Ο ελεύθερος χρόνος των ηλικιωμένων θα πρέπει να μοιράζεται σε αθλητικές δραστηριότητες, εάν θέλουν να σβήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων τους. Ποιες όμως προσφέρουν τα μεγαλύτερα οφέλη;
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο , οι μεσήλικες που συμμετέχουν εβδομαδιαίως σε πολλούς διαφορετικούς τύπους σωματικών δραστηριοτήτων, όπως το περπάτημα, το τζόκινγκ, το κολύμπι ή το τένις, διέτρεχαν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο.
Σύμφωνα με το , οι ερευνητές από το Εθνικό Ινστιτούτο για τον Καρκίνο των ΗΠΑ εξέτασαν τα δεδομένα που προέκυψαν από ερωτηματολόγια 272.550 ενηλίκων ηλικίας 59 έως 82 ετών, στα πλαίσια της μελέτης με τίτλο “NIH-AARP Diet and Health Study”. Εστίασαν σε επτά δραστηριότητες και πόσο αυτές μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου: το τρέξιμο, την ποδηλασία, την κολύμβηση, το περπάτημα αλλά και άλλες αερόβιες ασκήσεις, καθώς και αθλήματα που χρησιμοποιείται η ρακέτα και το γκολφ.
Συνολικά, διαπίστωσαν ότι ο οποιοσδήποτε συνδυασμός αυτών των δραστηριοτήτων, στα πλαίσια της συνιστώμενης ποσότητας της άσκησης εβδομαδιαίως (2,5 έως 5 ώρες μέτριας έντασης αερόβια άσκηση ή 1,25 έως 2,5 ώρες έντονης αερόβιας άσκησης), σχετίστηκε με 13% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, σε σύγκριση με την καθόλου συμμετοχή σε αυτές τις δραστηριότητες.
Παρόλα αυτά, δύο ήταν τα αθλήματα που προσέφεραν τα μεγαλύτερα οφέλη. Όταν ανέλυσαν το ρόλο κάθε δραστηριότητας ξεχωριστά, συμπέραναν ότι τα αθλήματα ρακέτας προσέφεραν 16% μείωση του κινδύνου και το τρέξιμο 15% μείωση αντίστοιχα. Ωστόσο, όλες οι δραστηριότητες που διερευνήθηκαν συσχετίστηκαν ομοίως με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
Το μυστικό της ανθρώπινης μακροζωίας ίσως βρίσκεται στα ψυχρόαιμα ζώα
Αντίστοιχα, τα αθλήματα ρακέτας συνδέθηκαν με τη μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρδιαγγειακούς θανάτους, κατά 27%, ενώ το τρέξιμο συσχετίστηκε με τη μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρκίνο, κατά 19%.
Τέλος, πιο κερδισμένοι ήταν οι ηλικιωμένοι που γυμνάζονταν περισσότερες ώρες από το προβλεπόμενο, καθώς πέτυχαν ακόμα μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θανάτου.
Εκτός από τα αθλήματα, ακόμα και οι ψυχαγωγικές δραστηριότητες απομάκρυναν τον κίνδυνο θανάτου κατά 5%, ακόμα και σε μικρότερη από τη συνιστώμενη ποσότητα, σε σύγκριση με όσους δεν συμμετείχαν σε καμία από τις δραστηριότητες που μελετήθηκαν.
