου και να διδάξουμε τους νέους να αποδέχονται τους πάντες χωρίς διακρίσεις. Για το λόγο αυτό, η εκπαίδευση μας δεσμεύει να αποδεχόμαστε τους ανθρώπους όπως είναι, όχι όπως θέλουμε να είναι, χωρίς να κρίνουμε ή να καταδικάζουμε κανέναν.
Εάν στο παρελθόν, τα δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών και των πιο ευάλωτων δεν τηρούνταν πάντα, σήμερα δεσμευόμαστε σταθερά να υπερασπιστούμε αυτά τα δικαιώματα και να διδάξουμε στους νέους να είναι μια φωνή για τους άφωνους», ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία του.
«Σήμερα θέλουμε να δηλώσουμε ότι οι θρησκευτικές μας παραδόσεις, οι οποίες έπαιζαν πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στη σχολική εκπαίδευση, από τη διδασκαλία της παιδείας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, επιβεβαιώνουν την αποστολή τους να εκπαιδεύσουν ολοκληρωτικά κάθε άτομο: κεφάλι, χέρια, καρδιά και ψυχή» κατέληξε...
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μίλησε επίσης για τη συμβολή της θρησκευτικής εκπαίδευσης σε διαφορετικούς ανθρώπους που ζουν μαζί στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Σε αυτό το πλαίσιο, «τα παιδιά και οι νέοι άνδρες ή γυναίκες θα καταλάβουν ότι το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της προσωπικής τους θρησκευτικής ταυτότητας δεν αποτελεί εμπόδιο για την επικοινωνία με άλλους, ενώ αποτελεί επίσης αποτελεί τη βάση και την προϋπόθεση για το άνοιγμα προς τους άλλους. Μόνο εκείνοι που έχουν και εκτιμούν μια συγκεκριμένη ταυτότητα είναι σε θέση να επιδείξουν πραγματικό ενδιαφέρον και για την ταυτότητα των άλλων, και έτσι είναι ικανοί να επικοινωνούν και να συνεργάζονται με άλλους. Η παρουσία και η σωστή οργάνωση της θρησκευτικής ταυτότητας στον τομέα της εκπαίδευσης είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της ανθρωπότητας », τόνισε και συμπλήρωσε πως οι νέοι πρέπει να διδάσκονται για μια θρησκεία:
- που τονίζει την πνευματική ταυτότητα και την αιώνια μοίρα όλων.
-που προσφέρει απαντήσεις στα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα και στην αναζήτηση νοήματος στη ζωή.
- που καθορίζει την ταυτότητα των λαών και των πολιτισμών
- που έχει διατηρήσει ανεκτίμητες πνευματικές παραδόσεις, καθώς και σεβασμό στη Δημιουργία ·
- που αντιστέκεται στις τάσεις που οδηγούν στη μείωση της ιερότητας του ανθρώπινου προσώπου ·
- και που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην ειρήνη και τη συμφιλίωση, καθώς και στην καλλιέργεια ενός πολιτισμού αλληλεγγύης και αδελφοσύνης.
«Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η θρησκεία χρησιμοποιείται συχνά από τους φονταμενταλιστικούς κύκλους ως όχημα διχασμού και σύγκρουσης, η σωστή θρησκευτική εκπαίδευση - ως εκπαίδευση ειρήνης - αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα. Προετοιμάζει παιδιά και νέους άνδρες ή γυναίκες να συμμετάσχουν στη δημιουργία ενός κόσμου ειρήνης, όπου οι άνθρωποι μπορούν να δουν στο πρόσωπο των συνανθρώπων τους έναν αδελφό και μια αδελφή, παρά μια απειλή ή - χειρότερα - έναν εχθρό » κατέληξε...
